Emma van Waldeck-Pyrmont
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. Toelichting: Nummer 3 en een half |
|
Dit artikel is nog niet af. |
Adelaide Emma Wilhelmine Therese (geboren te Arolsen op 2 augustus 1858 – gestorven te Den Haag op 20 maart 1934) was een prinses van Graafschap Waldeck-Pyrmont (in het huidige Duitsland). Later werd ze de tweede vrouw van de Nederlandse koning Willem III, hiermee was de echtgenote van de koning der Nederlanden en ook groothertogin van Luxemburg (wat toen door de Nederlandse koning bestuurd werd). Na de dood van Willem III werd ze koningin-regentes der Nederlanden (van Nederland) tot dat haar dochter Wilhelmina oud genoeg was om te regeren, hoewel Wilhelmina officieel koningin was.
Jeugd
Emma was het vierde kind van Georg Viktor van Waldeck-Pyrmont en Helene van Nassau-Weilburg. Emma was vernoemd naar haar oma Emma van Anhalt-Bernburg-Schaumburg-Hoym. Ze had 5 zussen en een broer, namelijk Sophie, Pauline, Marie, Helene, Friedrich en Elisabeth. Ze groeide op in Schloss Arolsen. Thuis kreeg Emma een christelijke opvoeding. Ook kreeg ze thuis les in handwerken, tekenen en Franse literatuur. Thuis in het slot werd ook Frans gesproken. De familie reisde onder meer naar het zuiden van Frankrijk, Engeland, Italië en Scandinavië. In 1888 overleed de moeder van Emma en in 1891 hertrouwde haar vader met Louise van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Glücksburg, die samen nog één zoon kregen.
Voordat Emma naar Nederland verhuisde, leerde ze eerst Nederlands en Nederlandse geschiedenis. Emma wilde namelijk graag Nederlander worden.
Willem III en het huwelijk
Nadat de vrouw van de Nederlandse koning Willem III was overleden, zocht Willem III een nieuwe vrouw. Na veel zoeken vond hij Emma. In die tijd was Emma 20 jaar oud en Willem III was maar liefst 61 jaar. Willem III was oud genoeg om Emma's vader, of zelfs opa, te zijn. Op 30 september 1878 was de verloving van de twee. Emma trouwde op 17 januari 1879 met Willem III. Samen kregen ze één dochter op 31 augustus 1880, dit was Wilhelmina Helena Pauline Maria. Willem III vond zijn huwelijk met Emma beter, dan met zijn vorige vrouw Sophie van Württemberg. Willem III moest noodgedwongen met Emma trouwen, aangezien er geen troonopvolger was.
Aangezien Willem III geen Duits sprak, sprak Emma altijd Frans met hem. Toen was dit de taal van het hof in Nederland. De eerste paar jaar had Emma een zorgeloos leven, waarbij ze haar dochter Wilhelmina opvoedde. Nadat Alexander (de officiële troonopvolger van Willem III) overleed, werd Emma's toekomst anders, net als die van haar dochter. Wilhelmina werd, volgens de grondwet, vermoedelijk troonopvolgster. Aangezien Emma pas drie was en Willem III al 65 jaar, werd door de Staten-Generaal (Eerste en Tweede Kamer samen) besloten dat als Willem III overleed voor Wilhelmina's achttiende verjaardag, Emma tijdelijk regentes zou worden. Aangezien Luxemburg in die tijd ook nog werd bestuurd door de Nederlandse koning, moest daar de Salische wet worden aangepast. In de Salische wet stond dat alleen mannen Luxemburg mochten regeren als groothertog. Willem III wilde dit veranderen, zodat Wilhelmina ook groothertogin zou worden van Luxemburg. Emma overtuigde Willem III om de afspraak met Luxemburg na te komen. Hierdoor ging in 1890 na Willems dood, Luxemburg verloren. De Salische wet werd later door een andere Luxemburgse groothertog toch nog afgeschaft.
Tijdelijk regentes
Wilhelmina en Emma
Nagedachtenis
|
Koninkrijk Holland: Lodewijk I · Lodewijk II · Hortense (regentes) | |