Miguel Hidalgo
Miguel Hidalgo y Costilla (Pénjamo, 8 mei 1753 - Chihuahua, 30 juli 1811) was een Mexicaanse priester en militair. Hidalgo was priester in het stadje Dolores in de staat Guanajuato. Op 16 september 1811 leidde Migual Hidalgo de kerkklokken en riep de Mexicanen op in opstand te komen tegen de Spaanse overheerser. Die gebeurtenis staat bekend als de Grito de Dolores. Dat was het begin van de Mexicaanse Onafhankelijkheidsoorlog.
Hidalgo was beïnvloed door de ideeën van de verlichting. Hij was onder meer een tegenstander van de slavernij. Na de Grito de Dolores vormde hij een leger en ging rond door Mexico om de Spanjaarden te verjagen. Hidalgo werd in 1811 opgepakt en uit de kerk gezet. Vervolgens werd hij veroordeeld tot de doodstraf. Hoewel Hidalgo nooit een onafhankelijk Mexico heeft gezien, zette hij weer de eerste stap naar onafhankelijkheid in werking. Uiteindelijk werd Mexico in 1821 onafhankelijk van Spanje. Zijn lichaam werd in 1925 overgeplaatst naar het Monument voor de Onafhankelijkheid in Mexico-Stad.
Tegenwoordig is Miguel Hidalgo een van de grote helden uit de Mexicaanse geschiedenis. Hij wordt gezien als de vader des vaderlands van Mexico. Hierdoor heeft hij een vergelijkbare status met Willem van Oranje in Nederland. In Mexico staan honderden standbeelden van Hidalgo en duizenden straten en pleinen zijn naar hem vernoemd. Ook de staat Hidalgo is naar hem vernoemd.
Biografie
Jeugd en opleiding
Hidalgo werd geboren in 1753. Hij was de zoon van Cristóbal Hidalgo y Costilla Espinoza de los Monteros en Ana María Gallaga Mandarte Villaseñor. Zijn beide ouders waren in Mexico geboren, maar waren van Spaanse afkomst. Zij waren daarom creolen. Dat is de naam voor personen van Spaanse komaf die in Mexico geboren werden. Hidalgo's vader was de eigenaar van een haciënda in de staat Michoacán de Ocampo. Hidalgo woonde hier het grootste deel van zijn leven.
Als sinds zijn geboorte was Hidalgo katholiek. Hij had drie broers en één halfbroer. Op 12-jarige leeftijd ging Hidalgo naar Morelia om te studeren. Hidalgo ging studeren bij de jezuïeten, een katholieke kloosterorde. In 1676 werden zij echter uit Mexico verbannen. Hidalgo ging studeren aan een andere school. In 1773 behaalde hij een diploma in theologie en filosofie aan de universiteit van Mexico-Stad. Hidalgo studeerde hier ook enkele inheemse talen zoals Nahuatl, Otomi en Purépecha. Daarnaast kon Hidalgo ook Italiaans en Frans. Doordat Hidalgo Frans kon, kon hij ook Franse boeken lezen. In Frankrijk was toentertijd de verlichting aan de gang. Hidalgo las boeken van die denkers en raakte onder de invloed van de verlichting. De Spanjaarden waren daar niet blij mee, omdat zij de boeken verboden hadden.
Op school kreeg Hidalgo de bijnaam El Zorro (de vos), omdat hij erg slim was.
Priester in Dolores
In 1778 werd Hidalgo priester op 25-jarige leeftijd. Tussen 1779 en 1792 gaf hij les aan het Colegio de San Nicolás Obispo in Vallodid (het huidige Morelia). Hidalgo kreeg al snel een belangrijke functie aan de school. Hidalgo zou uiteindelijk rector worden. Ondertussen bleef Hidalgo boeken van de verlichtingsauteurs lezen. In 1792 werd hij ontslagen, omdat hij geen traditionele lesmethoden gebruikte. Hidalgo ging vervolgens werken voor de kerkgemeenten van Colima en San Felipe Torres Mochas. Uiteindelijk kwam hij aan in Dolores om dat priester te worden.
