Magneetband
Een magneetband is een smalle strook dun plastic folie, vaak vele meters lang en opgerold op een spoel. De band wordt bij het opnemen of afspelen van de ene spoel afgewikkeld en op een andere spoel weer opgewikkeld. De banden zijn er in verschillende breedtes. Op de plastic band (tape) zitten hele fijne gemagnetiseerde deeltjes verlijmd. Door de opname/afspeelkop van een recorder die een elektromagneet bevat, worden die deeltjes in bepaalde richtingen gemagnetiseerd. Als een geluid met een microfoon wordt opgenomen, dan worden de geluidsgolven of geluidstrillingen omgezet in een elektrisch signaal die ook een trillend karakter heeft. Dit electrische signaal wordt door de opname/afspeelkop vastgelegd in de magneetische deeltjes die onderling dus net even anders van richting worden gemagnetiseerd. Laat je de opname vervolgens weer aflezen door de opname/afspeelkop dan worden de telkens net anders liggende magneetische velden weer omgezet in een elektrisch signaal. Om dat weer te kunnen horen heb je een speaker of koptelefoon nodig die dat elektrische signaal weer omzet in een geluid. In een apparaat kunnen meerdere opname/afspeelkoppen zitten. Op de mangneetband schrijven/lezen ze dan ieder een eigen spoor. Vergelijk dit met een brede autosnelweg met meerdere rijbanen. Zo kan een geluidsopnamestudio een recorder hebben met wel 48 sporen. Die banden zijn wel 5 cm breed. Ook kan de voor- en achterkant van de magneetband tegelijkertijd beschreven en gelezen worden.
In plaats van geluid is het ook mogelijk om een videobeeld of een computersignaal vast te leggen op magneetband of tape. Wanneer je een opgenomen computersignaal afspeeld over een speaker, dan hoor je een knarsend en piepend geluid. Magneetband is dus een opslagmedium.
Dit opslagmedium werd in 1928 uitgevonden in Duitsland. Daarna is het veel gebruikt in de radio- en TV wereld, voor muziekopnames en later ook voor het opslaan van computergegevens.
Het voordeel van een magneetband is dat je ze telkens opnieuw kunt gebruiken. Hierbij wordt de oude opname overschreven door de nieuwe opname (de oude opname ben je dan natuurlijk wel kwijt).
Het nadeel van magneetband is de slijtage van de band, het kunnen beschadigen door een magneet in de buurt van de tape te houden en de plastic band kan verkleven door vocht. Het opslaan van beeld en geluid (en dus ook computergegevens) op geluids- en beeldbanden blijft hooguit 20 jaar goed. Dit is dus bijvoorbeeld best wel een probleem voor het archief van Beeld en Geluid in Hilversum.
Het apparaat waarmee je een magneetband kunt opnemen en afspelen heet een bandrecorder. Is het een videoband, dan heet het een videorecorder of een camcorder als het tegelijkertijd een camera is. Zit de magneetband in een cassette, dan heet het een cassetterecorder.
Bandrecorder met twee ronde spoelen
IBM Computer bandrecorders
Smalle audio-tape
Recorder met twee spoelen en rechtsonder de leeskoppen
