Haciënda

Een voorbeeld van een haciënda in Venezuela.

Een haciënda is een groot landgoed in Latijns-Amerika. In het Spaans wordt de term hacienda gebruikt; in het Portugees gebruikt men de term fazenda. Naast Latijns-Amerika komen ook op de Filipijnen haciënda's voor. De haciënda is enigszins vergelijkbaar met de ranch in de Verenigde Staten.

De landgoederen ontstonden na de Europese kolonisatie van Amerika. De Spanjaarden en Portugezen beloofden grote stukken grond aan de kolonisten. De haciënda was dus een soort van cadeau. Op de haciënda kunnen zij gewassen verbouwen. Ook kregen zij de toestemming om de inheemse bevolking voor zich te laten werken. Later maakte men gebruik van haciënda-arbeiders. De haciënda was enigszins vergelijkbaar met plantages. Alleen waren plantages gericht op de export, terwijl haciënda's meer op zelfvoorziening gericht zijn. Op een haciënda liet de eigenaar (de patrón) vaak een groot huis voor zijn familie bouwen. Ook waren er kleinere huisjes voor de arbeiders. De structuur was toentertijd enigszins vergelijkbaar met het Europese feodalisme.

Tegenwoordig bestaan er nog steeds haciënda's. Die landgoederen zijn tegenwoordig grote boerderijen gericht op veeteelt en akkerbouw. Op papier zijn haciënda's in verschillende landen afgeschaft, maar in werkelijkheid bestaan zij nog steeds. Het systeem van horigen bestaat niet meer. Tegenwoordig hebben de haciënda-werkers dezelfde rechten als werknemers. Sommige haciënda's zijn tegenwoordig ook een museum of hotel.