Heilige Roomse Rijk
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
Sjabloon:Infobox land Het Heilige Roomse Rijk officieel: der Duitse naties (Duits: Heiliges Römisches Reich, Italiaans: Sacro Romano Impero,Latijn: Sacrum Romanum Imperium) was een rijk in het midden van Europa wat bestond van het jaar 962 tot 1806. Het was niet echt een land zoals we dat nu kennen maar een soort verbond tussen keurvorstendommen, hertogdommen en graafschappen en nog veel meer 'mini-landjes' die onder leiding stonden van een keizer. Het rijk heeft een best wel grote rol gespeeld in de geschiedenis van Europa. Hoewel het na Karel V nooit meer het machtigste land van Europa.
Naam
Oorspronkelijk had het Heilige Roomse Rijk gewoon geen naam. De titel van keizer hoorde niet bij een speciaal gebied en daarom had het ook geen naam. Eerst was de titel Imperator Augustus, die veranderde later in Romanorum imperator wat betekende "keizer van de Romeinen". Uiteindelijk ging het rijk daarom ook Romanum imperium heten wat "Romeinse" of "Roomse Rijk" betekende. Het rijk heette "Rooms" omdat het zichzelf zag als voortzetting van het Romeinse Rijk of opvolger daarvan. Ook was een ingewikkelde theorie die Tanslatio Imperii werd genoemd belangrijk omdat die zei dat na het Romeinse of "IJzeren" Rijk de wereld zou ophouden te bestaan. Zo was het Heilige Roomse Rijk zeker van een plaatsje op de landkaart want als het niet meer bestond zou de wereld ophouden. Zoals de paus de leider van alle geestelijken was zo noemde de keizer zich leider van alle vorsten, maar die waren het er natuurlijk niet mee eens. Dat het Rijk zichzelf "Heilig" noemde kwam vooral door de Investituurstrijd, een strijd tussen de keizer en de paus over de macht in Europa. De keizer noemde zichzelf en zijn rijk "Heilig" omdat zijn keizerschap recht van God kwam en niet langs de paus. De laatste verandering aan de naam was "der Duitse Natie" in de 15e eeuw. Waarom dat is gedaan is onduidelijk maar wel was het zo dat in die tijd het Rijk alleen nog uit Duitse gebieden bestond. In de laatste eeuwen dat het Rijk bestond noemde het zich gewoon "Duitse Rijk" en die naam was ook veel populairder bij het volk.
Geschiedenis
Ontstaan
Het Heilige Roomse Rijk is eigenlijk ontstaan ten tijde van Karel de Grote. Deze keizer beheerste bijna heel heel Europa en zijn Frankische Rijk strekte zich uit van Andorra tot Saksen. Toen hij de paus had gered nadat die een moordaanslag had overleefd en hulp had gevraagd werd hij als dank daarvoor tot Romeins keizer gekroond. Hij bleef zich echter meestal koning der Franken noemen. Na zijn dood ging het slecht met het Frankische Rijk. Er ontstond een burgeroorlog die pas werd beëindigd in 843 met het Verdrag van Verdun waarin het Frankische Rijk werd verdeeld in drie delen. West-Francië, het latere Frankrijk, Midden-Francië, waar nog lang om gevochten zou worden en Oost-Francië, het latere Heilige Roomse Rijk. Het Rijk begon pas echt met Otto I van het Heilige Roomse Rijk. Na de vele oorlogen om de titel "Romeins keizer" werd hij het en Oost-Francië werd het Heilige Roomse Rijk. Een machtig land was geboren.
Verdere geschiedenis
Onder de opvolgers van Otto werd het Rijk langzaam machtiger tot de Investituurstrijd. In deze strijd tussen paus en keizer dreigde steeds een scheuring in het Heilige Roomse Rijk omdat de onderdanen van de keizer vaker dan hij wilde partij kozen voor de paus. Op het hoogtepunt van de Investituurstrijd, toen keizer Hendrik IV aan de macht was dreigde constant burgeroorlog en het rijk ging er dan ook erg op achteruit. Toen uiteindelijk de paus als winnaar tevoorschijn kwam begin langzaam de val van het Heilige Roomse Rijk der Duitse naties. Ook waren in die tijd de kruistochten. Veel mensen uit het Heilige Roomse Rijk hebben daar aan meegedaan. Koenraad III van het Heilige Roomse Rijk met de Tweede, die mede door zijn schuld mislukte. Ook deed de beroemde keizer Frederik Barbarossa mee aan een kruistocht maar hij verdronk in een riviertje in Turkije en heeft Jeruzalem nooit gezien. Een bijzonder geval was keizer Frederik II van het Heilige Roomse Rijk die in de ban was gedaan door de paus maar alsnog Jeruzalem veroverde. Deze overwinningen brachten het Rijk in aanzien, maar konden niet voorkomen dat het Heilige Roomse Rijk uit elkaar viel.
