Gouverneur-generaal

Een gouverneur-generaal is de hoogste gezaghebber in een overzees of koloniaal gebied. Vroeger zorgde de gouverneur-generaal ervoor dat alles goed liep in een kolonie. Hij was de heerser van die kolonie, maar was benoemd door de heerser of regering van het land waarbij de kolonie behoorde. Een gouverneur-generaal zorgde ervoor dat de handel tussen het moederland en de kolonie goed verliep en er geen opstanden in de kolonie uitbraken. Gouverneur-generaals werden oorspronkelijk gekozen door de regering in het moederland. Tegenwoordig hebben de landen waarvan de Britse koning(in) het staatshoofd is (waaronder Canada, Australië en Nieuw-Zeeland) nog een gouverneur-generaal. Deze heeft geen tot weinig macht en is slechts de plaatsvervanger van de koning(in) in dat land.

De gouverneur-generaal had oorspronkelijk erg veel macht in een kolonie. Koloniën met een gouverneur-generaal waren o.a. Nederlands-Indië, Belgisch-Congo, Suriname en de Filipijnen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog had België ook een gouverneur-generaal, die door Duitsland gekozen was. Sommige landen hebben een gouverneur-generaal voor hun overzeese gebieden. Zo is er een Deense gouverneur-generaal in Groenland om de Deense koning(in) te vertegenwoordigen. Ieder land noemt deze anders. De landen met de Britse koning(in) als staatshoofd (behalve het Verenigd Koninkrijk zelf) hebben een gouverneur-generaal. Dit zijn Antigua en Barbuda, Australië, de Bahama's, Barbados, Belize, Canada, Grenada, Jamaica, Nieuw-Zeeland, Papoea-Nieuw-Guinea, Saint Kitts en Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent en de Grenadines, de Salomonseilanden en Tuvalu. Deze gouverneur-generaal wordt gekozen door minister-president, regering of het parlement van dat land. In sommige van deze landen is er roep om de gouverneur-generaal af te schaffen en een gekozen president als staatshoofd te nemen.