Otto Frank

Otto Frank in 1961

Otto Heinrich Frank (Frankfurt am Main, Duitsland, 12 mei 1889 – Birsfelden, Zwitserland, 19 augustus 1980) was de Joods-Duits-Nederlandse vader van de bekende Joodse dagboekschrijfster Anne Frank. Hij was de enige van het gezin Frank die de Tweede Wereldoorlog overleefde.

In de Eerste Wereldoorlog dient hij als luitenant in het Duitse leger. Op 36-jarige leeftijd trouwt hij in 1925 met de 25 jaar oude Edith Höllander. Ze krijgen twee dochters, Margot Betti, op 16 februari 1926, en Annelies Marie, op 12 juni 1929.

In juli 1933 vlucht Frank vanuit Frankfurt am Main naar Nederland om te ontkomen aan het toenemende antisemitisme in nazi-Duitsland. In 1933 is Adolf Hitler aan de macht gekomen en begint de jodenvervolging in Duitsland. De familie Frank gaat wonen aan het Merwedeplein. In Amsterdam richt hij de zaak Opekta op. Een paar maanden later komen ook zijn vrouw en dochters naar Amsterdam over. Ze hopen er veilig te zijn omdat Nederland een neutraal land is.

Tot de Duitse inval op 10 mei 1940 gaat het de familie Frank goed. Ze bouwen een nieuw leven op en hebben het in Amsterdam naar hun zin. De familie Frank is liberaal -Joods. Dat betekent dat ze zich verbonden voelen met de joodse tradities, maar niet streng zijn wat betreft de regels.

Omdat Otto Frank de situatie niet vertrouwt, probeert hij nog met zijn gezin naar Cuba en de VS te ontkomen maar al zijn pogingen mislukken. De meeste landen houden hun grenzen voor joden gesloten.

Als Duitsland in mei Nederland bezet zit de familie Frank in de val. De Duitsers voeren steeds meer maatregelen tegen Joden in. Otto draagt zijn zaak over aan enkele niet-Joodse collega's, zodat zijn bedrijf niet in handen van de Duitsers komt. In juli 1942 duikt het gezin onder in het Achterhuis, het pand waar het bedrijf van Otto Frank gevestigd is. Vier medewerkers van Otto Frank zijn bereid te helpen met voedsel en kleren.

In 1944 wordt het gezin, na twee jaar, verraden en via kamp Westerbork gedeporteerd naar het concentratiekamp Auschwitz. Dat ligt in Polen. Frank is de enige van zijn gezin die de Holocaust overleeft. Hij wordt bevrijd door de Russen en keert na de bevrijding terug naar Nederland. Daar komt hij in juni 1945 aan. Eenmaal terug in Amsterdam krijgt hij het dagboek van Anne van Miep Gies. Zij werkt voor Ottoen is een van de helpers. Op aanraden van enkele vrienden geeft hij dit dagboek in 1947 uit, al laat hij enkele passages weg.

In 1953 hertrouwt Otto Frank met Elfriede Geiringer, een overlevende van Auschwitz. Hij verhuist naar Bazel in Zwitserland. Hij overlijdt daar op 91-jarige leeftijd in 1980..