Doodstraf

De doodstraf is de zwaarste straf die je kan krijgen als je iets héél slechts hebt gedaan. In Nederland is het afgeschaft, maar in sommige landen zoals de Verenigde Staten, China en Iran is de doodstraf er nog wel. Voor de doodstraf waren er verschillende methodes en machines. Een van de verschrikkelijke is de elektrische stoel omdat je dan niet gelijk dood bent... De doodstraf is héél erg en de landen die dit doen zoals Amerika en Iran zijn geen leuke landen om te leven als boef. Het grootste nadeel: de doodstraf is onomkeerbaar. Niet terug te draaien dus. Vaak gebeurd het in de VS of in Iran dat iemand ter dood wordt veroordeelt, en pas nadat de persoon al dood is ontdekken ze dat die onschuldig was. Een gevangene kun je nog vrijlaten: een dode niet tot leven wekken.

Galg

Een torentje met een touw waar ze je aan hangen. Dan breekt je nek en ga je dood (wordt nu gebruikt in Iran). De galg zorgt voor een snelle en pijnloze dood: wanneer de nek breekt, sterven de zenuwen af en komt er geen zuurstof meer bij de hersenen. Je bent op slag dood.

Electrische stoel

Een stoel waar je op gaat zitten, dan zetten ze je onder stroom en ga je dood. (wordt nu gebruikt in de Verenigde Staten). De ter dood veroordeelde sterft een pijnlijke dood - het duurt minuten lang voordat een slachtoffer dood is. Er is veel commentaar op deze manier van doodstraf - in Amerika vliegt er regelmatig iemand op de elctrische stoel in brand (het toestel "Old Sparky", "Oude Vlam").

Guillotine

Een apparaat met een valbijl en drie gaten; je steekt je hoofd door het middelste gat en je armen door de twee ernaast dan komt een valbijl naar beneden die je hoofd eraf hakt. De quillotine is uitgevonden in Frankrijk tijdens de Franse Revolutie, en werd gebruikt om adelijke Fransen mee te onthoofden. Ook de koning van Frankrijk, Lodewijk en zijn vrouw Marie-Antoinette zijn ermee onthoofd aan het einde van de 18e eeuw.

In Nederland

In Nederland is de doodstraf afgeschaft aan het einde van de 19e eeuw (1800-1900). De doodstraf in oorlogstijd bleef bestaan (onder bijzondere omstandigheden). Na de Tweede Wereldoorlog werden in Nederland landverraders zoals bijv. Anton Mussert voor het vuurpeleton ter dood veroordeelt en gedood. Het vuurpeleton is een groepje schutters die op een rij staan en op het teken van een officier allemaal tegelijkertijd op de veroordeelde schieten. Die is meestal meteen dood.

Geschiedenis

De doodstraf bestond al duizenden jaren geleden. Tot een paar eeuwen geleden waren de manieren waarop de terdoodveroordeelden werden gedood vaak erg pijnlijk. Langzamerhand vonden steeds meer mensen dat de doodstraf op zichzelf al erg genoeg was. Ze vonden dat het uitvoeren van de straf niet onnodig gruwelijk en pijnlijk moest zijn. Daarom kwamen er in steeds meer landen regels om de doodstraf "menselijker" te maken. Veel manieren waarop de doodstraf kon worden uitgevoerd werden afgeschaft. In steeds meer landen mocht de doodstraf alleen zo worden uitgevoerd, dat de veroordeelde meteen of in ieder geval snel overleed en dus niet te veel moest lijden.

Afschaffing

Niet veel later kwamen er steeds meer voorstanders om de doodstraf gewoon helemaal af te schaffen. Liechtenstein was het eerste land dat dat ook echt deed, in 1798. In de twee eeuwen daarna volgden steeds meer andere landen. In de meeste westerse landen kan de doodstraf volgens de wet niet meer worden gegeven. Voor landen die lid willen worden van de Europese Unie geldt zelfs dat ze de doodstraf afgeschaft moeten hebben, omdat ze anders niet worden toegelaten. Maar ook veel landen buiten Europa hebben deze zware straf afgeschaft, zodat er in totaal wel 88 landen zijn waar de doodstraf helemaal niet meer wordt opgelegd.

Daarnaast zijn er ook nog zeker 30 landen waar de doodstraf nog wel in de wet staat, maar waar besloten is om die straf in de praktijk niet meer uit te voeren. Daar zitten terdoodveroordeelden dus meestal gewoon levenslang in de cel. Er zijn bovendien ook nog landen waar de doodstraf alleen in oorlogstijd kan worden gegeven, maar voor de rest is afgeschaft.