Christiane Felscherinow: verschil tussen versies

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
k (Bestand vervangen door versie Commons)
 
(11 tussenliggende versies door 8 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
__NOTOC__
+
{{Infobox auteur
'''Christiane Vera Felscherinow'''  (Christiane F., [[Afbeelding:Flag of Germany.svg|25px]] [[Hamburg]], 20 [[mei]] 1962) is [[Duitsland|Duitslands]] bekendste heroïneverslaafde. Ze kwam eind jaren 70 in de publiciteit onder de schuilnaam Christiane F.
+
| naam          = Christiane Felscherinow
 +
| afbeelding    =
 +
| ander formaat  =
 +
| onderschrift  =
 +
| citaat        =
 +
| volledige naam = Christiane Vera Felscherinow
 +
| pseudoniem    =Christiane F.
 +
| bijnaam        =
 +
| geboren        = 20 mei 1962
 +
| geboorteplaats = Hamburg, Duitsland
 +
| overleden      =
 +
| land          = {{DE}}
 +
| beroep        = Schrijfster
 +
| jaren-actief  = 1978-heden
 +
| genre          = Autobiografie, Non-fictie
 +
| stroming      =
 +
| invloeden      =
 +
| bekende-werken = "Wir Kinder vom Bahnhof Zoo" (We Children from Bahnhof Zoo)
 +
| uitgeverij    =Stern
 +
Deutscher Levante
 +
Verlag
 +
| dbnl          =
 +
| handtekening  =
 +
| website        =https://f-foundation.org/
 +
}}
  
Christiane groeide op in een gezin waarin liefdeloosheid en geweld overheersten.  
+
'''Christiane Vera Felscherinow'''  (Christiane F., [[Bestand:Flag of Germany.svg|25px]] [[Hamburg]], 20 [[mei]] 1962) is [[Duitsland]]s bekendste heroïneverslaafde en schrijver. Ze kwam eind jaren 70 in de publiciteit onder de schuilnaam Christiane F.
Ze werd geslagen door haar vader die alcoholverslaafde was.
 
En haar moeders afhankelijkheid bepaalden het dagelijks leven van het jonge meisje.
 
  
Op zes jarige leeftijd, verhuisde ze met de familie van het platteland naar [[Berlijn]].
+
==Jeugd==
Ze belandde in Gropiusstadt, een forensenwijk in het zuiden van de stad.
+
Christiane groeide op in een gezin waarin liefdeloosheid en geweld overheersten. Ze werd geslagen door haar vader, die alcoholverslaafd was, en haar moeders afhankelijkheid bepaalde het dagelijks leven van het jonge meisje.
In het appartement op de elfde verdieping van een flat speelden zich dramatische dingen af.
 
Tijdens één van de mishandelingsessies was Christianes doodsangst zó groot dat ze uit het raam wilde springen om zichzelf in veiligheid te brengen, maar het lukte haar niet.
 
  
Naast alle familieproblemen waren er ook geld zorgen. Toen haar ouders uiteindelijk uit elkaar gingen losten deze problemen niet op. Doordat kindermishandeling in [[Duitsland]] niet mag, bleef de sociale omgeving, zoals bijvoorbeeld de basisschool die Christiane bezocht, blind voor haar thuissituatie. Steeds meer toenemend sociaal isolement dreef haar ten slotte tot drugsverslaving.
+
Op zesjarige leeftijd verhuisde ze met de familie van het platteland naar Berlijn. Ze belandde in Gropiusstadt, een forensenwijk in het zuiden van de stad. In het appartement op de elfde verdieping van een flat speelden zich dramatische dingen af. Tijdens één van de mishandelingsessies was Christianes doodsangst zo groot dat ze uit het raam wilde springen om zichzelf in veiligheid te brengen, maar het lukte haar niet.
  
Toen ze 12 was nam ze al verschillende soorten drugs, zoals hasj, verschillende soorten pillen en [[LSD]]. (LSD is een afkorting van het Duitse woord Lysergsäure-diäthylamid, wat in het Nederlands vertaald wordt als lyserginezuurdiëthylamide.)
+
Toen ze 12 was nam ze al verschillende soorten drugs, zoals hasj, verschillende soorten pillen en [[LSD]]. (LSD is een afkorting van het Duitse woord Lysergsäure-diäthylamid, wat in het Nederlands vertaald wordt als lyserginezuurdiëthylamide. Toen Christiane 14 jaar was had ze een verslaving aan heroïne en tippelde op de "Kinderstrich" (kinderzone) bij het Berlijnse station Zoologischer Garten.  
 
