Andrew Johnson

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Andrew Johnson
Andrew Johnson
Naam voluit
Geboren	29 december 1808
Geboren te	Raleigh, North Carolina
Overleden	31 juli 1875
Overleden te	Elizabethton, Tennessee
Gehuwd met	Eliza Johnson
Relatie met
Partij	Democratische Partij
Religie	Christendom
Stroming
Functie	17e president van Verenigde Staten
Aantreden	15 april 1865
Aftreden	4 maart 1869
Voorganger	Abraham Lincoln
Opvolger	Ulysses S. Grant
Functie(s)
17e president van de Verenigde Staten 16e vicepresident van de Verenigde Staten Senator voor Tennessee 19e gouverneur voor Tennessee Afgevaardigde voor Tennessee
Portaal Politiek

Andrew Johnson (Raleigh, North Carolina, Verenigde Staten, 29 december 1808 - Carter's Station, Tennessee, Verenigde Staten, 31 juli 1875), was de zeventiende president van de Verenigde Staten. Johnson was aanvankelijk vicepresident onder Abraham Lincoln van 4 maart tot 15 april 1865. Toen president Lincoln vermoord werd op 15 april 1865 kort na de Amerikaanse Burgeroorlog werd Johnson president.

Hoewel Lincoln president was namens de Republikeinse Partij, was Johnson lid van de Democratische Partij. Johnson was de enige Democratische senator (namens Tennessee) van de Geconfedereerde Staten, die bleef. Om de Republikeinen en overgebleven Democraten te verenigen, stichtte Lincoln de Nationale Uniepartij. Deze partij had als doel om de Verenigde Staten bij elkaar te houden en de staten die waren vertrokken weer terug te winnen. Johnson werd hierdoor vicepresident. Hoewel Lincoln en Johnson het op veel punten oneens waren, wilden ze beide de Verenigde Staten bij elkaar houden. Na de dood van Lincoln lukte het Johnson niet om het land weer op te bouwen. Hij gaf gratie aan alle Geconfedereerde soldaten en politici, waaronder Jefferson Davis, waardoor deze niet meer vervolgd konden worden. Ook sprak hij zijn veto uit tegen veel wetten van het Amerikaans Congres. Aangezien zowel Republikeinen als Democraten klaar met hem waren, begonnen zij een afzettingsprocedure. Hiermee was Johnson de eerste president bij wie zo'n procedure succesvol was. Het Huis van Afgevaardigden stemde in en had één senator meer gestemd dan werd hij verwijderd uit zijn functie. Johnson werd hierdoor bijna afgezet. Johnson werd geweigerd voor het Democratische kandidaatschap van de verkiezingen van 1868. Hij werd uiteindelijk opgevolgd door president Ulysses S. Grant.

Na zijn presidentschap keerde hij terug in de Senaat. Johnson wordt over het algemeen gezien als een van de slechtste Amerikaanse presidenten. Johnson verschijnt bijna altijd op een van de laatste plaatsen in lijsten van slechtste presidenten, samen met presidenten als Franklin Pierce en James Buchanan.

Levensloop

Jeugd en opleiding

Het huis waar Johnson geboren is

Andrew Johnson werd geboren op 29 december 1808 in Raleigh, North Carolina. Hij was de zoon van Jacob Johnson en Mary McDough. Johnsons familie kwam van de Britse Eilanden en had een Engelse, Ierse en Schotse migratieachtergrond. Hij had een oudere broer en een oudere zus. Johnsons vader was arm en kon daarnaast niet lezen en schrijven, net als zijn moeder. Hierdoor ging Johnson in zijn jeugd nooit naar school. Hier groeide Johnson in armoede op. Zijn vader was overleden toen hij drie was in een ongeluk tijdens het luiden van een bel toen drie mensen aan het verdrinken waren. Zijn moeder werkte als wasvrouw en moest voor het gehele gezin zorgen. Zijn moeder hertrouwde uiteindelijk met een man, die ook erg arm was.

Toen Andrew Johnson 10 jaar oud was, ging hij werken. Op zijn werk leerde hij lezen en schrijven. Ook werd hem enige vorm van onderwijs bijgebracht. Johnson werkte als klerenmaker en ontwikkelde een passie voor leren. Johnson was niet blij bij de klerenmaker en vijf jaar later rende hij samen met zijn broer weg. Eerst gingen ze naar Carthage, North Carolina, maar later gingen ze verder naar Laurens, South Carolina. Hier vond hij werk en ontmoette zijn eerste liefde, Mary Wood. Wood wees echter zijn huwelijksaanzoek af. Hierna trok Johnson terug naar Raleigh, maar na een tijdje besloot hij naar Tennessee te verhuizen.

