John Quincy Adams
| John Quincy Adams | |
|---|---|
| |
| John Quincy Adams | |
| Geboren | 11 juli 1767 |
| Geboren te | Braintree, Massachusetts |
| Overleden | 23 februari 1848 |
| Overleden te | Washington D.C. |
| Gehuwd met | Louisa Adams |
| Partij | Federalistische Partij (1794-1808), Democratisch-Republikeinse Partij (1808-1830), Nationale Republikeinse Partij (1830-1834), Anti-vrijmestelaarspartij (1834-1838), Whig Partij (1838-1848) |
| Religie | Unitarisme |
| Functie | 6e president van de Verenigde Staten |
| Aantreden | 4 maart 1825 |
| Aftreden | 4 maart 1829 |
| Voorganger | James Monroe |
| Opvolger | Andrew Jackson |
| Functie(s) | |
| 6e president van de Verenigde Staten Afgevaardigde voor Massachusetts 8e minister voor Buitenlandse Zaken Ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk Ambassadeur in Rusland Senator voor Massachusetts Ambassadeur in Pruisen Ambassadeur in Nederland | |
Portaal  Politiek
| |
John Quincy Adams (Braintree, Massachusetts, Verenigde Staten, 11 juli 1767 - Braintree, Massachusetts, 23 februari 1848) was de zesde president van Amerika.
Ook was John Quincy Adams afgevaardigde voor Massachusetts en ambassadeur. Zijn vader, John Adams, was ook president van de Verenigde Staten.
Jeugd en opleiding
John Quincy Adams was de zoon van Abigail en John Adams. Hij werd vernoemd naar zijn vader. Zijn tweede naam, Quincy, kwam van kolonel Quincy Adams, zijn overgrootvader. Zijn vader ambassadeur, eerst in Frankrijk en later in Nederland. John Quincy ging mee op reis met zijn vader. Hierdoor studeerde hij ook aan de Universiteit Leiden. Later verbleef hij in Sint-Petersburg, Denemarken, Zweden en Finland. John Quincy ontwikkelde door het vele reizen een grote kennis voor talen. Hij sprak zowel Frans als Nederlands vloeiend.
Uiteindelijk ging John Quincy terug naar de Verenigde Staten. Hier ging hij studeerde aan de belangrijke universiteit Harvard en haalde in 1787 zijn diploma. Hierna werkte hij twee jaar bij een advocaat als studie en vanaf 1791 mocht hij zelf advocaat zijn.
Ambassadeur en senator
Adams was al lang voordat hij president was bekend bij het Amerikaanse volk. De eerste keer dat hij echt bekend werd, was toen hij een brief schreef aan president George Washington. Volgens Adams zou hij zich niet moeten bemoeien met de Franse Revolutie. In 1793 werd Adams de Amerikaanse ambassadeur in Nederland, maar Adams zelf was hier niet blij mee. Hij wilde terug naar zijn rustige leven in Massachusetts, maar zijn vader wilde nou eenmaal dat hij ambassadeur werd. Na Nederland werd Adams ambassadeur voor Amerika in Portugal en later Pruisen.
In 1801 kwam hij terug in de Verenigde Staten en ging verder als advocaat. Echter kwam in 1802 in de senaat van Massachusetts. Namens de Federalistische Partij stelde hij zich kandidaat voor het Huis van Afgevaardigden, maar hij verloor de verkiezingen. Een jaar later kwam hij in de Amerikaanse Senaat terecht. In 1808 stapte Adams over naar de Republikeinse Partij.
Toen president James Madison aan de macht kwam, werd Adams in 1809 als eerste ambassadeur voor Rusland. Na zijn aankomst vroeg hij aan de Russische tsaar om Denemarken onder druk te zetten om Amerikaanse zeemannen vrij te laten. Denemarken zelf was in oorlog met Groot-Brittannië. Toch vielen de Denen niet alleen de Britse, maar ook de Amerikaanse schepen aan. Denemarken werkte mee aan het verzoek. In 1812 maakte Adams een rapport over de aanval en terugkeer van Napoleon uit Rusland. Ondertussen waren de Amerikanen en de Britten in oorlog, de Oorlog van 1812. De tsaar wilde dat de landen gingen bemiddelen, maar de Britten werkten niet mee. In 1814 werd Adams teruggeroepen uit Rusland. Hij werd lid van een team dat onderhandelde met de Britten en zorgden voor het Verdrag van Gent, waardoor de oorlog zou eindigen. Hierna werd Adams ambassadeur naar Groot-Brittannië.
Minister
In 1817 werd Adams minister van Buitenlandse Zaken toen president James Monroe dat aan hem vroeg. Hij zorgde dat Spanje de staat Florida overdroeg aan de VS. In ruil daarvoor maakte de Amerikanen geen aanspraak meer op Texas. In 1818 kwam er een verdrag met Groot-Brittannië. De conflicten aan de grens waren hiermee opgelost en ook kwam er een betere relatie met Canada. Ook steunde Adams de onafhankelijkheidsbewegingen in Zuid-Amerikaanse landen. Hiermee is de bedenker van de Monroedoctrine, wat erg belangrijk was in de Amerikaanse politiek toentertijd.
President van de Verenigde Staten
De bevolking van New England bewonderde Adams. Met deze steun stelde hij zich kandidaat voor het presidentschap. De verkiezingen waren niet makkelijk gewonnen. Zijn grootste rivaal was Andrew Jackson. Uiteindelijk koos het Huis van Afgevaardigden voor Adams. Adams legde als eerste Amerikaanse president geen eed af met de Bijbel, maar met de grondwet. Adams was voor de scheiding tussen kerk en staat, waardoor hij vond dat de Bijbel niets met politiek te maken had. Onder Adams werd de Amerikaanse infrastructuur aangepakt. Tussen de rivier Ohio en de Grote Meren kwam een kanaal en er kwam een universiteit voor gehele land. Ook ging de belasting omhoog en investeerde hiermee in de industrie. Een minimale hoeveelheid land werd verkocht, aangezien de kolonisten anders te snel richting met westen zouden gaan (wat tegen het verdrag met Spanje inging). Toch wist hij de staatsschuld terug te brengen.
Ondanks deze prestaties vond het Amerikaanse volk Adams maar niks. Ze vonden hem niet onder volk. In 1824 werd hij daar niet herkozen tot president. Hij werd opgevolgd door president Andrew Jackson.
Afgevaardigde
Na zijn presidentschap werd hij weer lid van de Huis van Afgevaardigden. Hij werd een fel tegenstander van de slavernij. Hierdoor was hij ook tegen de Amerikaans-Mexicaanse Oorlog, waarmee Amerika Texas kreeg. In de zuidelijk staten was slavernij namelijk nog gewoon toegestaan. In 1846 kreeg Adams een beroerte en zou nooit meer volledig herstellen. Uiteindelijk overleed Adams op 23 februari 1848 in het Amerikaanse parlementsgebouw, het Capitool, aan de gevolgen van de beroerte. Adams is uiteindelijk 80 jaar oud geworden.