+
Christianes moeder kwam er pas na 2 jaar achter het dubbelleven van haar dochter en ging de strijd aan met de verslaving. Christiane ging later een biografie boek over haar leven schrijven in 1978 en werd verfilmd.
==Beroemd==
 
Toen Christiane 14 jaar was, was ze verslaafd aan heroïne en tippelde op de "Kinderstrich" (kinderzone) bij het Berlijnse station Zoologischer Garten.  
 
Christianes moeder kwam er pas na 2 jaar achter het dubbelleven van haar dochter en ging de strijd aan met de verslaving.
 
 
 
In 1978,  op zestienjarige leeftijd, trad Christiane Felscherinow als getuige op in een rechtszaak. Twee journalisten van het Duitse blad ''Stern'' merkte haar op en vroegen haar om een gesprek van twee uur. Twee uur werd twee maanden, twee maanden waarin het boek Wir Kinder vom Bahnhof Zoo (Wij kinderen van station Zoo) ontstond; werk, waardoor het zware, ruwe dagelijkse leven van de drugsscene eindelijk in de openbaarheid kwam, gezien vanuit het oogpunt van een drugsverslaafde.
 
  
 
====De film====
 
====De film====
Het boek werd in 1981 verfilmd.  
+
Haar boek werd verfilmd onder de naam [[Christiane F. (film)|Christiane F.]] in 1981 en had goede beoordelingen. Door de film werd discotheek ''Sound'', waarin veel scènes zich afspelen en zijn opgenomen, internationaal bekend.  
Door de film werd discotheek ''Sound'', waarin veel scènes zich afspelen en zijn opgenomen, internationaal bekend.  
+
De ''Sound'' is eind jaren 80 door brand verwoest. Er is anno [[2006]] een gelijknamige discotheek in [[Berlijn]], maar deze heeft niets meer met de oude "Sound" van doen.
De ''sound'' is eind jaren 80 door brand verwoest.  
 
Er is anno [[2006]] een gelijknamige discotheek in [[Berlijn]], maar deze heeft niets meer met de oude "sound" van toen.
 
 
 
 
In de film zit ook een opname van het concert van [[David Bowie]], dat speciaal voor de film is gegeven.
 
In de film zit ook een opname van het concert van [[David Bowie]], dat speciaal voor de film is gegeven.
  
==Nu==
+
==Later==
 +
Christiane speelde in de film ''Neonstadt'' (1981), een film over het leven van eindexamenkandidaten aan de Münchener Film-hogeschool, en in ''Decoder'' (1983). Deze laatste film heeft als hoofdthema muziek en klank.
 
Na jaren in de Verenigde Staten en in Griekenland te hebben gewoond, woont Christiane nu als boekbinder in Berlijn-Neukölln en schijnt weer regelmatig in contact te komen met de drugsscene.  
 
Na jaren in de Verenigde Staten en in Griekenland te hebben gewoond, woont Christiane nu als boekbinder in Berlijn-Neukölln en schijnt weer regelmatig in contact te komen met de drugsscene.  
In een van de meest recente interviews met Christiane, vertrekt ze regelrecht naar metrostation Kottbusser Tor (een van de meest beruchte drugs ontmoetingsplaatsen van Berlijn) om daar "nog wat te regelen".
+
In een van de meest recente interviews met Christiane, vertrekt ze regelrecht naar metrostation Kottbusser Tor (een van de meest beruchte drugs ontmoetingsplaatsen van Berlijn) om daar "nog wat te regelen". Ook heeft ze een zoon: Jan-Niklas (1996)
 
 
Ze heeft een zoon:
 
* Jan-Niklas (1996)
 
 
 
Christiane speelde in de film ''Neonstadt'' (1981), een film over het leven van eindexamenkandidaten aan de Münchener Film-hogeschool, en in ''Decoder'' (1983).
 
Deze laatste film heeft als hoofdthema muziek en klank.
 
