Ernest Hemingway
Ernest Miller Hemingway (Oak Park, 21 juli 1899 – Ketchum, 2 juli 1961) was een belangrijk Amerikaans schrijver. Hemingway is typisch voor de Amerikaanse literatuur tussen de twee wereldoorlogen in. Hij was woordvoerder namens de Lost Generation (verloren generatie). Naast schrijver was hij journalist. Zijn journalistiek beïnvloedde zijn schrijfstijl. Ook was hij avonturier, hiel van de wildernis en correspondent vanuit oorlogsgebieden. Hemingway wordt vaak vergeleken met andere bekende Amerikaanse schrijvers, zoals William Faulkner en John Steinbeck. Faulkner wordt gezien als de grootste concurrent van Hemingway.
Hemingway schreef tijdens zijn leven verschillende boeken. Bekende voorbeelden zijn The Sun Also Rises (1926), For Whom the Bell Tolls (1940) en The Old Man and the Sea (1952). Voor zijn laatste ontving hij in 1954 een Nobelprijs. Zijn belangrijkste werken worden tot op de dag van vandaag nog bijgedrukt en zijn ook nooit uit druk geweest! Hemingway had een eenvoudige schrijfstijl. Hij schreef korte zinnen, alledaagse woorden en met makkelijke grammatica. Ook maakte hij veel gebruik van dialoog tussen verschillende personages. Hij beschreef in zijn boeken geen emoties, maar schreef de tekst als een krantenartikel (dus zakelijk). Hemingway vond dat een schrijver zijn teksten zo moest opstellen dat de lezer de emoties zelf door het lezen van de tekst ervaart. Hemingway schreef vooral over liefde, verlies, oorlog en de wildernis. Zijn personages zijn in een eeuwige strijd met het leven en die eindigt pas met de dood.
Zelf kreeg Hemingway te maken met zware depressies aan het einde van zijn leven. In 1961 pleegde hij uiteindelijk zelfmoord.