Erwt
| Erwt Pisum sativum | |
|---|---|
|
| |
| Leefgebied | De wilde erwt komtvuit het Middellandse Zeegebied en het Nabije Oosten |
| Leefomgeving | voedingsgewas, groentetuin |
| Behoort tot de | Vlinderbloemenfamilie |
|
| |
Portaal  Biologie
| |
Een erwt is een groente, meer bepaald een peulvrucht.
Ze heten peulvruchten, omdat de zaden in een peul ontstaan. Als een erwt kiemt, groeit er aan de onderkant een worteltje uit. Aan de bovenkant komt uit de zaadhuid een stengeltje met blaadjes uit de zaadhuid tevoorschijn. De zaadhuid blijft in de bodem achter. Aan de blaadjes komen dunne ranken. Daar kan een erwtenplant zich mee vasthouden. Aan zijn buren bijvoorbeeld. De erwt is meestal het kleine bolvormige zaadje of de zaaddoos van de bloeiende plantensoort Pisum sativum. Elke peul bevat verschillende erwten, die groen of geel kunnen zijn. Eigenlijk zijn erwtenpeulen fruit, omdat ze zaden bevatten en ontstaan uit de eierstok van een (erwten)bloem. De naam wordt ook gebruikt om andere eetbare zaden van de Vlinderbloemenfamilie (Fabaceae) te beschrijven, zoals de duivenerwt (Cajanus cajan), de koeienerwt (Vigna unguiculata) en de zaden van verschillende soorten Lathyrus.
Erwten zijn eenjarige planten, met een levenscyclus van een jaar. Ze zijn een koel seizoengewas dat in veel delen van de wereld wordt verbouwd; planten kan plaatsvinden van de winter tot de vroege zomer, afhankelijk van de plek waar ze groeien. Ze worden ook wel in kassen gekweekt. De onrijpe erwten (en in peultjes ook de malse peul) worden gebruikt als groente, vers, ingevroren of ingeblikt; variëteiten van de soort die typisch velderwten worden genoemd, worden gekweekt om droge erwten te produceren, zoals de spliterwt die is gepeld van een gerijpte peul. Dit is de basis van erwtenpap en erwtensoep , hoofdbestanddelen van de middeleeuwse keuken
Galerij
Een heleboel erwtjes!
Peulen met erwten
Erwt op een schilderij van Mateusz Tokarski, ca. 1795 (Nationaal Museum in Warschau)