De Reformatie
Het rijk viel in de 15e eeuw helemaal uiteen en de keizer had vrijwel geen macht meer. De deelstaatjes begonnen zich te gedragen als zelfstandige landen en hadden meestal een parlement, sloegen hun eigen munten en hadden hun eigen leger. De Rijksdag bestond nog niet dus er was geen goed parlement om het rijk te beschermen. De titel van keizer hield weinig meer in en het rijk werd in landen als Frankrijk en Italië erg bespot en gezien als "barbaars'. Ook was er in die tijd het Westers Schisma waardoor ook de Kerk niet zo populair meer was als eerst. Pogingen om structuur te brengen regelden weinig op hoewel in 1495 wél de Rijksdag werd opgericht. Wel werden in die tijd de kreitsen opgericht, een soort provincies. Onder keizer Maximiliaan I van het Heilige Roomse Rijk kreeg de keizer wat meer macht en zijn kleinzoon Karel V van het Heilige Roomse Rijk werd het rijk bíjna een goed geregelde staat. Bijna. Toen scheurde het protestantisme zich los van de Kerk en ook het Rijk ontkwam er niet aan. Godsdienstoorlogen braken uit en het Heilige Roomse Rijk begon nóg meer uit elkaar te vallen. De Nederlanden riepen onafhankelijkheid uit en de Tachtigjarige Oorlog brak uit. Al die oorlogen, het rijk zou er nog eens aan bezwijken!
Na de Reformatie
Na de Reformatie brak een roerige tijd aan voor het Heilige Roomse Rijk. De Dertigjarige Oorlog verwoestte het land en nu was niet alleen de staat arm, ook de grond was dat. Duizenden mensen werden in oorlogen gedood en het land raakte ontvolkt. Ook gingen veel Duitse edelen (vooral Noordse Duitsers) overlopen naar de protestanten. Meestal deden ze dat om aan de macht van de katholieke keizer te ontsnappen. Keizer Karel V sloeg verschrikkelijk terug op alle protestanten en moordpartijen waren aan beide kanten aan de orde van de dag. Uiteindelijk moest de keizer het opgeven en in een verdrag werd besloten dat de heer van een gebied zélf mocht bepalen wat hij en zijn onderdanen geloofde. Frankrijk begon ook lange oorlogen tegen het Rijk die het rijk steeds maar verloor. Ook al was de keizer katholiek, tussen hem en de paus was het toch nog niet helemaal goed. Toen hij na een lange ruzie met paus Clemens VII Italië binnenviel (zelf vond hij van niet want het hoorde officieel nog bij het Rijk) kwam de verschrikkelijke Sacco di Roma en de Duitsers werden gezien als barbaren. Uiteindelijk moest de keizer veel macht opgeven, vooral in Noord-Duitsland. Karel al stierf en z'n missie was niet volbracht: Europa was verscheurd.
18e eeuw
In de 18e eeuw waren de mini-landjes in Duitsland bijna onafhankelijk. De keizer was niet meer dan een Oostenrijkse aartshertog die in Wenen woonde. De Duitse landen werden in die tijd het middelpunt van oorlogen maar Oostenrijk kreeg macht. Wenen ging op de wereldkaart staan en mooie paleizen werden gebouwd. Paleizen als paleis Schönbrunn concurreerden met het paleis van Versailles en kloosters als Stift Melk waren tot buiten Oostenrijk bekend. Wat successen waren de overwinningen op de Turken, bijvoorbeeld bij het beleg van Wenen. Na een van die overwinningen werd de Karlskirche gebouwd. Met Oostenrijk ging het dus goed, maar de Duitse landen waren bijna onafhankelijk, dat kon niet goed blijven gaan...
