Bermudadriehoek
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
De Bermudadriehoek is een denkbeeldige driehoek tussen de Bermuda-eilanden, Puerto Rico en Miami. In de 20e eeuw werd het gebied bekend omdat er een aantal mysterieuze vedwijningen waren. Veel auteurs wijten de verdwijningen aan paranormale verschijnselen. Sommigen zeiden zelfs dat ze waren weggehaald door aliens of andere buitenaardse bezoekers, maar de meest logische verklaring is dat het komt door gasvelden in de bodem van de oceaan.
Een aantal theorieën zijn:
- In het gebied zijn ufo's, die de schepen weghalen
- In de Bermudadriehoek ligt het voormalige Atlantis. Hun machines slaan aan als er schepen in de buurt komen.
- Plotselinge orkanen
- Zeemonsters
Mogelijke oorzaken
Ufo's
Ondanks de feiten dat er niks paranormaals aan de Bermudadriehoek is bestaat er altijd nog een legende. Die legende wordt nog door veel mensen geloofd. Hier zijn een paar voorbeelden van die legendes: Er is een legende die zegt dat er in dat gebied buitenaardse wezen in ufo's zijn. En als je met een boot, vliegtuig of ander voertuig er door heen zou gaan zou je ontvoerd worden. Die buitenaardse wezens zouden dan experimenten met je doen, je ontleden en nog een paar van die vieze dingen.
Zeemonster
.svg)
De volgende legende is dat er een monster is. Deze legende is gebaseerd op het verhaal van Het Monster van Loch Ness. En dit monster zou in de Bermudadriehoek alles verslinden wat het tegenkwam. En zo zijn er nog talloze legendes over de Bermudadriehoek. Het zijn er gewoon teveel om op te noemen, maar mogelijk gaat het om een magnetisch veld dat storingen in schepen of vliegtuigen veroorzaakt.
Drukte
Een oorzaak van alle rampen in de Bermudadriehoek zou kunnen zijn dat het een van de meest bevaren en bevlogen gebieden ter wereld is. En op plekken waar veel mensen zijn gebeuren vaak meer ongelukken dan op hele rustige plekken.
Gas
Een andere verklaring is dat er op de bodem van de zee in de Bermudadriehoek veel methaangas ligt. Soms komt dat gas naar de oppervlakte van de zee en ontploft. Als er dan een schip of vliegtuig in de buurt is, is de kans groot dat dit ook mee explodeert. Dit zou kunnen verklaren waarom er nooit meer iets wordt vernomen van schepen die verdwenen zijn in de Bermudadriehoek.
Glazen piramide
Het gerucht gaat dat op de zeebodem van de Bermudadriehoek een doorzichtige, glazen piramide staat. Oorsprong, doel en leeftijd onbekend. Deze piramide is groter dan de piramiden in Egypte. Bovenop de piramide zijn twee grote gaten te zien. Door een van de gaten stroomt zeewater met grote snelheid. Golven creëren daar een draaikolk en zorgen voor mist op zeewaterniveau. Vele mensen denken dat de piramide effect heeft op de schepen en vliegtuigen die zinken. Wetenschappers hechten echter geen geloof aan de theorie dat piramiden oorspronkelijk massieve energiecentrales waren en dat Atlantis echt heeft bestaan.
Kenmerken
Er zijn verschillende kenmerken in de Bermudadriehoek die nergens anders op aarde voorkomen.
Magnetische afwijkingen
Ten eerste is de Bermudadriehoek een van de twee plaatsen op aarde waar het magnetische kompas wijst naar het echte noorden. Normaal gesproken wijst de naald van een kompas naar het magnetische noorden. Het verschil tussen deze twee verschijnselen wordt ook wel kompasvariatie genoemd en kan oplopen tot een afwijking van 20 graden. Als deze kompasafwijking niet opgemerkt wordt, kan een voertuig ver uit koers raken. De Bermudadriehoek is niet het enige gebied op aarde waar zich dit magnetische verschijnsel voordoet. Een gebied aan de oostkust van Japan, dat de 'Duivelszee' wordt genoemd, heeft dezelfde magnetische karakteristieken als de Bermudadriehoek. De Duivelszee is net als de Bermuda Driehoek bekend om mysterieuze verdwijningen.
Golfstroom en klimaat
Een ander natuurverschijnsel dat betrekking heeft op de Bermuda Driehoek is de extreem snelle en turbulente golfstroom in dit gebied. Deze golfstroom kan zeer verraderlijk zijn voor onervaren mariniers. Een derde kenmerk waar de Bermuda Driehoek mee te maken heeft is het onvoorspelbare klimaat van het Caribisch-Atlantisch gebied. Plotseling opkomende lokale, zeer heftige onweersbuien zijn vaak een ramp voor piloten en mariniers. Ook komen in dit gebied regelmatig waterhozen voor. Dit is een tornado boven het wateroppervlak die oceaanwater omhoogtrekt tot soms wel honderden meters. Zo’n waterhoos is zo krachtig dat het alles kan vernietigen.Het vierde kenmerk is de bodemstructuur aldaar. De bodem varieert van grote zandbanken rondom de eilanden tot zeer diepe oceaantroggen (het diepste punt van de Atlantische Oceaan, de Puerto Rico Trench, bevindt zich in de Bermudadriehoek). Onder invloed van de stromingen die hierdoor ontstaan is de oceaanbodem in een constante staat van verandering.
