Pierre de Coubertin
| Pierre de Coubertin | |||||||
| |||||||
| Pierre Baron de Coubertin | |||||||
| Persoonlijke informatie | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nationaliteit |  Frankrijk
| ||||||
| Geboortedatum | 1 januari 1863 | ||||||
| Geboorteplaats | Parijs | ||||||
| Overleden | 2 september 1937 | ||||||
| Overleden te | Geneve | ||||||
| Discipline | historicus en pedagoog | ||||||
| Onderdeel | secretaris-generaal van het Internationaal Olympisch Comité | ||||||
| Team | Olympische Spelen | ||||||
| Prestaties | |||||||
| |||||||
Portaal  Sport
| |||||||
Pierre de Coubertin werd geboren op 1 januari 1863 in Parijs en overleed aan een hartaanval op 2 september 1937 in Genève, Zwitserland. Hij was een Frans historicus en pedagoog met veel contacten. Op 12 maart 1895 trouwde Pierre de Coubertin met Marie Rothan. Hij maakte zich sterk voor de introductie van sport op Franse scholen. Hij was ook een groot liefhebben van rugby. Hij startte de eerste moderne Olympische Spelen op in 1896 en was de oprichter van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Gedurende deze periode ontwierp hij ook de Olympische ringen die op de Olympische vlag te zien zijn, en richtte in 1915 het IOC- hoofdkwartier op in Lausanne op, waar hij een museum en een bibliotheek opzette. Hij voerde ook campagne voor de oprichting van de Olympische Winterspelen, waarvan de eerste editie in 1924 in Chamonix plaatsvond. Een in Parijs gevestigde Griekse schrijver, Dimitrios Vikelas, werkte samen met Coubertin. Hij werd van 1894 tot 1896 benoemd tot de eerste president van het IOC. Coubertin is ook de bedenker van de Olympische eed (tegenwoordig: “Namens alle deelnemers beloof ik dat we aan deze Olympische Spelen zullen deelnemen met respect en naleving van de regels die daarop van toepassing zijn, en dat we ons zullen inzetten voor een sport zonder doping en zonder drugs, in een geest van sportiviteit, voor de glorie van de sport en de eer van onze teams"). Zijn opvolger de Belg Henri de Baillet-Latour, stelde de atletiekevenementen open voor vrouwen in 1925.
Hij was ook lid van de Franse Scouting. In 1920, aan het einde van de oorlog, werd het familiehotel aan de rue Oudinot verkocht en vestigde Coubertin zich definitief in Zwitserland, eerst in Lausanne in 1922 en vervolgens in Genève vanaf 2 september 1937.
Een bekende uitspraak van hem is:
Het belangrijke in het leven is niet de triomf, maar de strijd, het essentiële is niet om te hebben gewonnen maar om goed te hebben gestreden. L'important dans la vie ce n'est point le triomphe, mais le combat, l'essentiel ce n'est pas d'avoir vaincu mais de s'être bien battu.
Deze uitspraak wordt vaak nog vertaald als "Het meedoen, is belangrijker dan het winnen". Behalve sporten had hij ook kunstwedstrijden opgenomen in het programma van de Olympische Zomerspelen van 1912. Dit bleef zo tot en met 1948.