het Einde
Na al die geschiedenis is het begrijpelijk dat het einde van het rijk nabij was. Zoals de Franse filosoof Voltaire het zo treffend zei over wat het rijk was: noch heilig, noch Romeins, noch een rijk. Het rijk was een verzameling van staatjes die constant in oorlog met elkaar waren en de doodsklap kon elk moment vallen. Ook oorzaken voor het einde waren dat de rijke Nederlanden en Zwitserland onafhankelijk werden. In die tijd kwamen twee landen op: Oostenrijk en Pruisen en zij bepaalden eigenlijk wat er in het rijk gebeurde. Toen kwam de Franse Revolutie. Opeens voelde iedereen het in Europa: Er ging wat gebeuren. De Franse koning werd onthoofd, het Schrikbewind, er gebeurde opeens van alles. Keizer Frans II van het Heilige Roomse Rijk zag wat er ging gebeuren en het keizerrijk Oostenrijk werd opgericht. Nadat Napoleon de macht greep en de Rijnbond zich afscheidde bleef dit over: Een paar Duitse landjes. Keizer Frans deed afstand van de troon van het Heilige Roomse Rijk en vanaf toen, bestond het Heilige Roomse Rijk der Duitse naties niet meer. 962-1806.
Bestuurlijke indeling
Zie Lijst van staten van het Heilige Roomse Rijk voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Het Heilige Roomse Rijk bestond uit een heleboel rijksstanden. Er waren 3 soorten rijksstanden:
- Rijksstanden die werden bestuurd door een vorst of hertog werden bestuurd, dus rijksstanden met een monarchie.
- Rijksstanden die door een bisschop werden bestuurd, dus door de Katholieke kerk.
- Vrijsteden, de belangrijkste steden hadden een eigen bestuur.
Het Rijk was ook verdeeld in kreitsen. Een soort provincies. Deze kreitsen hadden meestal ook weinig macht en waren meer een naam voor een bepaald gebied.
Taal
In het Heilige Roomse Rijk woonde erg veel volken dus ook werden er erg veel talen gesproken. Veel mensen spraken ook een dialect dat soms zo verschilde van de taal waar het bij hoorde dat mensen uit een andere provincies het bijna niet konden verstaan. De volgende talen werden allemaal gesproken: Latijn, Duits, Frans, Reto-Romaans, Lombardische en Italiaanse talen, Sloveens, Tsjechisch, Sorbisch, Kasjoebisch, Polabisch, Jiddisch, Romani. Latijn werd gesproken door monniken en zo en normale mensen konden het dan ook bijna nooit verstaan. Veel boeken uit die tijd zijn ook in het Latijn. Duits werd veel gesproken, vooral in het centrum van het rijk maar het verschilde veel van het huidige Duits en werd ook wel Diets genoemd. Frans werd vanzelfsprekend meer richting de Franse grens gesproken. Retro-Romaans werd rond Zwitserland en Italië gesproken en was niet erg populair. Lombardische en Italiaanse talen werden vooral in Noord-Italië gesproken. Deze talen konden veel van elkaar verschillen. Sloveens en Tsjechisch werden in het oosten gesproken. Sorbisch, Kasjoebisch en Polabisch waren talen die vooral aan de grens met Polen werden gesproken. Het Polabisch is uiteindelijk uitgestorven. Jiddisch werd door de Joden gesproken en die woonde door het hele Rijk in kleine groepjes, vooral in steden. Romani werd vooral gesproken door de Roma, beter bekend als zigeuners die door het hele land werden vervolgd. In totaal werden nog veel meer talen dialecten gesproken. Wel meer dan 150!
Geloof
Met geloof was het net zo'n zooitje in het rijk als de taal. Officieel was het rooms-katholicisme het officiële geloof en tot de Reformatie was dat ook bijna overal zo, behalve in het uiterste oosten, waar groepjes orthodoxen leefden en in het échte noorden waar tot rond 1300 sommigen nog in de oude goden Wodan en Donar geloofden. Na de Reformatie was het overzicht helemaal weg en door het hele land leefden groepjes protestanten. Vooral lutheranen, calvinisten waren er meer in Nederland en Frankrijk. In het zuiden, voornamelijk Beieren leefden en leven veel katholieken en in het noorden leefden vooral protestanten. De strijd tussen hen was erg groot, al ging het niet altijd om het geloof in godsdienstoorlogen. Wel zijn er in het rijk grote kerken gebouwd zoals de Dom van Speyer, de Dom van Keulen en de Munster van Ulm, de hoogste kerk ter wereld.
de Rijksdag
De Rijksdag was eigenlijk het parlement van het Heilige Roomse Rijk. Het was een vergadering van alle vorsten die een deel van het Rijk in bezit hadden. Honderden graven, hertogen, vorsten, bisschoppen, abten, abdissen en aartsbisschoppen kwamen in de Rijksdag bijeen om te discussiëren over de politiek. Dat gebeurde natuurlijk niet elke dag, de vorsten hadden wel wat belangrijkers te doen! Het gebeurde zelfs minder dan een keer per jaar! Omdat zij ook een deel van het Rijk in bezit hadden waren de koningen van Engeland en Zweden er ook vaak bij. De Rijksdag bestond uit drie klassen.
