Hermann Hesse

Hermann Karl Hesse (Calw (Duitsland), 2 juli 1877 – Montagnola (Zwitserland), 9 augustus 1962) was een Duitstalige schrijver. Hesse heeft gedurende zijn leven meerdere nationaliteiten gehad, namelijk de Russische, de Duitse en de Zwitserse. Hesse wordt hierdoor niet echt aan de literatuur van een bepaald land gekoppeld. Toch publiceerde hij ieder boek in het Duits en valt hierdoor onder de Duitstalige literatuur. Hesse heeft gedurende zijn leven verschillende boeken geschreven, waaronder Tussen de raderen (1906), Siddharta (1922) en De steppewolf (1927).

Hesse groeide op in het Zwarte Woud in een katholiek gezin. Tijdens zijn jeugd werd hem veel wereldliteratuur bijgebracht, dankzij de enorme bibliotheek van zijn vader. Hesse was een moeilijk kind en bracht zijn jeugd op verschillende instituten door, waaronder het klooster Maulbornn. Hier vluchtte hij zelfs van weg. Later beschreef Hesse dit deel van zijn jeugd in Tussen de raderen. Hesse werd leerling bij verschillende boek- en antiekhandelaren en besloot om in 1904 schrijver te worden. Tijdens zijn leven ontwikkelde hij een enorme interesse voor het boeddhisme, wat hij na een reis naar India beschreef in Siddharta.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog hielp hij Duitse krijgsgevangen door pakketten met boeken voor hen samen te stellen. In 1924 wisselde Hesse voor de laatste keer van nationaliteit en werd (opnieuw) Zwitser. Hesse waarschuwde toen al voor het opkomende nazisme. Vanaf 1932 diende zijn huis in Zwitserland dan ook als een opvanghuis voor schrijvers die door Nazi-Duitsland vervolgd werden, waaronder Thomas Mann. In 1946 kreeg Hesse de Nobelprijs voor Literatuur, vanwege de inspiratie die hem had voor zijn stijl en de waarden in zijn boeken.