Dromedaris

Dromedaris Camelus dromedarius
Onbekend
Leefgebied	Noord-Afrika, Midden-Oosten, Midden-Australië
Leefomgeving
Behoort tot de	Kameelachtigen
Portaal Biologie

Een dromedaris is een soort kameel. Alleen een kameel heeft 2 bulten en een dromedaris 1 bult.

Gewerveld

De dromedaris hoort tot de gewervelden, wat betekent dat ze botten hebben.

Zoogdier

De dromedaris is een zoogdier. Dat betekent: De jongen komen niet uit een ei, maar komen uit de moeders buik. Ze hebben haren en ademen met longen.

Wimpers

Dromedarissen hebben een paar lagen wimpers om zich te beschermen tegen de zware windstormen. Daarmee kan hij zijn ogen mee afsluiten. Zo ongeveer is dat ook bij de neus. Hij kan hem afsluiten en haartjes zorgen ervoor dat geen enkel zandkorreltje verder binnen komt.

Hitte

Omdat het in de woestijn heet is hebben ze lange poten, want hoe hoger je komt hoe koeler het wordt. Ze moeten dan wel een lange nek hebben anders kunnen ze niet eten.

Bult

Alleen het aller belangrijkste kenmerk is dat ze een bult hebben. Een kameel heeft er twee! In die bult wordt geen water opgeslagen maar vet.

Lopen

De manier van lopen is een beetje waggelend. Dat komt omdat als hij loopt zijn linker-achterbeen en zijn linker voorbeen tegelijkertijd optilt en neerzet. De volgende stap die hij zet, gebeurt precies hetzelfde, maar dan met rechts. Daarom waggelen ze zo.

Wild

De dromedaris is in het wild uitgestorven, maar wordt nog wel algemeen in Noord-Afrika en het Midden-Oosten als last- en rijdier gehouden. De dromedaris komt voor in Noord-Afrika, Midden-Oosten, verwilderd in Australië. De dromedaris is een woestijndier en leeft dus nogal vaak in woestijnen.

Voedsel

Een van de redenen dat een dromedaris goed aangepast is om in de woestijn te leven, is zijn eetgedrag.

Een dromedaris kan ook gedeelten van de begroeiing eten die andere dieren niet kunnen eten, zoals de doorns van een acaciaboom. Een grazende kudde dromedarissen verspreid zich over een groot gebied, zodat ze niet alle planten opeten. Dit eetgedrag is minder belastend voor het plantenleven, en vermijdt competitie tussen dromedarissen en andere dieren die in dit gebied wonen. De dromedaris eet grassen, struiken en ook zoute of doornige planten en als er echt geen planten te vinden zijn nemen ze zelfs vlees. De dromedaris eet niet meer dan 10 tot 20 kilo planten per dag. Hun bovenlippen zijn gespleten en daardoor kunnen ze dingen van de grond pakken met hun lippen. Een dromedaris heeft een ruwe tong en stevige tanden, daardoor kunnen ze doorns doorbijten, zoals doorns van een acaciaboom. Gedurende de hele dag brengen ze wel zo`n paar uur door met eten.

Lichaamstemperatuur

De lichaamstemperatuur van kamelen wisselt over de dag tussen de 34 graden en 41,7 graden. Het is belangrijk dat de dromedaris dit kan, omdat hij door minder te zweten als de temperatuur overdag oploopt, zuinig kan zijn met het water in zijn lichaam. ze mogen vrij rondlopen, maar worden wel in de gaten gehouden door herders (net zoals rendieren in Scandinavië).

Maar het meest zijn ze het schip van de woestijn, zoals ze wel genoemd worden. Dromedarissen dragen vaak de bagage van toeristen. Dat noemen ze een karavaan, dat betekent dat een groep van mensen en dieren samen door de woestijn trekken. Tamme dromedarissen doen mee aan wedstrijden. In Alice springs in Australië wordt jaarlijks een dromedarisrace gehouden.

Wat doen mensen verder met dromedarissen

Dromedarissen worden ook dood gemaakt. Van hun huiden worden emmers, tenten en sandalen gemaakt. Soms wordt hun vlees gegeten. Sommige kamelen werken op boerderijen. Ze trekken ploegen, draaien raderen om water te pompen en dragen gewassen van de akkers. Dromedarissen zorgen er voor dat mensen ook kunnen komen waar geen wegen zijn en sommige worden door ruiters bereden in races. In grote stadions in Arabië en Australië moedigen enthousiaste mensen hun favoriete dromedaris aan. Dromedarissen jagen niet! En ze hebben ook geen vijanden.

Baby / kalf

Het pasgeboren kalf weegt zo`n 36 kilogram. Hij heeft een kleine bult en lange slungelige poten. De poten zijn bijna even lang als die van zijn moeder. Tien minuten later na de geboorte strekt hij zijn poten en probeert op te staan. Maar hij zakt door zijn poten. Twee uur lang probeert het kalf op te staan. Uiteindelijk houdt hij zich een paar minuten staande voordat zijn wankele poten het opgeven.

In de buik van de moeder hebben de kalfjes nog twee bulten. Daarna (in de buik) gaat een bult groeien en de ander niet, zo komt het dat ze met een bult worden geboren. Staand is het kalf bij de schouders ongeveer een meter twintig hoog. Dat is hoog genoeg om bij zijn moeders melk te komen. Moedermelk is het eerste voedsel, net als bij andere zoogdieren. De tweede dag drinkt het kalf om de twee uur. Maar hij likt en zuigt ook graag aan andere voorwerpen.

Jonge kalfjes knabbelen graag aan alle planten. Met twee of drie maanden eten ze regelmatig planten. Maar ze drinken ook nog steeds melk. Ook als ze twee of drie zijn nemen ze zo nu en dan een slokje.

Dromedarissen brengen een kalf tegelijkertijd op de wereld. Dromedarissen kunnen bevallen tot ze ongeveer twintig tot dertig jaar oud zijn.

Kalveren en moeders houden contact met elkaar door te roepen. Kalfjes mekkeren als lammetjes wanneer ze bang zijn. Als hij zijn moeder voorbijloopt zonder te roepen, herkent het kalf haar misschien niet op het gezicht. Misschien rent hij zelfs weg, maar wanneer zijn moeder roept, komt hij meteen naar haar toe. Op een leeftijd van vier of vijf jaar kunnen ze zelf kalveren krijgen.