De ideeën van de verlichting zorgde ervoor dat Hidalgo aan zijn eigen religie ging twijfelen. Ook had hij kritiek op de kerk en de Spaanse koning. Hij vond zowel dat de paus als de Spaanse koning te veel macht hadden. Ook twijfelde hij aan katholieke tradities zoals het celibaat. Hidalgo had geen moeite om schaars te leven, maar wilde wel een vrouw hebben. Van priester werd echter verwacht dat zij nooit een zouden nemen. Hidalgo verbrak zijn belofte en woonde samen met Manuela Ramos Pichardo en later met María Manuela Herrera. Samen met María kreeg twee dochters. Hierna kreeg hij een andere vrouw, Josefa Quintana, waarmee hij drie kinderen kreeg. Hidalgo was nooit getrouwd met die vrouwen. Dat maakte de relaties al helemaal omstreden.
Hidalgo besteedde in Dolores veel aandacht en tijd aan zorg van de lokale bevolking. Zo besteedde hij veel aandacht aan wetenschap, het verbouwen van druiven en het houden van zijderupsen. Hij richtte fabrieken op en besloot om bijen te houden. Hij wilde dat Dolores meer zelfvoorzienend werd. Toch waren de Spanjaarden hiertegen, omdat dat de grootgrondbezitters kon schaden. Hidalgo kreeg hierdoor een steeds grote hekel aan het Spaanse bestuur. Ook zag hij het kastensysteem als een vorm van onderdrukking van de mestiezen en inheemse volkeren.
Grito de Dolores
Zie Grito de Dolores voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Ondertussen ontstonden er steeds meer spanningen in Mexico. De ideeën van de verlichting hadden het land bereikt. De Mexicanen wilden eerst meer zelfbestuur en invloed op beslissingen in het Spaanse Rijk. Later werden steeds meer Mexicanen zich bewust van hun eigen identiteit. Zij wilden daarom onafhankelijkheid van Spanje. De Spaanse koning wilde daar niets van weten en opstanden werden de kop ingedrukt. Toch was Spanje ook druk bezig met de oorlogen tegen Napoleon Bonaparte in Europa. In 1807 viel Napoleon Spanje binnen en zette zijn broer op de Spaanse troon. In Spaanse brak vervolgens een burgeroorlog uit en de Spaanse koninklijke familie kon de koloniën niet meer bedwingen.
Op 16 september 1810 besloot Hidalgo om de Mexicaanse Onafhankelijkheidsoorlog te ontketenen. Hij luidde de kerkklokken van de kathedraal van Dolores. Samen met zijn broer, Mauricio, en zijn twee vrienden, Ignacio Allende en Mariano Abasolo riep hij de inwoners op om in opstand te komen tegen het Spaanse bestuur. Hij zei dat mensen de wapens moesten pakken en opstand moesten komen tegen de Spaanse koning. Voor Hidalgo was het slechte bestuur de voornaamste reden. Op die manier onderscheidde hij niet tussen royalisten en republikeinen.
Mexicaanse Onafhankelijkheidsoorlog
Zie Mexicaanse Onafhankelijkheidsoorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Hidalgo kreeg de steun van intellectuelen, liberalen en arme Mexicanen. Ook mestizo's en inheemse Mexicanen steunden hen. Hidalgo verliet samen Allende Dolores met zo'n 800 man. Zij trokken te voet en te paard naar Guanajuato, vervolgens naar Valladolid en tenslotte naar Mexico-Stad. Hidalgo's revolte kwam als een verrassing voor de Spaanse autoriteiten.