 
 
==Amsterdam==
 
Eind jaren 90 dook christiane op in de Amsterdamse drugsscene.
 
In die periode werd er door vrienden naar haar gezocht.
 
In Amsterdam werden er posters met haar foto opgehangen.
 
 
 
[[categorie:Personen]]
 
  
{{Wikipedia|Christiane_Felscherinow}}
+
[[Categorie:Duits schrijver]]
 +
[[Categorie:Drugs]]

Huidige versie van 28 mei 2024 om 15:36

Christiane Felscherinow
Geen afbeelding
beschikbaar
Citaat
Algemene informatie
Naam voluit Christiane Vera Felscherinow
Pseudoniem Christiane F.
Bijnaam
Geboren 20 mei 1962
Geboorteplaats Hamburg, Duitsland
Overleden
Nationaliteit Vlag van Duitsland Duitsland
Beroep Schrijfster
Werk
Jaren actief 1978-heden
Genre(s) Autobiografie, Non-fictie
Stroming
Invloeden
Bekende werken "Wir Kinder vom Bahnhof Zoo" (We Children from Bahnhof Zoo)
Uitgeverij(en) Stern

Deutscher Levante Verlag

dbnl
Handtekening
Website https://f-foundation.org/
Portaal Portaalicoon Literatuur

Christiane Vera Felscherinow (Christiane F., Flag of Germany.svg Hamburg, 20 mei 1962) is Duitslands bekendste heroïneverslaafde en schrijver. Ze kwam eind jaren 70 in de publiciteit onder de schuilnaam Christiane F.

Jeugd

Christiane groeide op in een gezin waarin liefdeloosheid en geweld overheersten. Ze werd geslagen door haar vader, die alcoholverslaafd was, en haar moeders afhankelijkheid bepaalde het dagelijks leven van het jonge meisje.

Op zesjarige leeftijd verhuisde ze met de familie van het platteland naar Berlijn. Ze belandde in Gropiusstadt, een forensenwijk in het zuiden van de stad. In het appartement op de elfde verdieping van een flat speelden zich dramatische dingen af. Tijdens één van de mishandelingsessies was Christianes doodsangst zo groot dat ze uit het raam wilde springen om zichzelf in veiligheid te brengen, maar het lukte haar niet.

Toen ze 12 was nam ze al verschillende soorten drugs, zoals hasj, verschillende soorten pillen en LSD. (LSD is een afkorting van het Duitse woord Lysergsäure-diäthylamid, wat in het Nederlands vertaald wordt als lyserginezuurdiëthylamide. Toen Christiane 14 jaar was had ze een verslaving aan heroïne en tippelde op de "Kinderstrich" (kinderzone) bij het Berlijnse station Zoologischer Garten. Christianes moeder kwam er pas na 2 jaar achter het dubbelleven van haar dochter en ging de strijd aan met de verslaving. Christiane ging later een biografie boek over haar leven schrijven in 1978 en werd verfilmd.

De film

Haar boek werd verfilmd onder de naam Christiane F. in 1981 en had goede beoordelingen. Door de film werd discotheek Sound, waarin veel scènes zich afspelen en zijn opgenomen, internationaal bekend. De Sound is eind jaren 80 door brand verwoest. Er is anno 2006 een gelijknamige discotheek in Berlijn, maar deze heeft niets meer met de oude "Sound" van doen. In de film zit ook een opname van het concert van David Bowie, dat speciaal voor de film is gegeven.

Later

Christiane speelde in de film Neonstadt (1981), een film over het leven van eindexamenkandidaten aan de Münchener Film-hogeschool, en in Decoder (1983). Deze laatste film heeft als hoofdthema muziek en klank. Na jaren in de Verenigde Staten en in Griekenland te hebben gewoond, woont Christiane nu als boekbinder in Berlijn-Neukölln en schijnt weer regelmatig in contact te komen met de drugsscene. In een van de meest recente interviews met Christiane, vertrekt ze regelrecht naar metrostation Kottbusser Tor (een van de meest beruchte drugs ontmoetingsplaatsen van Berlijn) om daar "nog wat te regelen". Ook heeft ze een zoon: Jan-Niklas (1996)

Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Christiane_Felscherinow&oldid=865042"