Manx-Gaelisch

Het Manx-Gaelisch, ook wel Manx genoemd, is een Keltische taal (zoals het Iers en Schots-Gaelisch). Het Manx wordt gezien als de Keltische taal die het meest verwant is aan het oud-Iers. Het Manx wordt gesproken op het Britse eiland Man, is de Ierse Zee.

Het Manx zou ontstaan zijn in de 5e eeuw. Lang was het Manx de belangrijkste taal op het eiland Man, maar in de vorige eeuw werd het Engels in opkomst. Het Manx werd steeds minder gesproken en de laatste moedertaalspreker overleed in 1974. Een tijd lang was het Manx een dode taal. Toch zien we dat de laatste jaren het Manx weer populair wordt, net als veel andere Keltische talen. Veel inwoners van Man leerde het Manx als tweede taal. Sommige voedde hun kinderen zelfs op in het Manx. Tegenwoordig heeft de taal ruim 2600 sprekers, waarvan 100 als moedertaal. De regering van Man bied taalcursussen aan het Manx en er zijn zelfs scholen waar Manx wordt gegeven. Toch is het Manx officieel een dode taal.

Heel erg lang had het Manx geen literatuur en schrift. Pas in 1830 werd het eerste boek in het Manx uitgegeven. Dit was de Bijbel. Een Engelsman vertaalde het naar het Manx. Hij bedacht zelf de schrijfwijze en keek hierbij naar het Iers. Van deze Bijbel is de schrijfwijze ook afgeleid. De Europese Unie, Ierland en het Verenigd Koninkrijk erkennen het Manx als minderheidstaal.