Kathedraal van de Voorbede van de Moeder Gods
De Kathedraal van de Voorbede van de Moeder Gods (op de Greppel), ook bekend als de Balisiuskathedraal of de Pokrovkathedraal, is de bekendste kerk van Moskou en ook een van de bekendste kerken ter wereld. De kathedraal ligt aan het Rode Plein en is beroemd geworden vanwege de aparte daken in opmerkelijke vormen en met verschillende kleuren en motieven.
De kathedraal werd tussen 1555 en 1560 gebouwd in opdracht van tsaar Ivan de Verschrikkelijke. Hij wilde op deze manier de overwinning op de Wolga-Tsaren bij de stad Kazan herinneren. De kathedraal moest een oudere verlaten kerk op dezelfde plaats vervangen. Sinds 12 juli 1561 is de kerk in gebruik. De architect Postnik Jakolev was verantwoordelijk voor de bouw van de kathedraal. Toen de tsaar aan hem vroeg of hij een nog mooier gebouw kon maken, zei de architect "ja". Hierna zou Ivan de ogen van Postnik hebben uitgestoken zodat deze kathedraal de mooiste bleef. Overigens wordt eraan getwijfeld of dit echt is gebeurd, aangezien de architect nog andere gebouwen heeft ontworpen.
In de kathedraal zaten meerdere kerken. De bekendste kerk bevatte de relikwieën van de heilige Balisius, waardoor de gehele kathedraal naar hem genoemd werd. Overigens was de kerk van Balisius de enige waar dagelijks diensten werden gehouden. Onder deze naam werd de kerk internationaal bekend. In 1919 bestormden de communisten de kerk, die daarbij zwaar beschadigd raakte. Meteen hierna werd de kerk gesloten voor herstelwerkzaamheden, die tot 1929 duurden. Om te voorkomen dat de kerk werd gesloopt, in de Sovjet-Unie wilde men geen religie hebben, werd de kerk vermomd als museum en werden de kerkklokken weggehaald. Jozef Stalin wilde op het Rode Plein geen kerken hebben, waardoor men de kathedraal wilde slopen.
Dit besluit zorgde voor veel protest. De vrouw van de Amerikaanse president, Eleanor Roosevelt, wilde zelfs betalen om de kerk af te breken, te verschepen naar Amerika en hem daar weer op te bouwen. Er was zelfs een architect die op de trappen van de kerk ging staan en dreigde om zelfmoord te plegen als de kathedraal werd gesloopt. Hiervoor stuurde hij een scherpe brief naar de regering en hij ging ook daadwerkelijk met een mes tegen zijn keel op de trappen staan. Hoewel deze architect werd weggevoerd naar Siberië, bleef de kathedraal staan. Wel werd er niets meer aan het onderhoud gedaan en bleef hij ongebruikt. Hierdoor kwam de kathedraal in verval.
In 1990 werden de klokken weer teruggehangen. Hiervoor zijn nieuwe klokken gebruikt, omdat de oorspronkelijke verdwenen waren. In 1991 werd de eerste kerkdienst sinds decennia er weer gehouden. Toch werd de kathedraal niet meer als kerk gebruikt en is hij nu onderdeel van het Nationaal Historisch Museum. Rond de eeuwwisseling is de kerk gerestaureerd en kreeg hij als onderdeel van het Rode Plein een plekje op de Werelderfgoedlijst.