Maximiliaan Jozef in Beieren
Hertog Maximilian Joseph in Beieren (Bamberg, 4 december 1808 - 15 november 1888), was een hertog uit de familie Wittelsbach.
Hij was het enige kind van Hertog Pius August in Beieren en Prinses Amalie Luise van Arenberg. Hij studeerde geschiedenis aan de universiteit van München. Hier legde hij de basis voor een leven waarin hij zich steeds zou omringen met schrijvers, kunstenaars en intellectuelen, die hij op zijn slot Possenhofen ontving.
Hij had daar een bibliotheek met meer dan 25.000 boeken. Zelf publiceerde hij ook een paar boeken, waaronder het in zijn tijd zeer geliefde Wanderungen nach dem Orient (1837).
Familie
Hertog Max trouwde in 1828 met zijn nicht Prinses Ludovika van Beieren. Ze kregen tien kinderen:
- Hertog Ludwig Wilhelm (Bijnaam Louis, 21 juni 1831 - 6 november 1920)
- Hertog Wilhelm Karl (24 december 1832 - 13 februari 1833)
- Hertogin Helene Karoline Therese (Bijnaam Néné, 4 april 1834 - 16 mei 1890)
- Hertogin Elisabeth Amalie Eugenie (Bijnaam Sissi, 24 december 1837 - 10 september 1898)
- Hertog Karl Theodor (Bijnaam Gackl, 9 augustus 1839 - 30 november 1909)
- Hertogin Marie Sophie Amalie (4 oktober 1841 - 19 januari 1925)
- Hertogin Mathilde Ludovika (Bijnaam Spätz, 30 september 1843 - 18 juni 1925)
- Hertog Maximilian (8 december 1845 - 8 december 1845, vermoedelijk doodgeboren)
- Hertogin Sophie Charlotte Auguste (22 februari 1847 - 4 mei 1897)
- Hertog Maximilian Emanuel (7 december 1849 - 12 juni 1893)
Zijn dochter Sissi trouwde met de Oostenrijkse keizer Franz Joseph I (die eigenlijk was voorbestemd voor haar zus Néné). Zijn zoon, Karl Theodor, was de vader van de Belgische koningin Elisabeth.