Mark Rutte

Mark Rutte
250px
Mark Rutte (2021)
Naam voluit	Mark Rutte
Geboren	14 februari 1967
Geboren te	Den Haag
Overleden
Overleden te
Gehuwd met
Relatie met
Partij	VVD
Religie	Hervormd
Stroming
Functie	minister-president minister van Algemene Zaken
Aantreden	14 oktober 2010
Aftreden
Voorganger	Jan Peter Balkenende (CDA)
Opvolger
Functie(s)
Voorzitter JOVD (1988-1991) Lid bestuur VVD (1993-1997) Staatssecretaris van SZW (2002-2004) Tweede Kamerlid voor de VVD (2003, 2006-2010, 2012, 2017) Staatssecretaris van OCW (2004-2006) Partijleider VVD (2006-nu) Fractievoorzitter van de VVD in de Tweede Kamer (2006-2010, 2012, 2017) Minister-president Minister van AZ (2010-nu)
Portaal Politiek

Mark Rutte is een Nederlands politicus. Hij is sinds oktober 2010 minister-president. Sinds de val van zijn eerste kabinet, Kabinet-Rutte I (23 april 2012), was hij demissionair. Op 12 september 2012 waren er verkiezingen die zijn partij, de VVD, glansrijk won. Samen met de op één na grootste partij, de PvdA, heeft hij een nieuw kabinet geformeerd, dat op een meerderheid in de Tweede Kamer steunt. Op 5 november 2012 is het 2de Kabinet-Rutte na de beëdiging door koningin Beatrix van start gegaan. Rutte kon daardoor zijn verblijf in "Het Torentje" (het kantoor van de premier tussen het Mauritshuis en het Binnenhof in Den Haag) verlengen.

Biografie

Rutte behaalde in 1984 het diploma Gymnasium-α en ging daarna geschiedenis studeren in Leiden. Hij deed tamelijk lang over zijn studie. Dit komt omdat hij drie jaar lang de voorzitter was van de jongerenpartij van de VVD: de JOVD. In 1992 studeerde hij af en mag drs. (doctorandus) voor zijn naam zetten.

Na zijn studie trad hij in dienst bij Unilever. Rutte werkte er bij Personeelszaken. In 1997 ging hij in een soortgelijke functie bij Calvé in Delft werken, een dochteronderneming van Unilever. In 2002 stapte hij over naar een andere afdeling in dat bedrijf.

Politiek

Minister-president Mark Rutte

Al tijdens zijn studie bekleedde hij een niet onbelangrijke functie binnen de VVD: van 1988 tot 1991 was Rutte landelijk voorzitter van de JOVD, de liberale jongerenorganisatie. Vervolgens was hij van 1993 tot 1997 lid van het hoofdbestuur van de VVD.

In de VVD gold hij direct al als een groot talent. In 2002 stapte hij van het bedrijfsleven over naar een volledige functie in de politiek. Van 22 juli 2002 tot 17 juni 2004 was hij staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in het eerste en tweede kabinet-Balkenende.

Van 17 juni 2004 tot 7 juli 2006 was hij staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap in het tweede kabinet-Balkenende. In verband met de vroege val van Balkenende-I zat Rutte van januari tot mei 2003 voor de VVD in de oppositie van de Tweede Kamer.

Op 29 juni 2006 werd hij fractieleider van de VVD in de Tweede Kamer. Daar was wel het een en ander aan voorafgegaan. De machtsstrijd met VVD-minister Rita Verdonk om het lijsttrekkerschap besliste Rutte weliswaar in zijn voordeel, maar bij de daaropvolgende Kamerverkiezingen behaalde Verdonk (als nummer 2 op de kieslijst) bijna 70.000 voorkeurstemmen meer dan Rutte. Verdonk eiste toen alsnog het leiderschap op, maar werd door Rutte uit de VVD-fractie gezet.

Minister-president

Rutte werd driemaal minister-president van Nederland. Van 2010-2012 voerde Rutte een kabinet van VVD/CDA/PVV aan, van 2012-2017 leidde hij een kabinet van VVD/PvdA en sedert 26 oktober 2017 werd hij leider van het kabinet VVD-CDA-D66-ChristenUnie.

