Overland-veldtocht

Overlang-veldtocht
Datum	4 mei 1864 - 24 juni 1864
Locatie	Virginia, Verenigde Staten
Overwinning voor	Noordelijke overwinning
Resultaat
Strijdende partijen
Verenigde Staten	Zuidelijke Staten
Leiders
Ulysses S. Grant	Robert E. Lee
Troepensterkte
118.700	64.000
Verliezen
55.000	33.600
Portaal Geschiedenis

De Overland-veldtocht was een veldtocht in de Amerikaanse Burgeroorlog. De veldtocht is ook bekend als Grant's Overland-veldtocht en/of de Wilderness-veldtocht. De veldtocht was (redelijk) belangrijk omdat hier de zuidelijke generaal JEB Stuart sneuvelde.

Achtergrond

Lincoln had eindelijk een goede commandant gevonden. Grant's succes in het westen, gecombineerd met het falen van McClellan, Bursnide, Hooker en Meade bleek een geweldig succes. Grant marcheerde met zijn leger Lee tegemoet in maart 1864. Grant verbrak het record van succes hebben in de leger van de verenigde staten. Hij wist ook dat het noorden veel meer soldaten had dan het zuidenl, maar dat de zuidelijken gewoon soms slimmer waren. Lee was gewoon om te winnen met ongeveer de helft van de soldaten tegenover de vijandelijke zijde. Lee had ondertussen al veel noordelijke legers verslagen. Maar nu moest hij tegen Grant vechten, nog een vroegere vriend tijdens de Mexicaans-Amerikaanse oorlog. Maar de noordelijken hadden nu ongeveer drie tot vijf grote legers op één gebied gezet en die samengevoegd, en daar zou Lee's kleine troepenmacht niet tegenop kunnen.

De veldslagen

Begin van de veldtocht

In de lente van 1864 marcheerde Grant met zijn 5 grote legers naar Lee. Drie legers onder leiding van Benjamin Butler gingen op Richmond en Petersburg af. Één op Fort Monroe aan de uitmonding van de James River, en één naar de Shenandoah-vallei en één naar Lee zelf, dat werd geleid door Grant zelf. Het plan maakte een grote indruk op andere generaals. Grant kwam ondertussen op Lee af met 100.000 man.

Slag bij de Wildernis

De eerste fase van Grant's opzet was om de Rappahannock River over te steken en dan door een groot bos "The Wilderness" (De wildernis) te trekken. De taktiek van de zuidelijke generaal, Lee, Grant verloor in deze slag dik met verliezen van meer dan 15.000 soldaten, en Lee had enkel iets in de 11.000 soldaten verloren. Maar na de slag reageerde Grant als nog nooit een generaal van het Army of the Potomac gereageerd had:in plaats van zich terug te trekken en te hergroeperen, zette hij meteen de achtervolging op Lee's leger in, en dat was het begin van de unionistische overwinningen.

Slag bij Spotsylvania Court House

Na de slag bij de Wildernis, op 8 mei, botste Grant's en Meade's linkerflank op zuidelijken bij Spotsylvania Court House. Deze veldslag, die 2 weken duurde, was ook bekend als het "Spotsylvania front". Uiteindelijk, na twee weken won Grant de veldslag en Grant en Meade konden verder naar Richmond.

Slag bij Yellow Tavern

De slag bij Yellow Tavern werd uitgevochten slechts 6 mijl (± 9 km) van Richmond. Philip H. Sheridan achtervolgde de de zuidelijke cavaleriecommandant J.E.B. Stuart en zijn troepen. Stuart trok met zijn cavalerie hardnekkig verder, maar toen Sheridan eindelijk ingehaald had, had Stuart twee problemen:De unionistische cavalerie had 10000 soldaten en Stuart maar 4500, en Stuart's cavalerie was uitgeput. Sheridan zette de aanval in. Na een hele dag vechten probeerde Stuart met zijn soldaten, waarvan 300 gevangen, terug naar de frontlinie te rijden. Maar een scherpschutter uit Michigan schoot op Stuart sneuvelde.

Slag bij Meadow Bridge

Na hun overwinning bij Yellow Tavern rukte de unionistische cavalerie onder Philip H. Sheridan heel snel op. Ingesloten in de smalle ruimte tussen de vestingswerken van Richmond en de Chickahominy River, die door de regen een heel stuk hoger en groter was, werd Sheridan's mannen onder vuur genomen van Fitzhugh Lee's artillerie. Onder zwaar artillerievuur werd de noordelijke generaal George A. Custer gedwongen om de rivier over te steken op een kapotte brug, die al vlug herbouwd werd door genie-soldaten. Toen de soldaten de brug over waren zette Sheridan zijn offensief verder.

Slag bij North Anna

Toen Grant Lee koppig achterna zat, kwamen de beide legers aan de North Anna River, waar er langs de kanten van de rivieren enkele vestigingen stonden. Dan wist Lee Grant te slim af te zijn. Eigenlijk wordt het resultaat gezien als een Padstelling omdat beide legers veel soldaten verloren en beide legers waren ook uitgeput.

Slag bij Wilson's Wharf

Op 24 mei viel Fitzugh Lee's cavaleriedivisie met een troepensterkte van ongeveer 3.000 man snel een unionistisch munitiedepot bij Whilson's Wharf aan. Hij werd teruggeslaan door twee regimenten onder bevel van Brigadegeneraal Edward Wild. De unionistische troepensterkte was ongeveer 1.200 man.

