Aarde (grond): verschil tussen versies
(Ik heb iets meer informatie gegeven. Eerst hadden ze het alleen over de kleur en wat erin groeit. Ik heb erbij gezet wat voor soorten grond er bestaan en of dit droog of nat is.) |
(Omschrijving gemaakt) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| + | [[Bestand:Opgraving Circumvallatielinie bij Lievelde (1).jpg|miniatuur|Bodemprofiel waarbij je kunt zien dat er een sloot heeft gelegen.]] |
||
| − | '''Aarde''' is de bodemlaag waarin planten groeien |
+ | '''Aarde''' is de bodemlaag waarin planten groeien. Onze bodem bestaat uit verschillende soorten grond. |
| + | |||
| + | De belangrijkste grondsoorten zijn [[klei]] (zeeklei of rivierklei), [[zand]], löss, [[leem]] (ook wel silt genoemd) en zavel. Hierin zitten vooral mineralen. Dat zijn zeg maar héél klein verbrokkelde stenen. [[Steen]] kán zo klein worden door bevriezen van water in een steen die dan barst. De hitte van de zon, de wind en water (regenwater, rivierwater) zorgen ervoor dat de brokken steeds kleiner worden. Dat proces heet [[erosie]]. |
||
| + | |||
| + | Veen en humus zijn ook grondsoorten, maar daar zitten vooral dode plantjes en poep (mest) in van dieren die over de grond lopen, maar ook poep van bijvoorbeeld wormen. Vooral humus lijkt op tuingrond wat je in zakken kunt kopen. Dat wordt ook wel compost of teelaarde genoemd. |
||
| + | |||
| + | Onderzoekers van grond kijken hoe grondlagen zijn opgebouwd (bodemprofiel). Ook onderzoeken ze wat er in die grondlagen zit. Dat is belangrijk voor [[boeren]] en tuinders. Zandgrond is niet erg vruchtbaar, maar laat wel makkelijk water door. Klei is wel vruchtbaar, maar kan makkelijk water tegenhouden. In de grond kunnen goede en verkeerde stoffen zitten. Plantensoorten groeien op de ene grond beter dan op de andere. |
||
| + | |||
| + | Ook wordt er voor huizenbouwers gekeken of de grond wel of niet stevig is. Als klei of veen uitdroogt, dan wordt de laag steeds dunner (dit heet inklinken). Dat probleem heb je bij Amsterdam en Gouda. Daar moeten de bouwers altijd lange palen in de grond [[heien]] totdat ze op een stevige zandlaag komen. |
||
| + | |||
| + | Ook kun je naar die laagjes kijken om iets te ontdekken over de geschiedenis van die grond. Zo'n opgraving wordt dan gedaan door [[Archeologisch onderzoek|archeologen]]. Die stellen zichzelf vragen als: Hoe zag het landschap er eerst uit? Welke planten, dieren en mensen leefden er. Kan ik daar resten van vinden? Zijn de bruine vlekken in het witte zand resten van hele oude houten huizen? |
||
| + | |||
{{beg}} |
{{beg}} |
||
<!-- HET VOLGENDE LATEN STAAN, AUB --> |
<!-- HET VOLGENDE LATEN STAAN, AUB --> |
||
Versie van 26 jun 2020 17:00
.jpg)
Aarde is de bodemlaag waarin planten groeien. Onze bodem bestaat uit verschillende soorten grond.
De belangrijkste grondsoorten zijn klei (zeeklei of rivierklei), zand, löss, leem (ook wel silt genoemd) en zavel. Hierin zitten vooral mineralen. Dat zijn zeg maar héél klein verbrokkelde stenen. Steen kán zo klein worden door bevriezen van water in een steen die dan barst. De hitte van de zon, de wind en water (regenwater, rivierwater) zorgen ervoor dat de brokken steeds kleiner worden. Dat proces heet erosie.
Veen en humus zijn ook grondsoorten, maar daar zitten vooral dode plantjes en poep (mest) in van dieren die over de grond lopen, maar ook poep van bijvoorbeeld wormen. Vooral humus lijkt op tuingrond wat je in zakken kunt kopen. Dat wordt ook wel compost of teelaarde genoemd.
Onderzoekers van grond kijken hoe grondlagen zijn opgebouwd (bodemprofiel). Ook onderzoeken ze wat er in die grondlagen zit. Dat is belangrijk voor boeren en tuinders. Zandgrond is niet erg vruchtbaar, maar laat wel makkelijk water door. Klei is wel vruchtbaar, maar kan makkelijk water tegenhouden. In de grond kunnen goede en verkeerde stoffen zitten. Plantensoorten groeien op de ene grond beter dan op de andere.
Ook wordt er voor huizenbouwers gekeken of de grond wel of niet stevig is. Als klei of veen uitdroogt, dan wordt de laag steeds dunner (dit heet inklinken). Dat probleem heb je bij Amsterdam en Gouda. Daar moeten de bouwers altijd lange palen in de grond heien totdat ze op een stevige zandlaag komen.
Ook kun je naar die laagjes kijken om iets te ontdekken over de geschiedenis van die grond. Zo'n opgraving wordt dan gedaan door archeologen. Die stellen zichzelf vragen als: Hoe zag het landschap er eerst uit? Welke planten, dieren en mensen leefden er. Kan ik daar resten van vinden? Zijn de bruine vlekken in het witte zand resten van hele oude houten huizen?
 |
Dit artikel is een beginnetje. Je wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om dit artikel aan te vullen.
Meer informatie over dit onderwerp vind je hier: |
 |
Dit artikel is een beginnetje.
|