Aaron Burr
Aaron Burr (geboren te Newark (New Jersey) op 6 februari 1756 - gestorven te Staten Island (New York) op 14 september 1836) was een Amerikaans politicus. Hij was tussen 1801 en 1805 de derde vicepresident van de Verenigde Staten onder president Thomas Jefferson.
Burr was de kleinzoon van de bekende predikant Jonathan Edwards en ook zijn vader was dominee. Burr zou eerst theologie gaan studeren, maar later werd dit rechten. Tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog was hij tussen 1775 en 1779 luitenant-kolonel. In 1783 verhuisde hij naar New York. In 1791 werd hij namens die staat lid van de Amerikaan se Senaat. In 1792, 1796 en 1800 deed hij mee aan de presidentsverkiezingen, maar won geen één keer. In 1800 lukte het hem bijna. Jefferson en Burr kregen evenveel stemmen, dus het Huis van Afgevaardigden besliste. Uiteindelijk werd Jefferson president en Burr vicepresident.
Op 4 juli 1804 was er een duel tussen Burr en Alexander Hamilton. Burr schoot hierbij Hamilton dood en hij werd aangeklaagd voor moord in maar liefst twee staten, maar werd er niet voor vervolgt. Burr sloeg op de vlucht naar Washington D.C. om verder te gaan als vicepresident. Na zijn vicepresidentschap werd Burr ervan verdacht van het in een complot zitten om een aparte republiek in het zuidwesten van de VS te maken met zichzelf als staatshoofd. In 1807 werd hij hiervoor vervolgt, maar werd vrijgesproken. Hij werd hierna advocaat. In 1836 stierf Burr, toen was hij 80 jaar oud.
