Beat

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

De Beatles in 1965

Beat is een muziekstijl die ontstond en populair was tussen 1963 en 1967. Het is een verzamelnaam voor de popmuziek uit die tijd en wordt specifieker ook wel merseybeat genoemd naar de rivier de Mersey in Liverpool (Groot-Brittannië). Terwijl de Rock 'n roll vooral populair is in Londen, ontwikkelt zich in de koffiebars en kleine clubs in de havenstad Liverpool vanuit de skiffle-scene en variant op de rock; de merseybeat. Werd er eerst nog akoestisch gespeeld op gitaren, de zeepkistbas en het wasbord (een overblijfsel uit de blues en country), zo stapte men mede door de rock 'n roll over op elektrische gitaren en basgitaren en een drumstel. De vaak meerstemmige zang (close harmony) wordt begeleid door pakkende deuntjes. De beat wordt gekenmerkt door het spelen van een vlotte vierkwarts maat (of 8/8 ritme) op de strakgespannen snaredrum gecombineerd met de hi-hat. Dit tempo is makkelijk dansbaar (quickstep, jive en twist). De bandjes maakten graag gebruik van de rock 'roll en soul singletjes (kleine 45 toeren grammofoonplaatjes) die de zeelieden meebrachten vanuit de Verenigde Staten. De Amerikaanse band als Buddy Holly en the Crickets is hier een voorbeeld van evenals de Engelse band the Shadows. De bandjes uit Liverpool komen eerst nauwelijks de stad uit voor optredens elders, maar de hier ontstane muziekstijl waait wel over naar Hamburg (Duitsland) wat ook een havenstad is. Eind 1962 breekt de minder rauwe of wat bravere beat op grote schaal door, als de Beatles met hun eerste single "Love me do" in de top 20 terechtkomen. In hun spoor kunnen dan de andere bandjes ook volop optredens buiten Liverpool krijgen en wordt de beat een heuse rage. In de meeste gevallen heeft Beatle-manager Brian Epstein hier iets mee van doen.

Naast de Beatles worden Engelse bands als onder andere, the Rolling Stones, the Kinks, Gerry And The Pacemakers, Freddie & the Dreamers, the Hollies, Manfred Man, Cilla Black, the Searchers, Billy J. Kramer And the Dakotas, de Zombies, de Tremeloes, the animals (invoed van de blues) en de Mojos populair. Als rond 1964 de merseybeat-rage vermindert, dringen de R&B en de rapgroepen door in de topparades. Van groot belang voor de verspreiding van de beat zijn de illigale radiozeezenders als 'London' en 'Caroline' en voor Nederland de zeezenders 'Radio Noordzee' en 'Veronica' (zeezender). In 1964 Steken de Beatles en andere bands als de Roling Stones de Atlantische oceaan over naar de Verenigde Staten om daar talloze jongeren te inspireren tot het oprichten van een beat-band. Ook folkzanger Bob Dylan wordt er door beïnvloed. Bekend worden o.a. de Amerikaanse groepen the Byrds, the Mama's & the Papa's, Paul Revere & the Raiders en the Monkees waarvan zelfs een TV-serie wordt gemaakt.

In andere landen waait het 'beat-virus' ook over en schieten de bandjes als paddenstoelen uit de grond. Bijvoorbeeld in Ierland Van Morrison, in België the Shakespeares, in West-Duitsland the Lords. In Nederland ontstaat de 'Nederbiet' (ook wel Nederbeat gespeld), waarvan bands als the Scorpions en Q65 (ook wel de Nederlandse Stones genoemd) de hitlijsten bestormen.

In de jaren '70 van de twintigste eeuw is er een korte opleving van de beat onder de naam 'Powerpop' waar Eric Clapton en de Nederlandse Golden Earring de bekendste voorbeelden van zijn. Later in de jaren '90 wordt er met de Britpop teruggekeken op de beat.

Links

• SchoolTV - Beatles e.d.
• "Love me Do"- The Beatles (1962)