Koreaanse Oorlog: verschil tussen versies
| Regel 4: | Regel 4: | ||
==De scheiding tussen Noord en Zuid== |
==De scheiding tussen Noord en Zuid== |
||
| + | Noord- en Zuid-Korea waren tot het begin van de 20e eeuw één land. Korea was tot 1910 een zelfstandig keizerrijk. Japan bezette Korea en maakte het onderdeel van het Japanse Keizerrijk. Japan steunde de [[Asmogendheden]] tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] en was één van de verliezers van die oorlog. Nadat Japan capituleerde moest het alle bezittingen op het vasteland teruggeven, zo ook Korea. Korea werd vervolgens tijdelijk bestuurd door de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten. De Verenigde Staten bestuurden het zuiden en de Sovjet-Unie het noorden. Dit zou tijdelijk zijn, maar ondertussen werd het noorden communistisch en het zuiden kapitalistisch. |
||
| − | Na de [[Tweede Wereldoorlog]] werd het noordelijk deel van Korea bezet door de [[Sovjet-Unie]] en het zuidelijke deel door Amerika. De scheiding zou tijdelijk zijn, maar ondertussen werd het noorden communistisch en ontstond er in het zuiden een democratie. De Sovjet-Unie bleef [[Noord-Korea]] steunen terwijl de [[Verenigde Staten]] zich uit [[Zuid-Korea]] hadden teruggetrokken. |
||
| + | |||
| + | In 1945 spraken de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten af dat deze situatie maar 5 jaar zou zijn. Vanaf 1950 zou Korea zich weer zelfstandig besturen. Tot die tijd spraken de twee grootmachten over de toekomst van Korea. De Amerikanen installeren de anticommunistische dictator [[Syngman Rhee]] in het zuiden, terwijl de Sovjets de communistische dictator [[Kim Il-sung]] in het noorden installeerden. In 1948 verklaarden de [[Verenigde Naties]] dat de regering van Syngnam Rhee de enige wettige regering van heel Korea was. Dit leidde tot een opstand van de communisten, waarbij Noord-Korea het zuiden binnenviel. |
||
==Een onverhoedse aanval== |
==Een onverhoedse aanval== |
||
| − | + | Binnen een paar dagen had het Seoel, de zuidelijke hoofdstad veroverd en in september 1950 bijna heel Zuid-Korea bezet. Inmiddels had de [[Veiligheidsraad]] van de [[VN]] besloten tot militaire steun aan het zuiden. Een grote troepenmacht van de Verenigde Staten en 15 andere landen (waaronder Nederland), geleid door de Amerikaanse generaal Douglas MacArthur, landde achter de vijandelijke linies en viel de Noord-Koreanen in de rug aan. Profiterend van de verwarring die ontstond konden de VN-troepen de indringers tot ver op hun eigen grondgebied terugdrijven. Eind 1950 waren ze zo goed als verslagen. |
|
==China mengt zich in de strijd== |
==China mengt zich in de strijd== |
||
| − | MacArthur wilde de opmars voortzetten toen hij plotseling verrast werd door een Chinees winteroffensief. Weer wisselde Seoel van eigenaar. MacArthur wilde daarop de Chinese provincie Mantsjoerije bombarderen, maar dit werd door de Amerikaanse regering, die een nieuwe wereldoorlog vreesde, niet toegestaan. Hij werd naar Amerika teruggeroepen en van zijn bevel ontheven. |
+ | MacArthur wilde de opmars voortzetten toen hij plotseling verrast werd door een Chinees winteroffensief. Weer wisselde Seoel van eigenaar. MacArthur wilde daarop de Chinese provincie Mantsjoerije bombarderen met atoombommen, maar dit werd door de Amerikaanse regering, die een nieuwe wereldoorlog vreesde, niet toegestaan. Hij werd naar Amerika teruggeroepen en van zijn bevel ontheven. |
==Het verdere verloop. De wapenstilstand== |
==Het verdere verloop. De wapenstilstand== |
||
| − | De oorlog werd voortgezet zonder dat een van de partijen een beslissing kon forceren. Halverwege 1951 begonnen vredesonderhandelingen die echter niets opleverden. |
+ | De oorlog werd voortgezet zonder dat een van de partijen een beslissing kon forceren. Halverwege 1951 begonnen vredesonderhandelingen die echter niets opleverden. Toen president [[Dwight D. Eisenhower]] verkozen werd tot president van de Verenigde Staten kwam er schot in de zaak. Eisenhower riep op tot een wapenstilstand en deze kwam er ook. Op 27 juli 1953 werd een wapenstilstand tussen Noord en Zuid overeengekomen, die tot op de huidige dag voortduurt. Een officiële vrede werd nooit gesloten. Noord-Korea bleef een op Russische leest geschoeide communistische dictatuur. Zuid-Korea bleef tot 1988 een dictatuur met steun van de Verenigde Staten. Na 1988 ontwikkelde Zuid-Korea zich tot een democratie met een bloeiende economie. |
==De (Nederlandse) verliezen== |
==De (Nederlandse) verliezen== |
||
Versie van 6 aug 2020 16:48
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. Toelichting: Fouten/involledigheden herstellen: Zie overlegpagina |
|
Dit artikel is nog niet af. |
De Korea-Oorlog of Koreaanse Oorlog was een oorlog tussen Noord- en Zuid-Korea van juni 1950 tot juli 1953.
