Cajón: verschil tussen versies

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
k
Regel 1: Regel 1:
 
[[Bestand:Leon-Mobley-Dec-31-04.jpg|miniatuur|Percussionist Leon Mobley speelt een aangepaste cajón; traditionele cajones hebben het gat aan de achterkant, tegenover de tapa (slagvlak)]]
  
[[Bestand:Leon-Mobley-Dec-31-04.jpg|miniatuur|Percussionist Leon Mobley speelt een aangepaste cajón; traditionele cajones hebben het gat aan de achterkant, tegenover de tapa (slagvlak)]]
−
Een '''cajón''' (Spaans woord voor 'doos' of 'box') is een doosvormig [[slaginstrument]] oorspronkelijk uit [[Peru]]. Je bespeelt deze box of doos door er met de handen, vingers op de voor- of achterkant (meestal dun multiplex ) te slaan, of soms met borstels of drumstokken. Cajones worden voornamelijk gebruikt in de Afro-Peruaanse muziek (met name música criolla), maar hebben ook hun weg gevonden naar de [[flamenco]]. De term cajón wordt ook toegepast op andere doosdrums die in Latijns-Amerikaanse muziek worden gebruikt, zoals de Cubaanse ''cajón de rumba'' en de Mexicaanse ''cajón de tapeo''.
 +
Een '''cajón''' (Spaans woord voor 'doos' of 'box') is een doosvormig [[slaginstrument]] oorspronkelijk uit [[Peru]]. Je bespeelt deze box of doos door er met de handen, vingers op de voor- of achterkant (meestal dun multiplex) te slaan, of soms met borstels of drumstokken. Cajones worden voornamelijk gebruikt in de Afro-Peruaanse muziek (met name música criolla), maar hebben ook hun weg gevonden naar de [[flamenco]]. De term cajón wordt ook toegepast op andere doosdrums die in Latijns-Amerikaanse muziek worden gebruikt, zoals de Cubaanse ''cajón de rumba'' en de Mexicaanse ''cajón de tapeo''.
   
 
Wat op een trommel een vel is, is op de cajón een dun plaatje multiplex van 13 tot 19 mm (1/2 tot 3/4 inch). Dikker hout wordt over het algemeen gebruikt voor de andere vijf zijden van de doos. Een dunnere plaat multiplex wordt aan de zesde zijde genageld of geschroefd. Het slagvlak van de cajón-trommel wordt gewoonlijk de ''tapa'' genoemd. Aan de achterkant is een klankgat uitgesneden. De moderne cajón kan rubberen voetjes hebben, en heeft aan de bovenzijde verschillende schroeven om de klank aan te passen .
  
Wat op een trommel een vel is, is op de cajón een dun plaatje multiplex van 13 tot 19 mm (1/2 tot 3/4 inch). Dikker hout wordt over het algemeen gebruikt voor de andere vijf zijden van de doos. Een dunnere plaat multiplex wordt aan de zesde zijde genageld of geschroefd. Het slagvlak van de cajón-trommel wordt gewoonlijk de ''tapa'' genoemd. Aan de achterkant is een klankgat uitgesneden. De moderne cajón kan rubberen voetjes hebben, en heeft aan de bovenzijde verschillende schroeven om de klank aan te passen .

Versie van 24 feb 2021 18:43

Percussionist Leon Mobley speelt een aangepaste cajón; traditionele cajones hebben het gat aan de achterkant, tegenover de tapa (slagvlak)

Een cajón (Spaans woord voor 'doos' of 'box') is een doosvormig slaginstrument oorspronkelijk uit Peru. Je bespeelt deze box of doos door er met de handen, vingers op de voor- of achterkant (meestal dun multiplex) te slaan, of soms met borstels of drumstokken. Cajones worden voornamelijk gebruikt in de Afro-Peruaanse muziek (met name música criolla), maar hebben ook hun weg gevonden naar de flamenco. De term cajón wordt ook toegepast op andere doosdrums die in Latijns-Amerikaanse muziek worden gebruikt, zoals de Cubaanse cajón de rumba en de Mexicaanse cajón de tapeo.

Wat op een trommel een vel is, is op de cajón een dun plaatje multiplex van 13 tot 19 mm (1/2 tot 3/4 inch). Dikker hout wordt over het algemeen gebruikt voor de andere vijf zijden van de doos. Een dunnere plaat multiplex wordt aan de zesde zijde genageld of geschroefd. Het slagvlak van de cajón-trommel wordt gewoonlijk de tapa genoemd. Aan de achterkant is een klankgat uitgesneden. De moderne cajón kan rubberen voetjes hebben, en heeft aan de bovenzijde verschillende schroeven om de klank aan te passen .

Oorspronkelijk waren de instrumenten slechts houten kisten, maar nu kunnen er meerdere gespannen snaren tegen het plaatje multiplex worden gedrukt voor een zoemend effect, dat lijkt op een snaredrum. Dit kunnen gitaarsnaren, snare-matten of zelfs remkabels van een fiets zijn

De cajón is het meest gebruikte Afro-Peruaanse muziekinstrument sinds het einde van de 16e eeuw. Slaven afkomstig vanuit West- en Centraal-Afrikaanse en gebracht naar Amerika worden beschouwd als de brengers van de cajon-trommel. Mogelijk werden ze toen door de slaven gemaakt van Spaanse theekisten of transportkratten. Een andere theorie is dat slaven dozen als muziekinstrumenten gebruikten om het Spaanse koloniale muziekverbod in overwegend Afrikaanse gebieden tegen te werken, waarbij ze hun instrumenten vermomden. Momenteel wordt het instrument veel gebruikt in muzikale uitvoeringen in sommige Amerikaanse landen en in Spanje. De cajón is ontwikkeld tijdens de perioden van slavernij aan de kust van Peru. Het instrument bereikte een piek in populariteit in 1850, en tegen het einde van de 19e eeuw experimenteerden cajónspelers met het ontwerp van het instrument door enkele planken in het lichaam van de cajón te buigen om de patronen van geluidstrillingen van het instrument te veranderen. Na de slavernij werd de cajón verspreid naar een veel groter publiek, waaronder Criollos. Tegenwoordig zie je de cajón ook veel als eenvoudige trommel bij straatmuzikanten. De cajón wordt snel populair in de blues, pop, rock, funk, wereldmuziek, jazz, enz. De cajón wordt door bands vaak als basdrum gebruikt in plaats van als een volledig drumstel. Je kunt op de cajón zitten en het bespelen.

Cajónes zijn vrij makkelijk zelf te maken. Er zijn verschillende handleidingen en pakketten te vinden internet.

Links

Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Cajón&oldid=654864"