Parachute
Een parachute of een valscherm zorgt ervoor dat je wordt afgeremd als je valt. Het woord parachute komt van het Griekse woord "para", dat "tegen" betekent. En van het Franse woord "chute", dat "val" betekent.
Geschiedenis
Vermoedelijk waren de Chinezen de eersten die al parachutes gebruikten. Volgens het geschiedenisboek Si Ji (Historische gegevens, ca. 90 v.Chr.) van de Chinese geschiedschrijver Si Ma Chian, bestond er rond 2000 v.Chr. een zekere keizer Shun, die gebruikmaakte van een parachute. Ook waren er in de keizerlijke hofhouding in China acrobaten die zo nu en dan met parachutes van grote hoogte vielen, om de keizer en zijn gasten te vermaken.
Al in 1483 heeft kunstenaar en wetenschapper Leonardo da Vinci een ontwerp tekening gemaakt voor een parachute, maar hij heeft de parachute nooit zelf gemaakt.
Het verhaal gaat dat de Kroatische Faust Vrancic in 1617 van een toren in Venetië sprong met een soort parachute. Daarmee zou hij de eerste parachutespringer zijn. Alleen heeft niemand dat ooit kunnen bevestigen.
In 1785 liet de Fransman Jean Pierre Blanchard zijn hond in een mand die onder een parachute hing vanuit zijn hete luchtballon naar beneden vallen, waar hij veilig landde. In 1797 maakte Andrew Garnerin als eerste mens een parachute sprong vanuit een hete luchtballon. Zijn parachute leek op een hele grote paraplu, gemaakt van canvas.
.jpg)
Twee parachutespringers, Grant Morton en Captain Albert Berry, zeggen dat zij de eerste waren die in 1911 uit een vliegtuig sprongen.
In de Eerste Wereld Oorlog werd de parachute gebruikt om soldaten vanuit een vliegtuig in oorlogsgebied neer te laten.
In de jaren 60 van de vorige eeuw werd een nieuwe parachute ontworpen, een soort vliegende matras. Deze parachutes met een rechthoekige vorm werken zoals een vliegtuigvleugel. Deze parachutes zijn kleiner en zorgen ervoor dat je zachter kunt landen. Vanaf toen werd het parachutespringen ook een sport.
Hoe werkt het?
De parachute bestaat uit een halve bol of een rechthoekige matras van lichte stof. Hieraan zijn een heleboel lijnen vastgemaakt die weer vast zitten aan het harnas die de parachutespringer draagt. Het komt door de zwaartekracht dat alles van boven naar beneden valt. Hoe zwaarder iets is hoe sneller het valt. Door gebruik te maken van een halve bol parachute wordt de luchtweerstand veel groter waardoor je veel minder snel valt.
De matras parachute werkt zoals een vliegtuigvleugel. Door de speciale vorm stroomt de lucht aan de bovenkant van de vleugel sneller langs de vleugel dan aan de onderkant. Doordat de lucht onder een vliegtuigvleugel minder snel gaat dan de lucht over de bovenkant, duwt de lucht meer op de onderkant van de vleugel. Daardoor wordt het vliegtuig de lucht in geduwd. Dit is liftkracht. Hetzelfde gebeurt met de matrasparachute.
Voordat de parachute opengaat wordt er eerst een kleine parachute -dat wordt een 'pilot chute' genoemd- uitgegooid die met een lijn een tas vastzit waarin de grote parachute is opgevouwen. Door het gooien van de pilot chute wordt de grote parachute uit de tas getrokken en geopend.
Als de parachute opengaat ontstaat door de luchtweerstand een grote opwaartse kracht, waardoor de snelheid sterk afneemt. Deze kracht is meerdere malen de sterkte van de zwaartekracht. Dit wordt de openingsschok genoemd. De draden die lopen van de parachute naar het harnas van de springer moeten heel sterk zijn want zij moeten deze opwaartse kracht opvangen. Voor de springer die de openingsschok voelt weet nu dat de parachute open is gegaan.
Links