Beleg van Wenen (1683)
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. Toelichting: morgen verder |
|
Dit artikel is nog niet af. |
| Beleg van Wenen | |
|---|---|
| Afbeelding | |
| 300px | |
| Datum | 14 juli 1683 - 12 september 1683 |
| Locatie | Wenen, |
| Strijdende partijen | |
| Heilige Roomse Rijk Polen-Litouwen |
Ottomaanse Rijk |
| Leiders | |
| Heilige Roomse Rijk en Polen-Litouwen: |
Ottomaanse Rijk: |
| Jan Sobieski Karel V van Lotharingen George Frederik van Waldeck-Eisenberg Maximiliaan II Emanuel van Beieren |
Kara Mustafa |
| Verliezen | |
| ongeveer 4.000 | rond de 15.000 |
| Portaal 30px Geschiedenis | |
Het Beleg van Wenen was een beleg van Wenen door de Ottomanen in 1683 en begon op 14 juli dat jaar.
Hoe kwam het zo ver?
Het Ottomaanse Rijk had in de eeuwen daarvoor heel Zuid-Oost-Europa veroverd. Maar de Ottomanen wilden meer. Het aartshertogdom Oostenrijk dat hoorde bij het Heilige Roomse Rijk was slecht verdedigd en ook verzwakt door voortdurende oorlogen tegen de Ottomanen. De Ottomanen zélf hadden een hoog moreel (dat betekende dat de soldaten optimistisch waren), goede kanonnen en een speciale eenheid: De Janitsaren. Dat waren speciaal getrainde soldaten die op zwakke punten van de vijand werden ingezet. Het leek er dan ook ook dat Wenen snel zou vallen. De buitenste muur was al veroverd en het leek slechts een kwestie van tijd voordat de Ottomanen zouden winnen. Maar het liep anders...
Het beleg
Wenen was dus volledig omsingeld en de burgers van Wenen hadden al bijna de hoop opgegeven. Het leek een herhaling te worden van Constantinopel. Dat is het niet geworden.
Wenen ontzet
Het was vroeg in de ochtend, 11 september 1683. Als uit een sprookje kwam de Poolse koning Jan III Sobieski aanzetten met een groot leger, Polen, Oostenrijkers en Duitsers. Allemaal. Hij bedacht een sluw plan om de Turken te verslaan, dat is hem gelukt. Eerst vielen de Pools-Duitse soldaten te voet omstebeurt aan. Nadat het Ottomaanse leger zich in veiligheid probeerde te brengen door grote bewegingen te maken viel de Oostenrijks-Poolse zware cavalerie (soldaten te paard) van rechts aan. Ze veroorzaakten enorme schade. Na 13 uur was het zover: De Ottomanen waren verslagen, Wenen was gered. De Ottomanen vluchten door Hongarije en kwamen aan in Belgrado. Daar kreeg de leider van de Ottomanen in de veldslag Kara Mustafa een pakje van de sultan. Erin zat een zwarte sjaal. Hij moest zich ophangen.