Mercurius (planeet)
| Mercurius | |
|---|---|
|
Mercurius is de dichtst bij de zon staande, en na Pluto de kleinste planeet van ons zonnestelsel. De planeet is vernoemd naar de Romeinse god Mercurius (mythologie vanwege de snelle draai om de zon. Mercurius heeft géén manen.
Temperatuur en zonlicht
Mercurius kent enorme temperatuur verschillen tussen dag en nacht. Omdat de planeet zo dicht bij de Zon staat kan het er erg heet worden, wel 430 graden boven nul. Schaatsen kun je er ook, want 's nachts daalt de temperatuur tot 180 graden onder nul. Dus als de Friezen nog een Elfstedentocht willen, dan moeten ze daar maar heen gaan.
- Één dag op Mercurius duurt ruim 58 aardse dagen.
Oppervlak
Het oppervlak bestaat uit enorme gleuven, kraters en vlakten. Deze vlakten zijn waarschijnlijk gesmolten lava uit de tijd dat de planeet nog actief was. Hij lijkt een beetje op onze eigen maan, want ook die is grijs van kleur en zit vol met kraters. Deze kraters zijn ontstaan doordat er vroeger (nu soms ook nog) enorme brokken steen op Mercurius vielen en dus gaten maakten. Deze gaten zijn soms wel 100 kilometer groot, stel je eens voor dat zo'n steen op Nederland valt, zorg dan maar datje uit de buurt bent! De meest in het oog springende inslagstructuur is het multi-ring Caloris Basin, met een diameter van 1.350 km en omringd door een gebergte van ongeveer 2 km hoog. Opmerkelijk feitje is dat de meeste kraters op Mercurius een naam hebben en zijn vernoemd naar beroemde schrijvers en artiesten.
Vulkanisme
Bij het opnieuw bestuderen van de Mariner 10 foto's eind jaren '90, werd ontdekt dat sommige delen van het oppervlak veel gladder waren dan andere. Deze gladde gedeeltes waren bedekt met gestolde lava; een bewijs dat er in het verleden actief vulkanisme op Mercurius moet zijn geweest.
Samenstelling
De kern van Mercurius bestaat hoofdzakelijk uit ijzer en is relatief groot.
Mercuriusovergang
Ongeveer 13 à 14 keer per eeuw komt het voor dat Mercurius tussen de zon en de aarde door trekt en dat het silhouet tegen de zonneschijf te zien is. Dit verschijnsel wordt Mercuriusovergang genoemd en is vergelijkbaar met de zonsverduistering.
Waarnemingen
3500-3000 v. Chr. was Mercurius al bekend bij de Sumeriërs en zij noemden het Ubu-idim-gud-ud. De eerste gedetailleerde observaties werden verricht door de Babyloniërs die het gu-ad of gu-utu noemde. De Grieken hadden zelfs twee namen voor Mercurius: Apollo voor Mercurius aan de ochtendhemel en Heraclitus voor de avondhemel, hoewel ze wisten dat het om slechts één planeet ging.
Hoewel Mercurius met het blote oog waar te nemen is, hebben slechts weinig mensen Mercurius ooit gezien. Dit komt omdat hij nooit ver van de zon verwijderd staat en dus alleen als een niet al te heldere ster in de ochtend- of avondschemering te zien is.