De scheiding tussen Noord en Zuid
Noord- en Zuid-Korea waren tot het begin van de 20e eeuw één land. Korea was tot 1910 een zelfstandig keizerrijk. Japan bezette Korea en maakte het onderdeel van het Japanse Keizerrijk. Japan steunde de Asmogendheden tijdens de Tweede Wereldoorlog en was één van de verliezers van die oorlog. Nadat Japan capituleerde moest het alle bezittingen op het vasteland teruggeven, zo ook Korea. Korea werd vervolgens tijdelijk bestuurd door de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten. De Verenigde Staten bestuurden het zuiden en de Sovjet-Unie het noorden. Dit zou tijdelijk zijn, maar ondertussen werd het noorden communistisch en het zuiden kapitalistisch.
In 1945 spraken de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten af dat deze situatie maar 5 jaar zou zijn. Vanaf 1950 zou Korea zich weer zelfstandig besturen. Tot die tijd spraken de twee grootmachten over de toekomst van Korea. De Amerikanen installeren de anticommunistische dictator Syngman Rhee in het zuiden, terwijl de Sovjets de communistische dictator Kim Il-sung in het noorden installeerden. In 1948 verklaarden de Verenigde Naties dat de regering van Syngnam Rhee de enige wettige regering van heel Korea was. Dit leidde tot een opstand van de communisten, waarbij Noord-Korea het zuiden binnenviel.
Een onverhoedse aanval
Binnen een paar dagen had het Seoel, de zuidelijke hoofdstad veroverd en in september 1950 bijna heel Zuid-Korea bezet. Inmiddels had de Veiligheidsraad van de VN besloten tot militaire steun aan het zuiden. Een grote troepenmacht van de Verenigde Staten en 15 andere landen (waaronder Nederland), geleid door de Amerikaanse generaal Douglas MacArthur, landde achter de vijandelijke linies en viel de Noord-Koreanen in de rug aan. Profiterend van de verwarring die ontstond konden de VN-troepen de indringers tot ver op hun eigen grondgebied terugdrijven. Eind 1950 waren ze zo goed als verslagen.
China mengt zich in de strijd
MacArthur wilde de opmars voortzetten toen hij plotseling verrast werd door een Chinees winteroffensief. Weer wisselde Seoel van eigenaar. MacArthur wilde daarop de Chinese provincie Mantsjoerije bombarderen met atoombommen, maar dit werd door de Amerikaanse regering, die een nieuwe wereldoorlog vreesde, niet toegestaan. Hij werd naar Amerika teruggeroepen en van zijn bevel ontheven.
Het verdere verloop. De wapenstilstand
De oorlog werd voortgezet zonder dat een van de partijen een beslissing kon forceren. Halverwege 1951 begonnen vredesonderhandelingen die echter niets opleverden. Toen president Dwight D. Eisenhower verkozen werd tot president van de Verenigde Staten kwam er schot in de zaak. Eisenhower riep op tot een wapenstilstand en deze kwam er ook. Op 27 juli 1953 werd een wapenstilstand tussen Noord en Zuid overeengekomen, die tot op de huidige dag voortduurt. Een officiële vrede werd nooit gesloten. Noord-Korea bleef een op Russische leest geschoeide communistische dictatuur. Zuid-Korea bleef tot 1988 een dictatuur met steun van de Verenigde Staten. Na 1988 ontwikkelde Zuid-Korea zich tot een democratie met een bloeiende economie.
De (Nederlandse) verliezen
In de Korea-Oorlog werden 3972 Nederlandse soldaten ingezet. Het verlies bedroeg 120 gesneuvelden en 463 gewonden. 3 man werden vermist van wie moet worden aangenomen, dat ook zij gesneuveld zijn. De zwaarste verliezen zijn echter geleden door Zuid-Korea, de Verenigde Staten, Noord-Korea en China. Zij verloren beide honderdduizenden soldaten, de gewonden nog niet eens meegerekend. Naast de militaire doden zijn er ook nog eens honderdduizenden, zo niet miljoenen Koreaanse burgerdoden en -gewonden te betreuren.