Driekoningen

Driekoningen is een Christelijke feestdag die elk jaar op 6 januari wordt gevierd. Met dit feest wordt de ‘Kerstkring’ van twaalf dagen afgesloten. Deze Kerstkring begint met de nachtmis op kerstavond. Wie na Driekoningen nog kerstversiering in huis heeft, heeft pech want dat brengt ongeluk zeggen ze.

De drie koningen zijn de drie Wijzen uit het kerstverhaal die geschenken aanbieden; goud, wierook en mirre. De namen van deze drie Wijzen zijn Caspar, Melchior en Balthasar.

In de Middeleeuwen duurde het feest soms acht dagen. In sommige landen (waaronder Spanje en Frankrijk) wordt Driekoningen nog steeds uitvoerig gevierd. Het is voornamelijk een kinderfeest dat veel lijkt op het Sinterklaasfeest. Een paar weken voor Driekoningen schrijven kinderen een brief naar de drie koningen waarin ze vertellen wat ze graag willen hebben.
Op 6 januari zijn er optochten waarbij de koningen snoep naar de kinderen gooien.

Er wordt een driekoningenbrood gebakken met een boon erin. Wie de boon vindt, is die dag de baas. Kinderen gaan verkleed als koningen en met een ster zingend langs de deuren om snoep op te halen. Na de optocht zetten ze hun schoenen onder de kerstboom. Ook worden er ‘geschenken’ voor de koningen en hun kamelen neergezet (cognac, mandarijnen, walnoten en water). Lieve kinderen vinden de volgende dag cadeaus onder de boom, stoute kinderen een zakje houtskool (van suiker).

In Italië krijgen kinderen met Driekoningen cadeautjes in hun schoen of kous. Ook hier krijgen stoute kinderen steenkool. De cadeautjes worden niet door de drie koningen gebracht, maar door een lelijke, oude maar vriendelijke heks: La Befana. Het verhaal hierachter heeft wel met de drie koningen te maken. La Befanan had het te druk om de drie koningen uit het Oosten te ontvangen. Voor straf is ze nu eeuwig op zoek naar het kindje Jezus en laat ze in elk huis een cadeautje achter voor het geval het kindje daar mocht zijn.

Bron: wikipedia, vanharte.nl