Polonium

Werk in uitvoering!
Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt.
Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren.
De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel.
Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Portaal Scheikunde
Chemisch element

Polonium symbool
Naam	Polonium
Latijn
Symbool	Po
Atoomnummer	84
Soort	Chalcogeen
Kleur	Zilverachtig
Smeltpunt	254 ^oC
Kookpunt	962 ^oC

Polonium is een chemisch element met het symbool Po en atoomnummer 84 in het Periodiek Systeem van de scheikunde. Polonium is een zogeheten chalcogeen.

Voorkomen

Polonium, een zeldzaam en zeer radioactief metaal zonder zogeheten stabiele isotopen. Het lijkt chemisch op selenium en tellurium , en het lijkt als metaal op zijn buren in het periodiek systeem, namelijk: thallium, lood en bismut.

Het komt natuurlijk beperkt voor in kleine hoeveelheden als het vluchtige polonium-210 (isotoop) in uranium ertsen. De hoeveelheden in de aardkorst zijn niet schadelijk. Omdat het in kleine hoeveelheden aanwezig is, is het apart krijgen van polonium uit natuurlijke bronnen een moeizaam proces.

Er wordt slechts ongeveer 100 gram per jaar geproduceerd, praktisch allemaal in Rusland, waardoor polonium buitengewoon zeldzaam is.

Polonium in erts of mineraal

Geschiedenis

Polonium werd in juli 1898 ontdekt door Marie Curie en Pierre Curie, toen het werd gewonnen uit het uraniumerts pekblende en werd geïdentificeerd (ontdekt) door zijn sterke radioactiviteit: het was het eerste element dat op deze manier werd ontdekt. Polonium is vernoemd naar het thuisland van Marie Curie, Polen. Dat land was op dat moment nog niet onafhankelijk. Polonium is misschien het eerste element dat wordt genoemd om een politieke verlangen naar zelfstandigheid te benadrukken.

Dit element was het eerste dat door de Curies werd ontdekt terwijl ze de oorzaak van de radioactiviteit van pekblende onderzochten. Pekblende was na verwijdering van de radioactieve elementen uranium en thorium radioactiever dan uranium en thorium samen. Dit spoorde de Curies aan om te zoeken naar extra radioactieve elementen. Ze scheidden voor het eerst polonium van pekblende in juli 1898, en vijf maanden later, werd ook radium apart gemaakt.

De Duitse wetenschapper Willy Marckwald wist in 1902 ook drie milligram polonium als apart metaal los te krijgen en dacht dat het een nieuw element was dat hij "radio-tellurium" noemde, en pas in 1905 werd aangetoond dat het hetzelfde was als polonium..

In de Verenigde Staten, werd polonium geproduceerd als onderdeel van het Manhattan Project 's Dayton Project (ontwikkeling van kernwapens) tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Gebruik

Het eﬀect van uranium, thorium, radium, radon en polonium op het menselijk lichaam

Polonium heeft weinig toepassingen, en die houden verband met zijn radioactiviteit: verwarmingstoestellen in ruimtesondes , antistatische apparaten , bronnen van neutronen en alfadeeltjes en vergif.

Vanwege intense alfastraling zal een monster van één gram van het zogeheten isotoop ²¹⁰ Polonium spontaan opwarmen tot boven 500 ° C en ongeveer 140 watt aan vermogen maken. Daarom wordt ²¹⁰ Polonium gebruikt als een atomaire warmtebron om radio-isotopen thermo-elektrische generatoren aan te drijven via thermo-elektrische materialen. Bijvoorbeeld, ²¹⁰ Polonium warmtebronnen gebruikt in de Russische maanrovers Lunokhod 1 (1970) en Lunokhod 2 (1973) Deze Maanrovers hielden hiermee hun interne onderdelen warm tijdens de maan nachten, alsmede de Kosmos 84 en 90 satellieten (1965).

Biologie

Polonium is extreem gevaarlijk voor de mens.

Het aantal gevallen van longkanker bij mensen als gevolg van polonium bleef stijgen vanaf een zeer laag aantal in 1930, tot polonium de nummer 1 veroorzaker van kanker werd in 1980. Dit kwam mede doordat ²¹⁰ Polonium in sigarettenrook voorkomt (o.a. doordat tabaksplanten groeiden op fosfaat-rijke mest). De chirurg C. Everett Koop meldde dat radioactiviteit, en dus niet teer, verantwoordelijk is voor ten minste 90% van alle longkanker gevallen die te herleiden zijn naar het roken.

Er is ook gesuggereerd dat de dood van Irène Joliot-Curie (de dochter van Pierre en Marie Curie) in 1956 aan leukemie te wijten was aan de stralingseffecten van polonium. Ze werd per ongeluk blootgesteld in 1946 toen een verzegelde capsule van het element explodeerde op haar laboratoriumbank.