Psychologische roman
De psychologische roman is een literair genre.
Psychologische romans volgen meestal een hoofdpersoon (die hoofdpersoon is meestal ook aan het woord, maar niet altijd) en richt zich vooral op de gedachten van die persoon. Psychologische romans gaan bovendien dieper in op de problemen, het karakter en de omstandigheden van de hoofdpersoon. Vaak gaat het erom hoe een hoofdpersoon zich bij een bepaald iets voelt of over een bepaald iets denkt. In een psychologische roman maakt deze hoofdpersoon vaak een ontwikkeling door, waardoor hij anders denkt of zich anders voelt over/bij een bepaald iets.
Psychologische romans kennen vaak weinig actie. Vaak is een gebeurtenis van belang en gaat het boek erover hoe het kon gebeuren en wat er daarna gebeurt. Het boek vormt een beschouwing op een bepaalde gebeurtenis. Wat deze gebeurtenis kan zijn is verschillend, zoals een moord of ongeluk. Andere psychologische romans gaan dieper in op het gevoel en de gedachte van een hoofdpersoon met een bepaalde aandoening. Dit kan iets psychisch zijn, zoals dementie of depressie, maar ook iets lichamelijks, zoals een verlamming. In beide soorten staat het gevoel en de gedachte van de hoofdpersoon centraal.
De Russische toneelschrijver Anton Tsjechov was een belangrijke auteur van psychologische romans.
Voorbeelden
- Eline Vere van Louis Couperus
- De aanslag van Harry Mulisch
- Mrs. Dalloway van Virginia Woolf
- Indische Duinen van Adriaan van Dis
- Hersenschimmen van J. Bernlef
- Anna Karenina van Leo Tolstoi
- De vanger in het graan van J.D. Salinger
- De donkere kamer van Damokles van Willem Frederik Hermans
- Een nagelaten bekentenis van Marcellus Emants
- Extreem luid & ongelooflijk dichtbij van Jonathan Safran Foer
- De Avonden van Gerard Reve