Guido van Arezzo

Guido van Arezzo (Arezzo, 991 - Avellano, 17 mei? 1033) (Italiaans: Guido d'Arezzo) was monnik en bedenker van het notenschrift. Hij ging naar school bij de abdij van Pomposa. Daar ontdekte hij dat de zangers in het koor moeilijk hun liederen konden onthouden. Hij bedacht de beroemde notenbalk waardoor de zangers hun liederen beter konden onthouden en sneller konden leren. Rond 1025 werd hij door bisschop Theobaldus van Arezzo aangesteld om muzieklessen te geven bij de kathedraalglas Sint-Donatus. Guido van Arezzo bedacht een soort lied om die noten te onthouden. Dat ging als volgt:

ut queant laxis

resonare fibris

mira gestorum

famuli tuorum

solve polluti

labii reatum

Sancte Iohannes!

Je ziet vast dat de dik gedrukte het volgende vormen: ut-re-mi-fa-sol-la-si. Later werden daar een paar dingetjes aan veranderd. De ut werd vervangen voor een do omdat die beter was uit te spreken. De sol werd een so en de si werd later een ti omdat dan alle beginletters anders waren. Met al die aanpassingen krijg je het bekende do-re-mi-fa-so-la-ti. Alle woorden (do re mi enz.) worden een secunde hoger uitgesproken.