James Webb-telescoop

Model James Webb ruimtetelescoop

De James Webb Ruimte Telescoop of in het Engels James Webb Space Telescope (JWST ) is een ruimtetelescoop die infrarood-astronomie kan zien. Als de grootste optische telescoop in de ruimte, stelt de hoge resolutie en gevoeligheid hem in staat om objecten (voorwerpen) te zien die te oud, ver weg of te zwak zijn voor de Hubble-ruimtetelescoop die in 1997 in de ruimte werd gebracht. De James Webb ruimtetelescoop zal onderzoek mogelijk maken op vele gebieden van astronomie en kosmologie, zoals observatie (bekijken) van de eerste (oudste) sterren, de vorming van de eerste sterrenstelsels en mogelijk bewoonbare exoplaneten (planeten buiten ons eigen zonnestelsel).

De Amerikaanse National Aeronautics and Space Administration (NASA) leidde het ontwerp en de ontwikkeling van de James Webb ruimtetelescoop en werkte samen met twee belangrijke agentschappen: de European Space Agency (ESA) en de Canadian Space Agency (CSA). Het NASA Goddard Space Flight Center (GSFC) in Maryland zorgde voor de ontwikkeling van telescopen, het Space Telescope Science Institute in Baltimore op de Homewood Campus van de Johns Hopkins University gebruikt JWST en de hoofdaannemer was Northrop Grumman die dus voor de daadwerkelijke bouw zorgde. De telescoop is vernoemd naar James E. Webb, die de beheerder van NASA was van 1961 tot 1968 tijdens de programma's Mercury, Gemini en Apollo.

De James Webb-ruimtetelescoop werd op 25 december 2021 gelanceerd met een Ariane 5 -raket vanuit Kourou, Frans-Guyana, en arriveerde in januari 2022 op het vooraf geprogrammeerde punt in de ruimte. Het eerste JWST-beeld werd via een persconferentie voor het publiek vrijgegeven op 11 juli 2022.

De eerste spiegel van JWST bestaat uit 18 zeshoekige spiegelsegmenten gemaakt van verguld beryllium, die samen een spiegel met een diameter van 6,5 meter vormen, vergeleken met de 2,4 m van Hubble is dat dus veel groter. Dit geeft JWST een lichtverzamelend gebied van ongeveer 25 vierkante meter, ongeveer zes keer dat van Hubble. Hierdoor kan de JWST veel zwakker licht opvangen. De telescoop moet extreem koud worden gehouden, onder 50 K (-223 ° C; -370 ° F), zodat het infraroodlicht dat door de telescoop zelf wordt uitgezonden, het verzamelde licht niet verstoort. Het wordt ingezet in een baan om de zon nabij het zogeheten zon-aarde L ₂ Lagrange-punt, ongeveer 1,5 miljoen kilometer van de aarde, waar zijn vijf-laagse zonneschild het beschermt tegen opwarming door de zon, de aarde en de maan.

De eerste ontwerpen voor de telescoop, die toen de Next Generation Space Telescope heette, begonnen in 1996. In 1999 werd opdracht gegeven voor twee voorstudies, voor een mogelijke lancering in 2007 en een budget van 1 miljard dollar. Het programma werd geplaagd door enorme kostenoverschrijdingen en vertragingen; een ingrijpend herontwerp in 2005 leidde tot de huidige aanpak, waarbij de bouw in 2016 werd voltooid voor een totaalbedrag van 10 miljard dollar. De hoge inzet van de lancering en de complexiteit (ingewikkeldheid) van de telescoop werden opgemerkt door de media, wetenschappers en ingenieurs.

Het apparaat moest zo ontworpen en gemaakt worden dat het in de raket zou passen. De spiegelsegmenten konden worden ingeklapt en aangekomen in de ruimte konden ze weer uitklappen.

Galerij

• 

  Medewerkers reinigen de tweede spiegel

• 

  Mederwekers bij de segmentenspiegel

• 

  Eerste foto van de James Webb

• 

  Het 'onderstel' in de maak

• 

  Lancering van de Ariane 5 raket

Links

• Officiële website Webb, NASA (Engels)