Doping

Doping is in de sportwereld het verboden gebruik van stimulerende middelen. Dat zijn middelen die de prestatie van de sporter moeten verhogen. Vooral bij het wielrennen en in de atletiek (hardlopen en zo) komt het heel vaak voor. Zowel de middelen zelf als het gebruik ervan worden doping genoemd.

Onsportief en ongezond

De instanties die sportwedstrijden organiseren zien er natuurlijk scherp op toe, dat er geen doping wordt gebruikt. Want ten eerste is het erg onsportief om doping te gebruiken en ten tweede is het ongezond.

Onsportief is het, omdat je in het voordeel bent ten opzichte van anderen, die geen doping gebruiken. Die trainen en trainen tot ze erbij neervallen en nemen gezonde voeding tot zich, terwijl jij je prestaties uit een potje met pillen hebt. Of je een injectie met een verboden middel hebt laten toedienen. Of zelfs een bloedtransfusie hebt ondergaan met extra zuurstofrijk bloed. Dan kun je harder trappen op de fiets en sneller lopen zonder dat je moe wordt.

Ongezond is het ook. Er zijn gevallen bekend, dat sporters in de kracht van hun leven zomaar dood neervielen. Dan had hun hart het begeven. En wat bleek? Doping! Doping kan dus erg gevaarlijk zijn.

De handel in doping

Het is niet zo, dat je doping gewoon bij de apotheek kunt kopen en er dan je voordeel mee kunt doen. Het verhandelen van doping en het toedienen ervan gebeurt in het geheim. Meestal zijn er sportartsen bij betrokken, die al een slechte naam hebben. Zelden echter wordt er echt bewezen dat ze er wat mee te maken hebben. De atleet zelf zal uiteraard niets zeggen.

Controle op het gebruik

De instanties, die de dopingzondaren (want zo mag je ze gerust noemen) moeten opsporen, hebben daarvoor allerlei middelen tot hun beschikking. De winnaars van sportwedstrijden worden altijd gecontroleerd. Dan moeten ze hun plasje inleveren of er wordt bloed afgenomen en dat wordt dan in een laboratorium onderzocht. Maar de fabrikanten van doping (die onder één hoedje spelen met die sportartsen) zijn natuurlijk ook niet gek. Ze maken de doping zo, dat er haast geen sporen in het bloed of de urine achterblijven. Of zo weinig, dat het niet opvalt bij de controle. Ze zijn de controlerende instanties (die hun methodes ook steeds verfijnen) vaak één stap voor.

Straffen

Word je betrapt, hebben ze in de gaten dat je doping hebt gebruikt, dan volgen zware straffen. Je al behaalde uitslagen worden ongedaan gemaakt en je krijgt een hoge boete en een schorsing aan je broek. Dat laatste wil zeggen dat je een tijd, soms jaren, niet meer aan wedstrijden mag meedoen. Dat betekent dus dat je flink wat inkomsten mist, want in de zogeheten topsport gaat het niet alleen om het spel, maar (vooral) ook om de knikkers. Er zijn miljoenen mee gemoeid.

Vreemd genoeg wordt een dopingzondaar zelden nagewezen als iemand die zwaar fout is geweest. Een stiekemerd die niet te vertrouwen is. Nee hoor, hij wordt gewoon weer in het peloton (als het een wielrenner is) opgenomen. Dat komt waarschijnlijk doordat dopinggebruik zo algemeen is, dat het niet meer als iets slechts wordt gezien. En loop je tegen de lamp, heb je pech gehad. Kan iedereen gebeuren nietwaar?