Mondharmonica

De mondharmonica (ook wel oneerbiedig "mondorgel" genoemd) is een blaasinstrument. Er zijn verschillende soorten mondharmonica's.

verschillende mondharmonica's

Een tremolomondharmonica heeft twee rijen gaatjes. Een tremolomondharmonica is zo gestemd: in de bovenste rij: 1C 1D 1E 1G 1G C D E F G A c D e f c' a,
en in de onderste rij: 1C 1D 1E 1G 1G C D E F G A c D e f c a.

Behalve de solo-instrumenten heb je ook mondharmonica's die voor de begeleiding zorgen als je in een mondharmonicatrio of -ensemble optreedt: de basharmonica en de vineta (die als slagwerk klinkt). Het solo-instrument is hier vrijwel altijd de zogeheten chromatische mondharmonica. Door het knopje aan de zijkant van deze mondharmonica kan in alle toonaarden gespeeld worden. Een bekende artiest die de chromatische mondharmonica bespeelde was de Belg Toots Thielemans.

Vroeger heel populair

In de Jaren 40 en 50 van de vorige eeuw waren de mondharmonicatrio's heel populair. Het bekendste ensemble in Nederland was het Hotcha-trio (dat trouwens ook in het buitenland succes oogstte). Maar het instrument werd door beroepsmusici nooit echt serieus genomen. Zo was er in Amerika in 1947 eens een staking van musici. Dat had te maken met de vergoeding, die de omroepen wilden betalen voor hun optreden. Want veel muziek was toen nog "live". Nu, dan maar geen muziek, zo dreigden de musici. Alleen een mondharmonicatrio, de "Harmonicats" geheten, was niet solidair (deed niet mee aan de staking). Want de mondharmonica werd niet als een muziekinstrument, maar als een stuk speelgoed beschouwd. Ze traden gewoon op en maakten een plaat. Die werd overal gedraaid en kwam in "no time" op de eerste plaats van de hitparade. En de muzikanten van dat trio waren gelijk "binnen"!

Accordeon

Naast de mondharmonica heb je ook nog de trekharmonica (of trekzak), ook accordeon genoemd.