Pianola

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Binnenwerk van een pianola

Een pianola is een zelf spelende piano, met een pneumatisch of elektromechanisch 'motor' dat het pianospel bedient via geprogrammeerde muziek opgenomen op geperforeerd papier, of in zeldzame gevallen metalen rollen. Tegenwoordig ook met MIDI. De opkomst van de pianospeler groeide met de opkomst van de in massa geproduceerde buffetpiano voor thuis in de late 19e en vroege 20e eeuw. De verkoop bereikte een hoogtepunt in 1924 en daalde vervolgens als gevolg van de verbetering van de opnames voor grammofoonplaten dankzij elektrische opnamemethoden die halverwege de jaren '20 van de twintigste eeuw zijn ontwikkeld. De komst van de radio in dezelfde periode droeg bij aan hun uiteindelijke daling in populariteit, en de beurscrash van 1929 deed de productie vrijwel stoppen.

Hoe het begon

Automatisch spelende muziekinstrumenten bestonden al veel langer. Denk aan de door een klok aangedreven carillon of een speeldoosje. Ook het draaiorgel kan als voorloper gezien worden.