Podgorica
| Podgorica | |
 
| |
|---|---|
| |
| Land |  Montenegro
|
| Gemeente | Podgorica |
| Burgemeester | Ivan Vuković |
| Oppervlakte | 108 km² |
| Inwoners | 150.977 (2011) |
| Postcode(s) | 81 000 – 81 124 |
| Netnummer(s) | 382 20 |
Portaal  Europa
| |
Podgorica (Cyrillisch: Подгорица, spreek uit als Podgorietsaa) is de hoofdstad van Montenegro. De stad had in 2011 150.977 inwoners. Podgorica ligt op een vlakte in het zuidoosten van Montenegro, aan de samenvloeiing van de rivieren de Morača en de Ribnica.
De stad heette tussen 1946 en 1992 Titograd, naar de Joegoslavische leider Josip Broz Tito. Sinds 1945 is Podgorica de hoofdstad Montenegro. Voor deze tijd was Cetinje de hoofdstad van het land. Podgorica liep grote schade op tijdens de Tweede Wereldoorlog. In 1999 werd een groot deel van de stad verwoest door de NAVO-bombardementen tijdens de Kosovo-oorlog. Na de onafhankelijkheid van Montenegro in 2006 bleef Podgorica de hoofdstad van het land.
Podgorica ligt in het zuidoosten van het land dichtbij het meer van Shkodër en de Adriatische Zee.
Geschiedenis
Vroege geschiedenis
Podgorica ontstond op de plek waar veel handelsroutes samenkwamen. De regio had vruchtbare grond en een gunstig klimaat. Hierdoor werd de regio al bewoond tijdens de prehistorie. Zo werd het gebied in de IJzertijd bewoond door Illyrische stammen (waar de Albanezen van afstammen). Zij stichtten uiteindelijk Podgorica, wat toen nog Ribnica heette.
Pas in de 5e eeuw n.Chr. trokken de Slavische volkeren naar het gebied. Vervolgens werd de regio onderdeel van het middeleeuwse koninkrijk Servië. De belangrijke familie Nemanjić woonde in de stad. Deze familie regeerde over het koninkrijk. De stad werd gebruikt voor communicatie met West-Europese landen. De naam Podgorica dook voor het eerst op in 1326. Podgorica was een belangrijke handelsstad tussen Servië en de republiek Ragusa (tegenwoordig onderdeel van Kroatië).
Ottomaanse periode
De stad werd uiteindelijk veroverd door het Ottomaanse Rijk in 1474. De Ottomanen bouwden vervolgens forten in de stad. De stad had namelijk ook een belangrijke ligging voor als het rijk werd aangevallen. Hierdoor was Podgorica niet alleen economisch belangrijk, maar ook militair. In 1484 werden deze forten uitgebreid. Ook veranderde een groot deel van de stad. Hierdoor kreeg Podgorica hetzelfde uiterlijk als een Ottomaanse militaire stad.
In 1760 kreeg Podgorica meer zelfstandigheid. Het werd vanaf toen bestuurd door de Albanese familie Bushati. Dit was een van de belangrijkste families in het rijk. Deze familie bleef tot 1831 over de stad heersen. Tijdens de 19e eeuw braken er steeds meer protesten uit tegen het Ottomaans bestuur over de stad. Montenegro wilde zich afscheiden van het Ottomaanse Rijk. Dit leidde in 1876 tot de Montenegrijns-Ottomaanse Oorlog, die uiteindelijk in 1878 eindigde. De Montenegrijnen wonnen de oorlog, waardoor Podgorica onderdeel werd van het koninkrijk Montenegro.
Koninkrijk Montenegro
Rond 1878 woonden er zo'n 8.000 mensen in de stad. Nadat Podgorica onderdeel werd van Montenegro werden er wegen in de stad gebouwd. Tegen 1902 was Podgorica een stuk moderner. Ook begonnen de dorpen in de buurt aan Podgorica vast te groeien. De stad was vooral belangrijk voor de handel in tabak. Later kwamen ook veel banken naar de stad toe.
De Eerste Wereldoorlog maakte een einde aan deze bloeiperiode. Montenegro werd tijdens de oorlog binnengevallen door Oostenrijk-Hongarije. In 1915 werd de stad drie gebombardeerd en tussen 1916 en 1918 was de stad bezet door de Oostenrijkers. Uiteindelijk werd Podgorica bevrijd door de Geallieerden in 1918. Na de oorlog werd Montenegro onderdeel van het koninkrijk Joegoslavië.
