Jardin du Luxembourg
De Jardin du Luxembourg (Frans voor Luxemburgse tuin) is een groot park in de Franse hoofdstad Parijs. In het park ligt het Palais du Luxembourg. Oorspronkelijk was de Jardin du Luxembourg de paleistuin van dit paleis, maar tegenwoordig is het een groot stadspark. De tuin is officieel bezit van de Franse Senaat. Hierdoor wordt het soms ook de Jardin du Sénat (Tuin van de Senaat) genoemd. Inwoners van de stad noemen het park vaak le Luco.
De tuin ligt in het 6e arrondissement van de stad. Het werd in 1612 gebouwd in opdracht van Maria de' Medici.
Geschiedenis
Aanleg
In 1611 begon Maria de' Medici met de bouw van het Palais du Luxembourg. Maria de' Medici was de weduwe van de overleden koning Hendrik IV. Ook regeerde zij als regent van koning Lodewijk XIII. Hierdoor had ze dus veel macht en invloed. De' Medici kwam oorspronkelijk uit het Italiaanse Florence. Zij wilde een paleis bouwen wat haar aan Florence zou herinneren. Hierdoor kocht ze Petit Luxembourg en bouwde het paleis daarnaast. Ook had ze de grond rondom het paleis gekocht.
De' Medici huurde Salomon de Brosse in om de tuin aan te leggen. In de tuin was al een grote vijver aanwezig. De Brosse plantte 2.000 bomen in de tuin. Ook liet ze de Medici-fontein bouwen. De tuin was toentertijd een stuk kleiner. In 1630 kocht ze een nieuw stuk grond. Hierdoor ging de tuin van 8 naar 30 hectare. De nieuwe grond werd tot tuin gemaakt door Jacques Boyceau. Hij had namelijk al eerder de tuin van het kasteel van Versailles aangelegd.
Verdere geschiedenis
De vorsten na Maria de' Medici lieten de tuin verwaarlozen. In 1780 werd zelfs een stuk van de tuin verkocht. Na de Franse Revolutie werd de Jardin du Luxembourg eigendom van de Franse staat. In 1795 trok de Directoire in het Palais du Luxembourg. Zij lieten de tuin uitbreiden naar 40 hectare. Ook werd er begonnen om de tuinen te restaureren. Tijdens de Julimonarchie werden veel standbeelden aan de tuin toegevoegd. Ook kwam er een klein schaalmodel van het Vrijheidsbeeld. In deze tijd was de Jardin du Luxembourg een nog een Franse tuin met veel symmetrie.
Dit veranderde in 1865, toen keizer Napoleon III zijn renovatie van Parijs begon. Zeven hectare werden van de tuin afgestaan voor de bouwen van huizen en de aanleg van wegen. Een deel van de tuin werd ook omgevormd in de Engelse landschapsstijl. Hierna werd de Jardin du Luxembourg een park waar veel mensen de dag doorbrachten. In de late 19e eeuw werden er veel gebouwen aan het park toegevoegd, zoals een poppentheater en orangerie.
Beschijving
De Jardin du Luxembourg is vernoemd naar het Palais du Luxembourg. Dit paleis ligt in het noorden van de tuin. Het paleis is waar de Franse Senaat vergaderd, die ook de eigenaar van het park is. Naast het Palais du Luxembourg ligt kleiner landhuis genaamd Petit Luxembourg. Dit landhuis wordt gebruikt als de woning van de voorzitter van de Franse Senaat. Naast Petit Luxembourg ligt het Musée du Luxembourg. In dit museum is veel 19e eeuwse en moderne kunst te vinden. Er zijn vaak afwisselde tentoonstellingen te vinden in het museum.
In de rest van de tuin zijn veel grasvelden en bossen te vinden. Het park is grotendeels als Franse tuin ingericht met veel symmetrie en parterres. Een parterre is een soort van borduurwerk van heggetjes en planten. In de Jardin du Luxembourg wordt dit gedaan door middel van gras, grind en bomen. In de tuin staan enkele kleinere gebouwen, zoals een poppentheater, een muziekkoepel en cafés. Daarnaast zijn er tennisbanen en basketbalvelden te vinden. Het park heeft daardoor ook een functie als sportplek.
Plattegrond
Standbeelden
In de Jardin du Luxembourg staan enorm veel standbeelden. De bekendste beeldengroep (Reines de France et femmes illustres) staan in het midden van de tuin. Hier zijn 20 standbeelden van belangrijke vrouwen in de Franse geschiedenis te vinden. Deze vrouwen zijn voornamelijk koninginnen en heiligen. onder anderen Mathilde van Vlaanderen, Geneveva van Parijs, Maria I van Schotland en Louise van Savoye hebben hun eigen standbeeld. De 20 beelden zijn in de 19e eeuw in de tuin neergezet en zijn allemaal van wit marmer gemaakt.
Daarnaast zijn er nog verschillende andere standbeelden. Deze beelden mythische figuren, historische personen en dieren uit. Zo staat er een buste voor dichter Charles Baudelaire, schrijfster George Sand en de Duitse componist Ludwig van Beethoven.
Kleine versie van het Vrijheidsbeeld
Medici-fontein
Een van de bekendste onderdelen van het park is de Medici-fontein (La fontaine Médicis) naast het Palais du Luxembourg. De fontein werd in 1630 door Maria de' Medici, naar wie de fontein is vernoemd. De fontein werd ontworpen en gebouwd door Tommaso Francini. De fontein is gebouwd in de vorm van een grot. Tijdens de Renaissance was het populair om een grot in je tuin te hebben. In de eeuwen na de dood van Medici raakte de fontein in verval. Napoleon Bonaparte liet de fontein uiteindelijk in het begin van de 19e eeuw restaureren.
De fontein bestaat uit een lange vijver met een rij bomen aan beide kanten. Bij de grot staat een groot standbeeld van Polyphemos en de geliefden Acis en Galatea. Dit zijn allemaal figuren uit de Griekse mythologie. Deze standbeelden werden in de tijd van Napoleon aan de fontein toegevoegd. Achter de fontein ligt de Fontaine de Léda
Verwijzing in de cultuur
De Jardin du Luxembourg is een plaats die ook vaak in boeken voorkomt. Een van de bekendste voorbeelden is Les Misérables van Victor Hugo. In het boek ontmoeten Marius en Cosette elkaar in de tuin. Ook in Les Faux-monnayeurs van André Gide, The Ambassadors van Henry James en Sanctuary van William Faulkner speelt de Jardin du Luxembourg een belangrijke rol.
In de serie French in Action spelen sommige afleveringen zich af in de tuin. Ook in de videogame Assassin's Creed Unity is het park te zien.
.jpg)
.jpg)