Na de slag bij Monte de las Cruces op 30 oktober 1810 had Hidalgo een leger van 100.000 man. Ook was hij in een positie om Mexico-Stad aan te vallen. Toch besloot Hidalgo om dat niet te doen. Een mogelijke hiervoor was dat de stad bewapend was, terwijl zijn leger erg ongetraind was. Hidalgo trok vervolgens langs het noorden van de stad naar Guadalajara, waarna zijn leger ook slonk in grootte. Met behulp van de lokale bevolking bezette Hidalgo de stad. De lokale bevolking steunde hem, omdat hij beloofde om de slavernij en belastingen op tabak en alcohol af te schaffen. Kort nadat hij een nieuwe regering in de stad stichtte, schafte hij de slavernij af. Slavenhouders die weigerden om hun slaven vrij te laten, konden de doodstraf krijgen. Hij stuurde een boodschapper naar de Verenigde Staten om steun te vragen, maar de boodschapper werd onderweg vermoord door de Spanjaarden.
De bezetting van Guadalajara duurde niet lang. Na enkele weken namen de Spanjaarden de stad weer in. Hidalgo vluchtte vervolgens naar de stad Aguascalientes. Hierna trok hij naar Zacatecas en tenslotte Saltillo. Zijn doel was om de hulp van de Amerikanen te krijgen. Net buiten Saltillo werd Hidalgo echter opgepakt door de Spanjaarden.
Executie
Op 27 juli 1811 werd Hidalgo officieel uit de kerk gezet en zijn functie van priester werd afgepakt. Op die manier kon hij berecht worden door een militaire rechtbank. Hidalgo werd ter dood veroordeeld vanwege landverraad. Ook onderging hij pijnlijke martelingen. Hij werd uiteindelijk ter dood gebracht op 30 juli. Waarschijnlijk was dat door middel van een vuurpeloton.
Na zijn dood werd Hidalgo onthoofd en werd zijn hoofdloze lichaam voor de gevangenis gelegd. Het was een waarschuwing voor andere opstandelingen voor wat er met hen zou gebeuren. Vervolgens werd Hidalgo begraven in Chihuahua. Hidalgo's lichaam werd uiteindelijk verplaatst naar het monument voor de Onafhankelijkheid in 1925, waar hij nog vandaag de dag rust.
Nalatenschap
Hidalgo wordt vandaag de dag gezien als de vader des vaderlands van Mexico. Hij is een van de grote helden uit de Mexicaanse geschiedenis. Dat Hidalgo vader des vaderlands is, is enigszins bijzonder. Normaal gesproken wordt het eerste staatshoofd van een land vader des vaderlands. In dat geval zou Agustín de Iturbide vader des vaderlands van Mexico moeten zijn. Agustín de Iturbide was tussen 1822 en 1823 keizer van Mexico, waarna de monarchie werd afgeschaft en het land een republiek werd. Waarschijnlijk is Hidalgo gekozen, omdat hij een belangrijke rol speelde bij het ontketenen van de onafhankelijkheidsoorlog. Ook hadden zowel conservatieven als liberalen een positieve mening over Hidalgo na de oorlog.
Vandaag de dag zijn verschillende straten en pleinen in Mexico naar Hidalgo vernoemd. Ook de staat Hidalgo is vernoemd om hem te ere. Een ander gebied dat naar hem vernoemd is, is Hidalgo County in de Amerikaanse staat Texas. Voor de kerk waar Hidalgo de Grito de Dolores uitriep, staat vandaag de dag een groot standbeeld van Hidalgo.
Ieder jaar wordt op 16 september de Grito de Dolores herdacht. Op de avond van 15 september geeft de president van Mexico een speech vanaf het balkon van het Nationaal Paleis. Hier leest de president enkele namen voor van de belangrijkste verzetsstrijders, waaronder Hidalgo. De volgende dag is iedereen vrij en zijn scholen en overheidsgebouwen gesloten. De dag wordt gevuld met allerlei feestelijkheden zoals parades en concerten.