Oceanische korst
Een oceanische korst is het type aardkorst dat onder het grootste deel van de oceaan ligt. Het vormt samen met continentale korst een van de twee types aardkorst. De oceanische korst is ongeveer 10 kilometer dik en is hiermee vele malen dunner dan de continentale korst. Oceanische korst is wel zwaarder dan continentale korst, aangezien het uit basalt bestaat.
Oceanische korst ontstaat op het midden van de oceaan bij een zogeheten midoceanische rug. Hier bewegen twee aardplaten uit elkaar (divergente plaatgrens). Hierbij komt magma omhoog, wat door het oceaanwater meteen afkoelt. Aangezien het snel afkoelt ontstaat er basalt, wat zwart van kleur is en vrij zwaar. Het vulkanisme dat hier plaatsvindt is vrij rustig en wordt ook wel effusief vulkanisme genoemd. De vulkanen staan bekend als schildvulkanen. Een voorbeeld waar dit gebeurd is op het midden van de Atlantische Oceaan, bijvoorbeeld bij IJsland.
Een continentale plaat bestaat grotendeels uit graniet, wat lichter is dan basalt. Als een continentale plaat met een oceanische plaats botst (Convergente plaatsgrens), zoals aan de westkust van Zuid-Amerika, duikt de oceanische plaat onder de continentale plaat. Platen zijn niet vlak en hebben ribbels, waardoor het onder elkaar duiken niet vloeiend gaat. Soms haken de platen in elkaar en ontstaat er druk die zich tientallen jaren opbouwt. Hierdoor is in Zuid-Amerika het Andesgebergte ontstaan en vinden er ook hierdoor veel aardbevingen plaats. De oceanische plaat duikt dus onder de continentale en smelt dan in de bodem. Op de plaats waar de plaat in de bodem duikt ontstaat een verdieping en dit noemen we een trog. Hier komt ook het sediment van de oceaanbodem te liggen dat samen wordt geperst tot sedimentgesteente en soms bloot komt te liggen. De plaat smelt in de aardmantel en mengt zich met wat sediment en zeewater. Hierdoor ontstaat een ander soort magma wat door druk omhoog wil. Dit magma gaat omhoog bij de continentale plaat in het gebergte bij de plaatsgrens, waarna er een vulkaan ontstaat. Anders dan de vulkanen op de midoceanische rug zijn deze vulkanen minder rustig. Dit heet explosief vulkanisme en de vulkaansoort die erbij hoort heet de stratovulkaan.
Het proces van het smelten van de oceanische plaat wordt subductie genoemd. Je ziet dat bij de midoceanische rug nieuw plaats ontstaat en bij de trog deze weer wordt afgebroken. Anders dan continentale platen worden oceanische platen hierdoor niet oud. Met niet oud wordt overigens wel een paar miljoen jaar bedoeld, aangezien het proces heel langzaam gaat.