Joegoslavische periode
Na de Eerste Wereldoorlog kregen huizen voor het eerst een eigen toilet. Voorheen waren er alleen openbare toiletten. In 1925 opende er een hotel in de stad, waar voor het eerst eigen toiletten waren. Hoewel dit tegenwoordig normaal was, was dat toentertijd iets nieuws. Podgorica werd na de oorlog een toeristische trekpleister, waardoor er veel hotels in de stad werden gebouwd. De Tweede Wereldoorlog maakte hier een einde aan. In 1941 werd Podgorica meer dan 80 keer gebombardeerd. Zo'n 1.700 inwoners kwamen om tijdens de oorlog.
Na de oorlog werd de monarchie in Joegoslavië afgeschaft. De naam van Podgorica werd veranderd in Titograd, naar Josip Broz Tito (de president van Joegoslavië). Tito bezocht de stad wel 15 keer na de oorlog. In 1948 werd de deelstaat Montenegro opgericht, waarvan Podgorica de hoofdstad werd. Na de oorlog kwam er veel industrie naar Podgorica. Vooral veel aluminium werd in Podgorica gemaakt. Hierdoor werd de stad ook uitgebreid met nieuwe appartementen. In 1974 kreeg de stad zijn eigen universiteit. Op 15 april 1979 werd de stad getroffen door een grote aardbeving.
In 1989 braken er grote protesten in Podgorica uit tegen het communistische bestuur van Joegoslavië. In 1992 werd de naam terug veranderd naar Podgorica. Tijdens de Joegoslavische burgeroorlogen was het vrij rustig in de stad. Wel liep de stad veel economische schade op door hyperinflatie. In 1999 werd de stad gebombardeerd door NAVO tijdens de Kosovo-oorlog. Na de onafhankelijkheid van Montenegro in 2006 bleef Podgorica de hoofdstad van Montenegro.
Bezienswaardigheden
In Podgorica zijn er verschillende bezienswaardigheden, zoals:
- Het Dajbabeklooster
- De Klokkentoren
- De Millenniumbrug
- Het Opstandingskathedraal
- Het Onafhankelijkheidsplein
- De overblijfselen van de stad Doclea
- Het Ribnicafort
- Het Romeinse Plein
Verkeer en vervoer
Podgorica is een belangrijk knooppunt in Montenegro en de Balkan. Het is de plaats waar verschillende wegen en spoorlijnen samenkomen. Podgorica verbindt alleen al drie grote Europese snelwegen met elkaar; de E65, de E80 en de E762. De stad ligt op de verbinding tussen Albanië, Kroatië, Bosnië en Herzegovina en Servië. Vooral veel verkeer van en naar Servië gaat via Podgorica. Qua spoorwegen ligt Podgorica op de route tussen Bar, Belgrado, Shkodër en Nikšić. Het belangrijkste treinstation van het land is station Podgorica.
Podgorica heeft ook zijn eigen vliegveld; luchthaven Podgorica. De luchthaven is gebouwd in 1961 en heeft verschillende internationale vluchten. Het vliegveld ligt op 9 kilometer van de hoofdstad. Tussen het vliegveld en de stad rijden verschillende treinen en bussen. Ook in de stad zelf zijn er verschillende buslijnen. De meeste mensen nemen echter een taxi.
Economie
Podgorica is het economisch centrum van Montenegro. Vooral voor de industrie, handel en de bankensector is de stad belangrijk. Al in de Ottomaanse periode was Podgorica een belangrijke stad in de regio. Na de onafhankelijkheid groeide de economie. In de tijd van Joegoslavië was de stad een belangrijk economisch centrum. Vooral veel tabak, aluminium, textiel en wijnproductie zat in de stad. Veel industrie verliet de stad echter in de jaren 1990. Sinds de onafhankelijkheid in 2006 is er veel industrie teruggekeerd.
Tegenwoordig zijn de overheid, banken, mediabedrijven, telecommunicatie, handel en Air Montenegro de belangrijkste werkgevers in de stad. Ook is Podgorica een geliefde stad onder toeristen. Toeristen komen voor het warme klimaat, de historische monumenten en de bezienswaardigheden in de buurt naar de stad. Hierdoor heeft de stad ook een eigen vliegveld.
Partnersteden
|
|
Gemeenten van Montenegro |
| |
|---|---|---|---|
| Andrijevica · Bar · Berane · Bijelo Polje · Budva · Cetinje · Danilovgrad · Gusinje · Herceg-Novi · Kolašin · Kotor · Mojkovac · Nikšić · Petnjica · Plav · Pljevlja · Plužine · Podgorica · Rožaje · Šavnik · Tivat · Tuzi · Ulcinj · Žabljak | |||
| Hoofdsteden in Europa | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||