In Greeneville besloot hij een stuk land te kopen. Op dit land had hij eerder gekampeerd en als herinnering plantte hij daarvoor een boom. Johnson was succesvol in het stichten van een bedrijf en toen hij 18 jaar oud was, trouwde hij de 16-jarige Elizabeth McCardle. Later zouden ze vijf kinderen krijgen; Martha, Charles, Mary, Robert en Andrew Jr. Hoewel zijn vrouw een slechte gezondheid had, steunde ze haar man. Andrew Johnsons bedrijf groeide en was erg succesvol. Hierdoor besloot hij in 1843 een slaaf te kopen; Johnson had tijdens zijn leven 10 slaven. Deze bevrijdde hij allemaal in 1863; één jaar voordat de slavernij in Tennessee werd afgeschaft.

Begin politieke carrière

Het huis dat Johnson in Greeneville liet bouwen

Johnsons politieke carrière begon in de staat Tennessee. In 1829 deed Johnson mee aan de verkiezingen in de staat voor de gemeenteraad. Johnson zette zich in voor het beperken van stemrecht voor personen van kleur na de slavenopstand onder Nat Turner. Daarnaast zette hij zich in voor het verbeteren van de infrastructuur in de staat en het hervormen van belastingen. Johnson werd hierdoor in de gehele staat bekend. In 1834 werd hij gekozen tot de burgemeester van Greeneville. In 1835 deed Johnson een poging om lid te worden van het Huis van Afgevaardigden van de staat Tennessee. Johnson was een onafhankelijk politicus, die aanvankelijk niet lid was van de Whig Party of de Democratische Partij. Johnson was een voorstander van Andrew Jackson, een Democraat uit Tennessee. Johnson was het niet eens met de Whig Party op het gebied van overheidsuitgaven, waardoor hij uiteindelijk lid werd van de Democratische Partij. In 1841 werd hij verkozen tot de Senaat van de staat voor twee jaar.

In 1843 werd Johnson verkozen tot het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Johnson zette zich in voor de armen en tegen de afschaffing van de slavernij. Johnson geloofde dat de overheid zo weinig mogelijk geld moest uitgeven. Johnson was voorstander van president James K. Polk, maar had een slechte band met Polk. Johnson geloofde dat slaven bezit waren en bezit onder de Amerikaanse grondwet beschermt was. De overheid had daarom geen recht om de slavernij af te schaffen. Johnson was voorstander van de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog. Johnson hoopte dat op deze manier de slavernij uitgebreid kon worden. Hij stemde tegen een voorstel om dit niet te doen. In 1848 bleken de Democraten verdeeld te zijn over de slavernij. De noordelijke Democraten deden zelfs mee onder de naam van een andere partij; de Free Soil Party. Johnson steunde de Democratische kandidaat Lewis Crass, die verloor van Zachary Taylor. Johnson was een voorstander van de compromis van 1850, maar stemde tegen het onderdeel dat de slavernij in Washington D.C. zou verbieden. In 1852 steunde hij Franklin Pierce, die uiteindelijk president werd.

Reputatie en nagedachtenis

Imago

Het standbeeld van Andrew Johnson in Greeneville, Tennessee

Johnson wordt door vele historici gezien als een slechte president. Johnson was verantwoordelijk voor de Reconstructie in het zuiden na de Amerikaanse Burgeroorlog, die hij probeerde in het voordeel van het zuiden te laten werken. Hierdoor kreeg hij ruzie met het Amerikaanse Congres, dat door de Republikeinen gedomineerd werd. Johnson lag dwars in de manier waarop de Republikeinen Reconstructie zagen; waardoor een afzettingsprocedure tegen hem werd gestart. Johnson was de eerste president waartegen zo'n procedure gestart werd en dit bleef zo tot aan de afzettingsprocedure tegen Bill Clinton in 1998. Mede hierdoor staat Johnson steevast bovenaan van lijstjes met slechtste Amerikaanse presidenten.

Hoewel Johnson niet als een goede president wordt gezien, wordt zijn beslissing om alle Geconfedereerde soldaten gratie te verlenen wel als een goede beslissing gezien. Het land moest op dat moment door. Het geven van gratie betekende dat de soldaten van hun daden vergeven werden. Hierdoor konden zij niet strafrechtelijk vervolgd worden. Hierdoor kon men zich beter bezighouden met het heropbouwen van het zuiden en het verenigen van het land. Ook de aankoop van Alaska wordt als een goede beslissing van Johnson gezien. Hoewel Alaska in zijn tijd als waardeloos gezien werd, bleek het later vol te zitten met veel grondstoffen.

Vernoemingen

Na Andrew Johnson zijn de volgende zaken vernoemd:

• De Andrew Johnson Building in Knoxville, Tennessee.
• Andrew Johnson National Historic Site in Tennessee.
• President Andrew Johnson Museum and Library, een museum en bibliotheek over de president.
• Andrew Johnson National Cemetery, waar hij ligt begraven.
• De film Tennessee Johnson uit 1942.