Louise Henriëtte van Nassau
Louise Henriëtte (Den Haag, 7 december 1627 - Berlijn, Duitsland, 18 juni 1667), was een dochter van Frederik Hendrik van Oranje-Nassau en Amalie van Solms-Braunfels.
Louise Henriëtte was verliefd op Henri Charles de la Trémoille, de oudste zoon van Henri III de La Trémoille, maar deze liefde moest ze opgeven omdat haar moeder ambitieuze plannen had met haar dochter. Amalie's pogingen om een huwelijk te regelen tussen haar dochter en de Britse troonopvolger Charles, mislukten en uiteindelijk werd Louise Henriëtte gedwongen met Friedrich Wilhelm I van Brandenburg te trouwen. Het huwelijk vond plaats op 7 december 1646, op Louise Henriëtte's negentiende verjaardag. Ze kregen zes kinderen:
- Wilhelm Heinrich (21 mei 1648 - 24 oktober 1649)
- Karl Wilhelm (6 februari 1655 - 7 december 1674)
- Friedrich (11 juli 1657 - 25 februari 1713)
- Amalia (19 november 1664 - 1 februari 1665)
- Heinrich (19 november 1664 - 26 november 1664)
- Ludwig (8 juli 1666 - 8 april 1687)
In de eerste twee jaar van hun huwelijk woonden ze in Kleve. In 1648 verhuisden ze naar Brandenburg. Daar liet Louise Henriëtte een kasteel bouwen in Nederlandse stijl in de stad Bötzow. Ze noemde het kasteel Oranienburg. In 1653 kreeg Bötzow een nieuwe naam; Oranienburg.