- De Raad van Keurvorsten, dat waren de keurvorsten van het Rijk.
- De Raad van Vorsten, die bestond uit twee delen:
- De Seculiere Bank, dat waren alle "wereldlijke" vorsten.
- De Kerkelijke Bank, dat waren alle vorsten die in dienst van de Rooms-Katholieke Kerk stonden! bisschoppen en abten bijvoorbeeld
- De Raad van Rijkssteden, dat waren alle Rijkssteden van het Heilige Roomse Rijk.
de Keizer
De keizer van het Heilige Roomse Rijk was niet een normale keizer. Hij werd gekozen door de keurvorsten. Hij werd gekozen door drie aartsbisschoppen, een paltsgraaf en drie hertogen. Als de keizer overleden/afgetreden was was tot de tijd dat er een nieuwe keizer was de paltsgraaf regent van het rijk. Na de 15e eeuw waren de keizers vooral Habsburgers. De keizer heette voor dat hij werd gekroond door de paus altijd Rooms koning. Als hij gekroond was ging die titel over naar Heilig Rooms keizer. In de 11e en 12e eeuw was er veel strijd tussen verschillende dynastieën (adellijke families) om het keizerschap. Een paar belangrijke families in die tijd waren de Hohenstaufers, de Ottonen, de Luxemburgers en de familie Wittelbach die meestal ook hertog van Beieren waren. Het rijk had geen hoofdstad maar de laatste eeuwen woonde de keizer wel vaak in Wenen en die leek dan ook het meest op de hoofdstad en werd ook overal zo gezien. De stad waar de Rijksdag zetelde verschilde per keer maar na de 15e eeuw was het erg vaak in Regensburg.
Symboliek
De Roomse keizers werden altijd eerst tot koning gekroond. Eerst gebeurde dat in Aken en later in Frankfurt am Main. De spullen van de keizer (met een moeilijk woord regalia) waren een rijkszwaard, een rijksappel, een scepter, een psalter (gebedenboek) en natuurlijk de kroon. Er waren verschillende kronen. Onder andere de Rudolfinische kroon die was gemaakt voor, jawel, keizer Rudolf. Ook was er de kroon die officieel voor keizer Karel de Grote was gemaakt maar onderzoek heeft uitgewezen dat hij rond de tijd van Otto de Grote is gemaakt. Deze spullen werden bewaard in Trifels en daarna in Neurenberg. Een van de tekens van het rijk was de adelaar, een symbool van kracht en macht en deze werd dan ook in het wapen én de vlag gebruikt. Zwart en goud waren de officiële kleuren van het rijk. De adelaar op het wapen werd later ook gebruikt door het keizerrijk Oostenrijk, het Duitse Rijk, de Weimarrerepubliek en zelfs Nazi-Duitsland. Oostenrijk gebruikt het nu nog in het wapen. Toen het parlement van Duitsland in 1990 weer haar Berlijn ging was er een discussie of de adelaar een beetje dik en vredig moest zijn (de tegenstanders noemden dat spottend "de Dikke kip) of de oude adelaar die er agressief en fel uitzag. Het werd de dikke kip.
- Vlaghrr.jpg
De vlag
- Wapenhrr.jpg
Het wapen
- Kroonhrr1.jpg
Een van de kronen, degene die zogenaamd van Karel de Grote was.
Tweede en Derde rijk
Adolf Hitler noemde Nazi-Duitsland altijd het "Derde Rijk" maar waarom? Dat deed hij omdat het Heilige Roomse Rijk werd gezien als het Eerste Rijk, het Duitse Keizerrijk als het Tweede Rijk en zijn eigen rijk als het Derde Rijk! De bedenker van dit idee was Arthur Moeller van den bruck die overigens niets met de nazi's te maken wilde hebben.