Missouri-compromis
De Missouri-compromis (Engels: Missouri Compromise) was een belangrijke compromis over slavernij in de Verenigde Staten. De Missouri-compromis werd gesloten in 1820 onder president James Monroe. De compromis is vernoemd naar de staat Missouri. Missouri wilde namelijk toetreden tot de Verenigde Staten, maar wilde een slavenstaat worden en dat was voor veel vrije staten een probleem.
Toen de Verenigde Staten ontstonden werd afgesproken dat staten zelf mochten beslissen of zij de slavernij toestonden of niet. De Zuidelijke staten lieten dit toe en werden economisch afhankelijk van de slavernij. In de Noordelijke Staten werd slavernij verboden en veel mensen wilden de slavernij volledig afschaffen. De Zuidelijke Staten wilden dit echter niet. Hierdoor ontstonden er spanningen tussen de vrije staten en de slavenstaten. Men was bang als één van de twee groepen de meerderheid zou krijgen, de rechten van de ander werden afgeschaft. De Noordelijke staten waren bang dat de Zuidelijke Staten slavernij zouden opdringen aan hen. Aan de andere kant waren de Zuidelijke Staten bang dat de Noordelijke Staten de slavernij zouden afschaffen in de gehele Verenigde Staten.
In 1820 waren er evenveel vrije staten als slavenstaten. Dit zorgde ervoor dat geen van de twee groepen een meerderheid had. Veel mensen zagen dit als prettig, aangezien het leidde tot stabiliteit. In 1820 wilde Missouri toetreden tot de Verenigde Staten. Missouri wilde echter een slavenstaat worden, waardoor er meer slavenstaten waren dan vrije staten.
President James Monroe kwam uiteindelijk met een compromis. Missouri zou toetreden als een slavenstaat en Maine (dat toen onderdeel was van Massachusetts) zou toetreden als vrije staat. Maine wilde al langere tijd onafhankelijk worden en dit werd gezien als de kans. Monroe stelde ook voor om de 36° 30' noorderbreedte (de Slave Scar) aan te houden als de lijn tussen nieuwe slavenstaten en vrije staten. Nieuwe staten onder de lijn zouden automatisch slavenstaten worden, terwijl staten boven de lijn vrije staten werden. Vanaf toen werd ook besloten om nieuwe staten steeds in paren toe te voegen; steeds een vrije staat met een slavenstaat. Zou werden Michigan (vrije staat) en Arkansas (slavenstaat) samen toegevoegd. Datzelfde geldt voor Texas (slavenstaat) en Iowa (vrije staat) en later nog eens Wisconsin (vrije staat) en Florida (slavenstaat).
Veel mensen dachten dat dit ideale oplossing was. Een probleem ontstond toen Californië toegevoegd wilde worden in 1850. De Slave Scar liep recht door de staat heen, wat uiteindelijk leidde tot de Compromis van 1850.