Lucinda Brand

Lucinda Brand
Lucinda Brand (foto 2018)
Persoonlijke informatie
Naam voluit
Bijnaam
Nationaliteit	Nederlandse
Geboren	2 juli 1989
Geboren te	Dordrecht
Woonplaats	Rotterdam
Overleden
Overleden te
Lengte	168 cm
Gewicht	kg
Specialisme	wegwedstrijd, veldrijden
Prestaties
jaar evenement resultaat 2013 2015 2018 2019 2019 2020 2021 2021 2022 2022 NK Weg NK Weg NK Veldrijden NK Veldrijden WK Veldrijden WK Veldrijden WK Veldrijden EK Veldrijden WK Veldrijden Ronde van Zwitserland 1ste 1ste 1ste 1ste 2de 3de 1ste 1ste 2de 1ste
Portaal Sport

Lucinda Brand is een Nederlandse wielrenster, die al tweemaal (2013 en 2015) Nederlands kampioene op de weg bij de dames-elite is geweest. Ze maakt sinds 2017 deel uit van de formatie "Team Sunweb".

Ze legt zich tegenwoordig vooral toe op het veldrijden (de cyclocross, zoals ook wordt gezegd) en is daarin bijzonder succesvol. Ze werd in deze "discipline" Nederlands kampioene bij de dames-elite in 2018. In het seizoen 2018/2019 won ze al de cross voor de wereldbeker in Tabor (Tsjechië), de zogeheten Druivencross in Overijse (België) en last but not least, eveneens voor de wereldbeker, de Citadelcross in Namen (België). Die is door de hoogteverschillen zo ongelooflijk zwaar, dat je al blij mag zijn als je heelhuids de eindstreep haalt, laat staan als je die wint. En Lucinda deed dat. Hier zie je een foto van het podium van die cross met v.l.n.r. Marianne Vos (2de), Lucinda (1ste) en Annemarie Worst (3de).

Als favoriet gestart bij het WK Veldrijden 2019 kostte een valpartij bij een fietswissel in de laatste ronde haar waarschijnlijk de wereldtitel. Nu werd ze teleurstellend 2de.

Lucinda wereldkampioen!

in 2021, na het debacle van 2019 en de teleurstelling van 2020, pakte Lucinda na een prachtig voorseizoen (van de 23 gereden wedstrijden 22 podiumplaatsen waarvan 11 overwinningen!) in het Belgische Oostende eindelijk de dik verdiende wereldtitel veldrijden bij de dames-elite voor de door niemand als kanshebster getipte Annemarie Worst. Die ondanks vier of vijf valpartijen steeds maar weer terugkwam. En bijna had gewonnen. "Je moet als eerste de laatste bocht uitkomen!" gilde Lucinda's coach Sven Nys, die in de finale een strategische plek langs de kant had ingenomen. Een bodycheck dan maar! En daar lag Annemarie.

Wereldkampioene Ceylin del Carmen Alvarado kwam vlak na de start ten val en kwam verder in het stuk niet voor. Zandspecialiste Denise Betsema, die een tijd vooropreed maar door Brand en Worst werd bijgehaald, werd uiteindelijk 3de, zodat het podium weer geheel oranje kleurde.

Het was trouwens toch een fantastisch seizoen voor Lucinda. Na de wereldtitel, de wereldbeker en de eindzege in de Superprestige eiste ze ook de X2O-trofee op, de hoofdprijs van het derde cyclocross-circuit (30.000 EURO).

2021/2022

Het eerste belangrijke evenement van het cross-seizoen, het EK, dat gehouden werd op en rond de VAM-Berg in het Drentse Wijster, werd overtuigend gewonnen door Lucinda, die in de tweede ronde een fietswissel oversloeg en zo een gaatje met de rest creëerde. Ze bouwde die voorsprong uit tot wat op de meet bijna een minuut bedroeg. Tweede werd de Hongaarse revelatie Kata Blanka Vas, derde Yara Kastelijn. Brand voegde daarmee de nog ontbrekende titel aan haar erelijst toe.

2022

Lucinda Brand slaagde er niet in haar wereldtitel veldrijden in 2022 te prolongeren. Ze verloor in het Amerikaanse Fayetteville een tactisch steekspel van Marianne Vos. De twee Nederlandse rensters reden het grootste gedeelte van de koers samen op kop, met Brand vooraan en Vos plakkend aan het achterwiel. Vos is de betere sprinter en Brand was er dan ook veel aan gelegen om haar concurrent ruim voor de finish te lossen, maar dat lukte niet. Ook al omdat het kurkdroge parcours nauwelijks de naam van crossparcours waardig was. De strijd om de wereldtitel draaide uit op een sprint en die werd gewonnen door Vos.

2021/2022 was een geslaagd seizoen voor Lucinda. Ze won alle drie de klassementen (Wereldbeker, Superprestige en de X2O Trofee) met groot verschil en was eerste in de ranking van de UCI. Alleen de kers op de taart, het prolongeren van het wereldkampioenschap, ontbrak. Dat ging naar Marianne Vos, die nog onsportiviteit werd verweten ("wieltjesplakker"), slechts aan enkele wedstrijden van het seizoen deelnam, profiteerde van het ontbreken van concurrenten (Betsema en Worst waren ziek) maar vooral van de toestand van het parcours (kurkdroog terwijl dat er bij de eerdere wedstrijd in Fayetteville kletsnat bijlag - Brand won daar, Vos werd 4de).

Zie deze site voor meer uitslagen