Druk en gasvelden
Er kan zelfs ijs worden gevormd bij een temperatuur van 1-2 C, onder invloed van hoge druk. Ook op de zeebodem in de Bermudadriehoek heerst een hoge druk. Want het is daar vreselijk diep en elke 10 meter méér de diepte in stijgt de druk een atmosfeer. Op een diepte van 500 meter komt er methaangas uit de zeebodem. Door de hoge druk verandert het gas in ijskristallen. Dit ijs zit in de bovenste lagen van de zeebodem, maar kan bij een onderzeese aardverschuiving weer terug veranderen in methaangas. Als bij zo'n aardverschuiving veel gas omhoog komt, is de zee als een pan melk die overkookt. Het zee water borrelt, pruttelt en wordt wit. Komt er heel veel methaangas vrij, dan kan het water geen schepen meer dragen. Het gas verdunt het water zo, dat het zijn draagvermogen kwijtraakt. De gasbelletjes maken het water wit en ondoorzichtig. Noodgedwongen moeten schepen hun motoren stoppen, omdat het water niet langer bruikbaar is als koelwater. Maar het methaangas blijft niet in zee. Het stijgt op en vormt dikke wolken. Zo kunnen vliegtuigen verdwijnen als ze de onzichtbare wolken van explosief methaangas binnenvliegen. De vliegtuigresten worden waarschijnlijk begraven onder het slib, op het moment dat de bodem weer tot rust komt.
De geschiedenis van de Bermudadriehoek
Het mysterie begon toen Columbus de Saragossazee invoer. Hij ontdekte dat zijn kompas erg raar deed, en dat de hele zee vol met zeewier lag. Er werd nooit aandacht aan geschonken, totdat in het gebied vijf duikbommenwerpers verdwenen. Schepen en vliegtuigen die er heen gingen, zijn nooit meer teruggezien. En mensen die het toch hebben overleefd, beweerden dat ze ufo’s hadden gezien. Maar ze hadden nooit bewijs. De vijf duikbommenwerpers, waar ik het net over had, vertrokken in 1945 vanuit Florida om een trainingsmissie te volgen. Toen de duikbommenwerpers zich boven het gebied bevonden, wat nu de Bermuda driehoek wordt genoemd, raakten de kompassen van de vliegtuigen in de war. De piloten hadden geen idee waar ze waren en raakte door hun brandstof heen. Even later verbrak de verbinding met de verkeerstoren. De vliegtuigen waren verdwenen. Uren later stegen reddingsvliegtuigen op om de bemanningsleden te zoeken. Het rare is dat ook één reddingsvliegtuig zomaar verdween. Dit is natuurlijk niet het enige verhaal over het mysterie van de Bermuda driehoek. Er gaat ook een verhaal rond dat een piloot tijdens een korte vlucht in moeilijkheden raakte boven de zone van de Bermudadriehoek. De piloot vroeg destijds of er andere vliegtuigen in de buurt waren en de verkeerstoren antwoordde dat er niemand in de buurt was. De piloot gaf echter aan dat hij een apart vliegtuig zag vliegen in de vorm van een sigaar. Het vliegtuig was enorm snel en kon buitengewone bochten maken, aldus de piloot. De laatste woorden van de piloot was dat het vreemde toestel boven hem zweefde. Toen werd het contact verbroken en is het vliegtuig zomaar van de radar verdwenen. Het vliegtuig is nooit gevonden.
Een waargebeurd verhaal
5 piloten die zich op 5 december 1945 klaarmaakten voor een trainingsvlucht uit Fort Launderdale in Florida. "De vlucht zal in de Bermudadriehoek zijn. Eerst zullen ze 160 mijl oost vliegen. Dan gaan ze 40 mijl noord voor dat ze noordoost terug naar de basis vliegen", legde de commandant uit. Het was een routinevlucht op een normale dag. De piloten hadden veel ervaring en hadden ook veel simulatorvluchten gedaan. Ieder vliegtuig had reddingboten en reddingsvesten voor het geval dat ze op het water moesten landen. De radio en navigatie was de beste die er toen was. Net na 2 uur in de middag waren ze vertrokken op een missie die 2 uur duurde. Om 15:45 vroeg de commandant om hun positie te checken. Een van de piloten zei:"Ik ben niet zeker van onze positie en ik kan ook geen land zien." Het grondstation had geen radar dus konden ze niks doen voor de piloten. Toen kwam het laatste bericht van de piloot: "Ik ben nog steeds niet zeker waar we zijn, maar ik denk dat we 225 mijl noordoost van de basis zitten." Na dat bericht was er alleen maar stilte. De commandant organiseerde een "zoek-en-reddingsteam" met een boot met overlevingsapparatuur. Een zogenaamde "flying-boat". Na een tijdje kwam er ook geen bericht meer van deze flying-boat. Sinds die dag in 1945 zijn veel schepen en boten verdwenen in de Bermuda Driehoek.