De prinses op de erwt

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

De prinses op de matrassen waaronder een erwt ligt.

De prinses op de erwt is een sprookje van Hans Christian Andersen. Hij schreef het sprookje in 1835. Het verhaal gaat over een prinses die een test moet afleggen om te kijken of ze wel echt een prinses is. Hierdoor wordt er een erwt onder een aantal matrassen gelegd. Doordat ze deze erwt voelt, wordt duidelijk dat ze een prinses is.

Het sprookje is een van de bekendste verhalen van Andersen.

Verhaal

Let op! Hieronder staat de samenvatting van een verhaal. Soms is het niet leuk als je al weet hoe het verhaal afloopt!

Er waren eens een koning en koningin die een zoon hadden. Zij zochten nog een vrouw voor hun zoon, maar hun zoon mocht alleen met een prinses trouwen. Aangezien ieder meisje in het land wel met de prins wilde trouwen, bedachten ze een list. Hierdoor zou hun zoon sowieso met een echte prinses trouwen. Volgens de koning en koningin had een echte prinses een hele gevoelige huid. Hierdoor zou zij zelfs onder 20 matrassen nog duidelijk een erwt voelen. De koning en koningin bedachten dit als test, maar vertelden de meisjes hier niets van.

Vele meisjes melden zich aan om een nachtje in het kasteel te slapen, maar geen meisje merkte de erwt op onder de matrassen. Op een dag komt er een meisje aan dat doorweekt is door de regen. De koning en koningin geloven niet dat zij een prinses is, maar het meisje houdt vol dit te zijn. Zij slaapt die nacht op de twintig matrassen, maar valt maar niet in slaap. De volgende dag vragen de koning en koningin hoe het meisje geslapen heeft. Het meisje vertelt dat ze geen oog dicht heeft kunnen doen, aangezien het leek alsof er een steen onder haar matras lag.

Voor de koning en koningin is het duidelijk dat het meisje echt een prinses is. Hierdoor mag zij met de prins trouwen en ze leefden nog lang en gelukkig.