Anne Frank

Tweede wereldoorlog

In de meidagen van 1940 werd Nederland veroverd door het leger van de Duitse leider Adolf Hitler. Daarmee was de 2de wereldoorlog ook voor ons land begonnen. Deze oorlog duurde tot vijf mei 1945. Op die dag werd Nederland bevrijd door de legers van Engeland en Amerika.

Toen de oorlog voorbij was, bleken vele miljoenen joden vermoord te zijn in concentratiekampen. Een concentratiekamp is een heel grote gevangenis achter prikkeldraad. In een van die concentratiekampen stierf in maart 1945 het meisje Anne Frank uit Amsterdam.

Voordat zij in het concentratiekamp kwam heeft zij een tijd ondergedoken gezeten in het achterhuis in Amsterdam. Zij is beroemd geworden door het dagboek dat zij in de oorlog schreef. Alle joden moesten een gele ster op hun jas

Wie is Anne Frank?

Anne Frank behoorde tot een Duitse familie. Die familie was joods. Anne Frank heette voluit: Annelies Marie Frank. Ze was op 12 juni 1929 geboren in de Duitse stad Frankfurt. Met haar vader, moeder en zus Margot vluchtte ze in 1933 naar Nederland, omdat haar vader het te link vond om daar nog te wonen door Hitler. Anne Frank stierf in maart 1945. Ze was toen bijna 16 jaar oud.

Onderduiken

Veel joden probeerden aan de concentratiekampen te ontkomen. Ze zochten naar huizen waar ze zich met hulp van bewoner konden verstoppen. Zo hoopten ze uit de handen van de Duitsers te blijven. In veel gevallen is dat gelukt, maar in meer gevallen is het mislukt. In Nederland namen de Duitsers 120.000 joden gevangen. Veel joden werden verraden. Mensen die aan de kant van de Duitsers stonden, gingen naar de Gestapo toe en vertelden waar joden verborgen zaten. De Gestapo was de geheimen Duitse politie. Ook de vader en moeder van Anne Frank moesten een onderduikaders zien te vinden. Er was bij de familie Frank namelijk een bericht binnengekomen dat vader Otto Frank zich bij de Duitsers moest melden. De man wist wat dat betekende: hij zou dan ook naar een concentratiekamp worden gebracht.

Het achterhuis

De familie Frank vond een onderduikaders aan de Prinsengracht 263 in Amsterdam. Daar was de zaak waar Otto Frank werkte (vader Anne Frank). Het was een groot huis. Zoals veel panden aan de Amsterdamse gracht bestond het uit een voorgedeelte en een achtergedeelte. In het achtergedeelte kreeg de familie Frank onderdak. In het huis verstopten zich ook de heer en mevrouw van Daan en hun zoon Peter. Later kwam er nog een man bij, die Dussel heette. Ook zij kwamen hier terecht omdat ze joods waren en door de Duitsers werden gezocht. Anne Frank moest een kamer delen met haar zus Margot Frank, maar toen meneer Dussel er ook bij kwam moest ze haar kamer delen met hem. De mensen die voor hen zorgden waren: Miep Santrouschitz(Gies), Johannnes Kleiman, Victor Kuler en Bep Voskuijl. Omdat het nu een museum is, komen er veel mensen kijken. Per jaar komen er ongeveer 600 bezoekers.

Altijd stil zijn

Het is voor een jong meisje als Anne Frank heel moeilijk om zo lang opgesloten te zitten. Andere meisjes van die leeftijd kunnen gewoon met hun vriendinnen praten of op straat spelen. Maar Anne Frank moet altijd stil zijn. Want als er mensen zijn die geluiden horen, zouden ze de schuilplaats wel een aan de Duitsers kunnen verraden.

