Romeinen (boek)
De brief aan de Romeinen is de eerste brief van de apostel Paulus in de Bijbel. Het is tevens de langste brief die Paulus heeft geschreven. Waarschijnlijk is de brief geschreven in het jaar 58 na Christus. Dat is ongeveer 25 jaar na de dood en opstanding leven van Jezus Christus. Sinds zijn bekering tot het christendom wil Paulus naar Rome en als hij de brief schrijft, is hij er nog steeds niet geweest.
Thema
Paulus is van huis uit een orthodoxe jood. Hij is opgegroeid met de Tenach, ook wel het Oude Testament genoemd. Hij heeft altijd geleerd dat om de wil van God te doen, je aan allerlei regels moet houden. Hij mocht geen varkensvlees eten, moest zich aan hygiëneregels houden, en ga zo maar door. Die regels stonden allemaal in de Tora. Na zijn bekering heeft hij geleerd dat het niet gaat om het houden van de regels zelf, maar om de bedoeling ervan. In de tijd van Mozes was bijvoorbeeld het eten van varkensvlees verboden, omdat het in het warme weer snel bedierf en je er snel ziek van kon worden. Als je echter dat vlees goed kon houden, dan was het geen probleem om dat te eten Het gaat er niet om wat je eet, maar om wie je bent als mens. Door Jezus Christus te leren kennen, ga je niet meer vanuit de wet leven, maar vanuit de geest. Ook de besnijdenis is niet meer nodig, want het geloof in Jezus Christus is als een geestelijke besnijdenis. Leven door de geest doe je door te bidden tot God en te vragen om inspiratie en zegen. Het heeft te maken met wat je wilt. Je wilt God dienen en zo een goed leven te leiden. Wat een goed leven is, is echter voor iedereen anders, want je doet dingen die bij je passen. Je legt ze voor aan God. Het geeft je rust. De relatie met God die je in dit leven opbouwt, neem je mee in het leven na de dood.
Predestinatie
Voor Calvijn was dit de brief om zijn leer van de predestinatie te formuleren. Daarmee wordt bedoeld dat God al mensen voor de geboorte uitkiest om spiritueel te worden en God te zoeken. De tekst van Paulus kan ook een andere betekenis hebben, namelijk dat je een leven voor je geboorte hebt gehad en al eerder een bepaalde spirituele ontwikkeling het doorgemaakt. Voor protestanten in de 16e en 17e eeuw betekende het wel dat als ze hard werkten, dat ze het idee hadden dat God hen had uitverkoren. Het probleem was echter dat ze dat in hun leven nooit zouden weten. Dat betekende dat ook Joden niet vooraf konden zeggen dat ze het volk van God waren. Voor God is iedereen gelijk. God heeft het joodse volk zeker niet verstoten, ook al blijven ze vasthouden aan de oude tradities en wetten.
Video
|
Bijbelboeken | 
| |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||||||||||||||||||||||