Operette
Een operette is letterlijk "kleine opera". Afgeleid van de Engelse versies van Offenbach's opéras Bouffes uitgevoerd in Londen in de jaren 1860. Enkele van de vroegste operettes in het Engels zijn geschreven door Frederic Clay en Sullivan. WS Gilbert en Sullivan wilden hun gezamenlijke werken onderscheiden van continentale operette en noemden ze later "komische opera's" of "Savooise opera's".
De Franse operette is het originele genre van lichte opera (zowel muziek als onderwerp) die halverwege de 19e eeuw uit de Franse opéra comique groeide.
De werken van Jacques Offenbach (Duitse componist, 1819 - 1880) zijn in verband gebracht met de stijl van het Tweede Keizerrijk, hoewel zijn bekendste voorbeelden worden aangeduid als opéras bouffes. Deze operettes zijn anders dan die men in Duitsland kende van bijvoorbeeld Franz Lehár of Johann Strauss jr.. Het gaat bij Offenbach steeds om vlotte, goed in het gehoor liggende muziek met een verhaal dat veelal op spot en parodie berust. Het zit vol toespelingen op gewoonten en personen uit het Tweede Keizerrijk onder Napoleon III. Typerend zijn zijn karikaturen van militairen en Duitsers. De operettes die vanuit de opera ontstonden werden op een gegeven moment nogal sereius. Offenbachj schreef daarom "Orphée aux Enfers" (1858), een opgewekt stuk, waarin er werd gezongen, gesproken, gedanst én geacteerd: een operette! Offenbachs luchtige muziek inspireerde de Oostenrijkse componist Franz von Suppé.
Franz von Suppé zette de Franse operette om naar een Weense traditie, maar het was Johann Strauss jr. (1825-1899) die de bekendste operettecomponist werd van de zogenaamde Gouden Periode. Bekende titels zijn "Die Fledermaus" (1874) werd uiteindelijk de beroemdste en meest uitgevoerde operette ooit, al werd die destijds niet meteen goed ontvangen. Verder schreef hij "Eine Nacht in Venedig" (1883) en "Der Zigeunerbaron" (1885).
Franz Lehár (Oostenrijks-Hongaarse componist, 1870 - 1948) schreef "Die lustige Witwe" (1905). Hij maakte de operette ook in Hongarije populair. Een ander bekend werk van Lehár is "Das Land des Lächelns" (1929).
De operette past in de sfeer van de Romantiek (muziek), waarbij de natuur en eenvoud duidelijk in de belangstelling staan.
Vanuit de operette ontwikkelt zich later de musical.