Leonhard Euler

Leonhard Euler was een Zwitsers wiskundige (Bazel, 15 april 1707 - St. Petersburg, 18 september 1783). Hij studeerde in Bazel bij Johann Bernoulli. In 1727 ging hij naar Petersburg om leiding te geven aan de door tsarina Catharina I gestichte Academie van Wetenschappen. Daar werd hij in 1730 hoogleraar in de fysica (natuurkunde), en in 1733 in de wiskunde. Van 1741 tot 1766 woonde hij in Berlijn als lid van de Pruisische Academie, en ten slotte weer in Petersburg, waar hij in 1783 overleed. Daar is hij ook begraven.

Euler is de grootste wiskundige van zijn tijd. Het zou te ver voeren om gedetailleerd in te gaan op wat hij allemaal voor de wetenschap tot stand heeft gebracht. Kort samengevat legde hij de grondslagen van de moderne analyse (differentiaal- en integraalrekening, een belangrijk onderdeel van de wiskunde) en van de toepassing daarvan op de natuurwetenschap. Hij schreef over vrijwel alle gebieden van de wiskunde, van de natuurkunde (mechanica, hydrodynamica, optica) en astronomie (sterrenkunde).

Maar hij is ook bekend door een puzzel, het zogeheten probleem van de Bruggen van Koningsbergen, dat hij met behulp van wiskunde oploste. De wiskunde van zijn tijd voorzag daar echter nog niet in. Hij voegde daarom zelf een nieuw hoofdstuk aan de wiskunde toe. Dat werd de aanzet tot wat later topologie genoemd zou worden.