Rutte I

Bekijk de pagina kabinet-Rutte I voor het hoofdartikel over dit onderwerp

Mark Rutte spreekt met de Amerikaanse president Barack Obama

In 2010 werd de VVD onder Rutte de grootste partij van Nederland. In de verkiezingscampagne had de nieuwe lijsttrekker een "rechts" verkiezingsprogramma aan het volk voorgedragen. Bij de verkiezingen verloor het CDA en behaalde de VVD 33 van de 150 zetels in de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Rutte onderhandelde met VVD-PvdA-D66-GroenLinks over de vorming van een nieuw kabinet. Deze onderhandelingen mislukten. Vervolgens ging Rutte in zee met het CDA en de PVV. Dit resulteerde in een gedoogakkoord: een rechtse coalitie met de PVV die het kabinet zou steunen.

Rutte was de eerste liberale premier in jaren. Direct kreeg hij met een aantal moeilijke dossiers te maken. Het kabinet moest aan de slag met een politiemissie in Kunduz. Uiteindelijk wist Rutte, met steun van verschillende oppositiepartijen, op 28 januari 2011 het startsein te geven voor de politiemissie.

In december 2011 werd Rutte door het rechtse Elsevier verkozen tot Nederlander van het jaar.

Op 23 april bood Rutte het ontslag van zijn kabinet aan bij koningin Beatrix. De PVV had de stekker uit het kabinet getrokken, aangezien zij niet akkoord wilde gaan met grote bezuinigingen. Een direct gevolg hiervan was de belofte van Rutte in 2016 om nooit meer met de PVV samen te werken: deze zou onbetrouwbaar zijn.

Rutte II

Bekijk de pagina kabinet-Rutte II voor het hoofdartikel over dit onderwerp

Mark Rutte met koning Willem-Alexander en koningin Máxima

Bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2012 behaalde de VVD onder Rutte 41 zetels. Hiermee richtte Mark Rutte de VVD voor de tweede maal op tot de grootste partij in de Tweede Kamer. De VVD startte onderhandelingen met de PvdA, de tweede partij van Nederland onder leiding van Diederik Samson. Op 5 november 2012 trad dit kabinet aan: Kabinet-Rutte II.

Het kabinet ging direct aan de slag met grote bezuinigingen en hervormingen vanwege de economische crisis. Ook kreeg Rutte te maken met het neerstorten van Vlucht MH17, waarbij een groot aantal Nederlandse burgers omkwam. In 2015 was de Europese vluchtelingencrisis in alle hevigheid losgebarsten. Rutte delegeerde de aanpak van deze crisis aan staatssecretaris van Asielzaken Klaas Dijkhoff.

Het kabinet-Rutte II was het eerste kabinet sinds jaren dat de rit volledig uitzat.

Rutte III

Bekijk de pagina kabinet-Rutte III voor het hoofdartikel over dit onderwerp

Onder Rutte werd de VVD bij de parlementsverkiezingen van 2017 weer de grootste partij. De VVD verloor wel acht zetels, maar aangezien de PVV al maanden piekte in de peilingen, werden de 33 behaalde zetels in de Tweede Kamer als een grote overwinning gezien. Rutte kon door als minister-president van Nederland. De VVD startte onderhandelingen met het CDA, D66 en GroenLinks. Dat GroenLinks bij de formatie betrokken was, leidde tot protesten vanuit de meer rechtse VVD-kiezers. Later liepen deze onderhandelingen stuk: de VVD, het CDA en D66 gingen om tafel met de ChristenUnie. De onderhandelingen resulteerden in een regeerakkoord.

Op 26 oktober 2017 werd het Kabinet-Rutte III door koning Willem-Alexander beëdigd.

Privé

Premier Rutte woont in Den Haag en is vrijgezel. Hij is christelijk-hervormd. Hij is ook gastdocent Nederlands en maatschappijleer aan een vmbo in Den Haag.

Mark Rutte wordt vaak getypeerd als een manager: hij drukt ruzies binnen zijn kabinetten snel de kop in en sluit veel compromissen met partijen om zijn plannen ten uitvoer te brengen. Hoewel hij altijd rustig en beheerst overkomt, wordt er gezegd dat hij achter de schermen in woede uit kan barsten. Van Rutte wordt gezegd dat hij goed kan omgaan met moeilijke vragen tijdens debatten. Aan de andere kant wordt hem wel verweten dat hij te makkelijk dingen weglacht als mensen hem wijzen op de fouten die hij gemaakt heeft. Ook vinden critici dat Rutte meer een manager dan een leider is: Rutte zou geen visie hebben hoe het verder moet met Nederland in de toekomst.