Ontdekt

Anne Frank en de andere onderduikers dachten dat de Duitsers hen niet zouden vinden. Ze waanden zich veilig in het huis aan de Prinsengracht. Maar op 4 augustus 1944 werden de schuilplaats helaas ontdekt. Ze waren verraden, we weten alen niet door wie Toen hadden de onderduikers er ruim twee jaar gezeten. Ze waren hier namelijk op 9julie 1942 gekomen. Anne Frank werd door de Duitsers naar het concentratiekamp Bergen-Belsen gebracht. Dat kamp lag tussen de steden Hamburg en Hannover. Anne Frank er in maart 1945. Ze was toen bijna 16 jaar oud. Ze was ziek en omdat er geen medicijnen waren en ze door honger was verzwakt, overleed ze. Hetzelfde is gebeurd met haar zus en moeder. Vader Otto Frank bleef als enige van het gezin in leven Kort nadat de familie Frank gevangen was genomen, werden er in het Achterhuis Annes dagboekaantekeningen gevonden.

Het dagboek

Anne Frank begon er in te schrijven op 14 juni 1942. Dat was nog voor ze met haar vader Otto Frank, moeder Edith Frank en zus Margot Frank onderdook.

Brieven aan Kitty

Anne schrijft in het dagboek alles op wat zij en haar medeonderduikers elke dag beleven. De aantekeningen maakt ze in vorm van brieven. Die brieven schrijft ze aan Kitty. Ze begint met,,Lieve Kitty”. Die naam heeft Anne verzonnen. Het meisje Kitty bestond alleen in haar gedachten. Op 1 augustus schrijft Anne haar laaste brief

Ze schrijft ook over de andere familie die ondergedoken zit: de heer en mevrouw Van Daan met hun zoon Peter. En over de mijnheer Dussel, die er later bij komt. Op Peter word Anne tijdens het verblijf in het Achterhuis verliefd. Ze kreeg het dagboek voor haar 13de verjaardag

Anne wordt schrijfster

In maart 1944 hoort Anne een oproep op radio Oranje. De Nederlandse regering wil na de oorlog dagboeken van Nederlanders over de bezetting verzamelen. Om te weten wat de Nederlanders tijdens de oorlog hebben meegemaakt. Als Anne dat hoort, besluit ze haar dagboek uit te geven. Ze herschrijft daarvoor haar dagboek. Ze voegt er nog herinneringen aan toe en laat stukken tekst weg. Ze werkt hieraan van mei tot haar arrestatie op 4 augustus.

Een vriendin op papier

Op 12 juni 1942 wordt Anne dertien jaar. Voor haar verjaardag krijgt ze een dagboek. Ze schrijft er in over haar familie, over school en over haar ‘aanbidders’. Er worden regelmatig jongens verliefd op haar. Ze willen met haar naar huis fietsen of sturen haar kushandjes. Maar Anne heeft alleen oog voor Peter Schiff.

Dagboekfragmenten

1 juli 1942

ik houd van Peter zoals ik nog nooit van iemand heb gehouden heb, en ik houd altijd gevoelens voor dat Peter alleen maar om zijn gevoelens te verbergen met al die meisjes loopt. Misschien denkt hij nu ook dat Hello en ik verliefd zijn. Maar dat is niet waar. Hij is maar een vriendje van mij (…)

Anne als symbool

Vele miljoenen mensen lazen Annes dagboek. Er zijn scholen en straten naar haar genoemd. Er zijn ook veel films en toneelstukken gemaakt over Annes dagboek, bevoorbeeld de film ‘Diary of Anne Frank’. Deze heb ik gezien. Anne kon heel goed schrijven. Ze schreef op een begrijpelijke manier. Ze dacht na en schreef openhartig en eerlijk over haar gevoelens, de mensen om haar heen en hoe zij de oorlog beleefde. Zo kun je je een beetje voorstelen hoe het is om een oorlog mee te maken.

Herinnering

Het is belangrijk dat we ons de 2de wereld oorlog blijven herinneren. Dat we denken: ‘zoiets mag niet meer gebeuren’. Daarom is er elk jaar op 4 mei dodenherdenking.