Slag bij Haw's Shop

De cavaleriedivisie van Gregg, ondersteund door de afdeling van Torbert moesten de oversteek van de Army of the Potomac over de River richting Totopotomoy Creek dekken. De cavaleriedivisies van Fitzhugh Lee en Hampton, later ook nog versterkt door Butler's South Carolina Brigade, botsten op de Unionisten bij Enon Church. Na 7 uur vechten werd de Unionistische opmars tot staan gebracht. Zowel bij de geconfedereerden als bij de Unionististen werden er voortdurend versterkingen gestuurd. Uiteindelijk trokken de beide partijen terug.

Slag bij Totopotomoy Creek

De operaties bij Totopotomoy Creek bij de Cavariegevechten en het oversteken van de Army of the Potomac bij Dabney's Ferry en Crump's Creek op 27 mei. Pas sinds de gevechten bij Haw's Shop op 28 mei kwam de Unionistische en Geconfedereerde infanterie aan in de omgeving. De Geconfedereerden hadden zich verschanst bij Totopotomoy Creek. OP 29 mei, het Unionistische II, IX en V Corps probeerden Lee's positie in de gaten te houden langs de Creek terwijl het IV Corps in de richting van Hannover House marcheerde.

Slag bij Old Church

Wanneer Grant's offfensief na Totopotomoy Creek even stil was gelegd, begonnen zuidelijken in het zuiden en in het oosten heel hard te zoeken naar verzwakte flanken. Op 30 mei versloeg de cavaleriedivisie van Alfred T.A. Torbert Zuidelijke Cavalerie in de buurt van Old Church. ze dreven Matthew Butler's cavalerie richting het zuiden. Hoewel deze veldslag relatief klein was, was hij één van de punten in de aanleiding van de bloedige Slag bij Cold Harbor de volgende dag.

Slag bij Cold Harbor

Op 31 mei veroverde Sheridan met zijn cavalerie een kruispunt in de buurt van Cold Harbor. In de vroege ochtend van 1 juni zag Sheridan een infanterieregiment met nieuwe karabijnen en ondiepe verschansingen. Sheridan viel de zuidelijke infanterie aan. Er kwam zuidelijke versterking aan vanuit Richmond en uit de totopotomoy Creek Line. Later op 1 juni viel het unionistische VI en XVIII Korps de zuidelijke vestingswerken aan zonder succes. Op 2 juni waren beide legers op het strijdveld. Het strijdveld was dan een front met een lengte van 7 mijl (± 14-15 km) van Bethesda Church tot de Chickahominy River. In de ochtend van 3 juni vielen het unionistische II en XVIII Korps de zuidelijke verdedigingen aan en werden op alle punten teruggedreven. Vele jaren later merkte Grant in zijn memoires dat dit niet de aanval was die hij ooit had willen doen. De legers bleven op diezelfde posities tot in de nacht van 12 juni, wanneer Grant's linkerflank werd aangevallen bij de James River. Op 14 juli werd het II Korps getransporteerd naar Wilcox's Landing. OP 15 juni begon de rest van het noordelijke leger de James River over te steken bij een 2,2 km lange Ponton-brug bij Weyanoke. Later rukte grant verder op met zijn leger op Petersburg te bedreigen.

Slag bij Trevilian Station

Voordat hij de cavalerie opstelde en de James River ging oversteken, had generaal Philip Sheridan een grootschalige aanval uitgevoerd op Louisa County en hij dreigde de spoorweg van Lee's bevoorradingen af te snijden. Op 11 juni viel Sheridan met Gregg's en Torbert's cavaleriedivisies de cavalerie van F. Lee en Hampton aan. Sheridan dreef de beide cavaleriedivisies uiteen en maakte zo verwarring bij de vijandige troepen. Op 12 juni lukte het Hampton en Lee terug de spoorweg in hun bezit te krijgen en Sheridan terug te drijven. Vanuit deze positie konden ze enkele aanvallen die telkens met meer soldaten gedaan werden terugslaan. Deze zuidelijke overwinning verhinderde Sheridan om Charlottesville te berieken en zijn soldaten bij die van Hunter te voegen. Dit was een van de grootste cavalerie-veldslagen van de hele oorlog.

Slag bij Saint Mary's Church

Op 24 juni probeerde generaal Hampton een deel van Sheridan's mannen af te snijden van de terug keer bij hun raid bij het station. Sheridan en zijn mannen vochten hardnekkig om een veroverde trein vol voorraden te beschermen. Uiteindelijk konden Sheridan's mannen en de veroverde trein zich weer bij hun legerj in Bermunde Hunderd aansluiten.

Bronnen

• De engelstalige wikipedia
• Het artikel op shmoop.com (© Copyright, toestemming gevraagd via e-mail)
• Het artikel op Civil War Traveler.com (© Copyright, toestemming gevraagd via e-mail)
• Slag bij Spotsylvania Court House op Summary & Facts
• Slag bij Yellow Tavern op Encyclopedia Virginia
• Slag bij Meadow Bridge op www.ovguide.com
• Slag bij North Anna op Encyclopedia Virginia.org
• Slag bij Old church op civilwarwiki.net
• Slag bij Cold Harbor op civilwarwiki.net
• Slag bij Trevilian Station op National Park Service
• Slag bij Saint Mary's Church op National Park Service