Ook heeft hij de bijnaam "teflonpremier" gekregen: waar alle andere coalitiepartijen in de kabinetten met Rutte veel zetels verloren, is de VVD de afgelopen jaren een grote, sterke partij gebleven. Voorbeelden hiervan zijn de slechte verkiezigsuitslagen van het CDA en de PVV in 2012 en het dramatische zetelverlies van de PvdA in 2017.

	Ministerie van Algemene Zaken (AZ)
Minister-president: Mark Rutte (VVD) · lijst Secretaris-generaal: Gert-Jan Buitendijk Organisaties: Bureau van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid · Dienst Publiek en Communicatie · Directie Bedrijfsvoering · Directie Financieel-Economische Zaken · Rijksvoorlichtingsdienst

	Ministers en staatssecretarissen in het kabinet-Rutte IV (VVD, D66, CDA en CU)
Minister: Mark Rutte (MP/AZ) · Steven van Weyenberg (Fin) · Karien van Gennip (VP/SZW) · Hugo de Jonge (BZK/VRO) · Hanke Bruins Slot (BZ, ex-BZK) · Kajsa Ollongren (Def) · Micky Adriaansens (EZK) · Mark Harbers (IW) · Dilan Yeşilgöz-Zegerius (JV) · Piet Adema (LNV) · Robbert Dijkgraaf (OCW) · Conny Helder (VWS) Minister zonder portefeuille: Carola Schouten (VP/APP) · Liesje Schreinemacher (BHO) · Rob Jetten (VP/KE) · Pia Dijkstra (LZS) · Christianne van der Wal (NS) · Mariëlle Paul (PVO) · Franc Weerwind (RB) Staatssecretaris: Alexandra van Huffelen (BZK) · Christophe van der Maat (Def) · Hans Vijlbrief (EZK) · Marnix van Rij (Fin) · Aukje de Vries (Fin) · Vivianne Heijnen (IW) · Eric van der Burg (JV) · Fleur Gräper-van Koolwijk (OCW) · Maarten van Ooijen (VWS) Tussentijds afgetreden als minister: Henk Staghouwer (LNV) · Dennis Wiersma (PVO) · Wopke Hoekstra (VP/BZ) · Sigrid Kaag (VP/Fin) · Ernst Kuipers (VWS) Tussentijds afgetreden als staatssecretaris: Gunay Uslu (OCW)

	Minister-presidenten van Nederland
1848-1901 Gerrit Schimmelpenninck · Jacobus Mattheüs de Kempenaer · Johan Rudolph Thorbecke · Floris Adriaan van Hall · Justinus van der Brugghen · Jan Jacob Rochussen · Floris Adriaan van Hall · Jacob Pieter Pompejus van Zuylen van Nijevelt · Schelto van Heemstra · Johan Rudolph Thorbecke · Isaäc Dignus Fransen van de Putte · Julius van Zuylen van Nijevelt · Pieter Philip van Bosse · Johan Rudolph Thorbecke · Gerrit de Vries Azn · Jan Heemskerk Azn. · Jan Kappeyne van de Coppello · Constantijn Theodoor van Lynden van Sandenburg · Jan Heemskerk Azn. · Æneas Mackay · Gijsbert van Tienhoven · Joan Röell · Nicolaas Pierson 1901-1945 Abraham Kuyper · Theo de Meester · Theo Heemskerk · Pieter Cort van der Linden · Charles Ruijs de Beerenbrouck · Hendrikus Colijn · Dirk Jan de Geer · Charles Ruijs de Beerenbrouck · Hendrikus Colijn · Dirk Jan de Geer · Pieter Sjoerds Gerbrandy 1945-heden Wim Schermerhorn · Louis Beel · Willem Drees · Louis Beel · Jan de Quay · Victor Marijnen · Jo Cals · Jelle Zijlstra · Piet de Jong · Barend Biesheuvel · Joop den Uyl · Dries van Agt · Ruud Lubbers · Wim Kok · Jan Peter Balkenende · Mark Rutte