Gothic (muziek)

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
The Cure op het Southside Festival 2019

Gothic is een muziekstijl welke onder het muziekgenre rock valt. Het zit in dezelfde lijn als de muziekstijl Indie. De naam gothic of gothic rock heeft niets te maken met de bouwstijl gotiek uit de 12e-15e eeuw (middeleeuwen). Het verwijst wel naar de gothic novel, een soort boek uit de Engelse literatuur wat gaat over duisternis, mysterie (geheimen) en griezelverhalen (zeg maar in de sfeer van Harry Potter en Dracula). Gothic wordt ook wel positieve punk of postpunk genoemd. Anderen zeggen dat het uit de postpunk is voortgekomen. Deze benaming komt uit 1982 en is bedacht door de Britse muziekpers (criticus John Stickney) als verzamelnaam voor bands die op een theatrale, gotische (wat overdreven) manier muziek maken.

Donker uiterlijk en geluid

Gothic artiesten herken je vaak aan hun zwarte kleding, donkere make-up, hoog opgetoupeerde (omhoog gekamde) kapsels, piercings en weinig bewegelijk. Sommige bands vonden de naam wat negatief. Maar gothic omschrijft wel goed deze muziek waarbij de teksten 'duister' zijn en de manier waarop het gezongen en gespeeld wordt traag (het tempo varieert meestal tussen de 60–110 beats per minute BPM), somber, galmend en een beetje eng (sinister) is. De mannelijke zang is vaak met een zware bariton stem en de vrouwelijke zang is soms fluisterend of klagelijk. Gothic rock viel dus op door zijn donkere geluid, met mineur- of basakkoorden, reverbs (galm). Ook zijn het vaak melancholische (droevige) melodieën, met teksten die thema's hebben als verdriet, een moeilijk bestaan, armoede en de dood. Deze thema's worden vaak op poëtische wijze (dichterlijk) benaderd. De teksten beschreven als het ware het kwaad en de ellende en drama's van de twintigste eeuw. Gothic rock gaf toen aanleiding tot een bredere gothic-subcultuur (manier van leven) met clubs, mode en eigen tijdschriften en dergelijke in de jaren '80, '90 en 2000.

Bekende gothicbands

Siouxsie Sioux, My Father's Place, New York City (1980)

Bands (met soms enge namen) die de gothic het eerste brachten waren bijvoorbeeld Christiaan Death, Sex Gang Children, Killing Joke, Siouxsie & the Banshees, Joy Division, the Cure,The Sisters of Mercy en Bauhous. Ook acts die al langer bekend waren (bijvoorbeeld als punk band) kwamen eerder met gothic-achtige nummers zoals Marc Bolan, the Velvet Underground, the Doors, David Bowie, Brian Eno, Iggy Pop en de Sex Pistols. Je kunt zeggen dat de gothic hierdoor geïnspireerd (beïnvloed) werd. Men vindt dat Alice Cooper "de ware peetvader van de gothic" is.

Ook op het podium versterkt men het effect van griezelen door een belichting wat goed in een spookhuis zou passen. De populariteit van de gothic duurde maar kort, maar helemaal weg is het niet.

In het begin van de jaren '90 leeft de gothic weer op als er films komen zoals "the Crow" (de kraai), "Interview Whit A Vampire" en "Dracula". Madonna bijvoorbeeld maakt hier handig gebruik van door vergelijkbare beelden in de videoclips op te nemen.

Later neemt men in de heavy metal deze sfeer ook wel over zoals bands als Paradise Lost, My Dying Bride, Anathema en Type O Negative. In Nederland is het de band Whitin Temptation met zangeres Sharon den Adel die vorm geeft aan de op opera lijkende muziek die meer onder de symfonische rock valt. Ook in de hardrock kom je invloeden van de gothic tegen zoals bij de Duitse band Rammstein. Ook de latere industrial rock (jaren '90) heeft veel weg van gothic rock.

Instrumenten

Gothic bands gebruiken zowel elektrisch versterkte akoestische gitaren als elektrische gitaren, vaak vervormd met reverb (galm). Naast een drumstel wordt er ook wel gebruik gemaakt van een drumcomputer.

Af en toe wordt er gebruik gemaakt van een elektronisch orgel.

Links

Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Gothic_(muziek)&oldid=667530"